De bel gaat. Ik kijk op de kalender: Nee, geen pakje. Geen aanstaand bezoek. Het is nog lang geen Sinterklaas. Toch maar even kijken.
Er staat een collectant. Een fris geklede jongere voorzien van Identiteitskaart en Tablet.
Hij begint een lang verhaal over intenties en doelstellingen van Het Goede Doel. Ik krijg er geen speld tussen. Dan valt de stilte. Tijd voor mijn beslissing: Een maandelijkse bijdrage die ik zo weer op kan zeggen? De meeste mensen doen dat, beweert hij.
Aflevering 23 24 September
Het rondje van vorige week beviel goed. Een bescheiden begin, maar een begin is het. Met prachtig weer rijden we op het eind van de ochtend naar Delden.
De provinciale weg N346 naar Goor is nu helemaal ingebouwd. Je ziet geen spoor meer van de oude afslag. Vanaf de Molenstraat in Delden kun je de ingegraven weg bijna niet meer zien.
Molenstraat, waarom heet dat zo? In de verte zien we de bouwplaats van de Eschmolen.
16 November 1973
We gingen naar het MOB voor de laatste sessie. Alleen Pa en Ma gingen naar binnen. Het is klaar. Er komt een rapport, maar wanneer dat komt en wat we ermee moeten doen is me onduidelijk. Ze houden zich op de vlakte. Alsof ze zich ervoor schamen dat ons gezin op papier staat, met alles wat goed en fout loopt erbij. Een examen met een cijfer…
In ieder geval voldoende voor Peter, hij krijgt geen strafblad. Zou hij zijn lesje hebben geleerd? Ik weet het zo net nog niet…
20 September 2023
Verkleedpartij, rare knuffels en geloofsverwarring
Schermloze Avond honderd twee en zestig. Een winderige avond. De nazomertemperatuur nodigt uit tot een wandelingetje.
Opmerkelijk
Ik loop een beetje achter. De traditionele gouden koets van Prinsjesdag blijkt al jaren vervangen te zijn door de zogenaamde glazen koets. Dit alles in het kader van het nationaal spijt- en discriminatietrauma wegens de volgens sommigen controversiële afbeeldingen van ingezetenen van de toenmalige Nederlandse koloniën.
9 November 1973
Ditmaal moest ik samen met Pa in het hok bij Baardmans en Mooie Schrijfster. Ik was er niet zo bang voor. Soms noemt Ma Pa en ik een stel samenzweerders. Ook al kan hij streng zijn, met rapporten valt het mee. Dat komt vast omdat hij zelf zo veel cijfers moet geven.
Toch was ik onzeker over zijn rol in deze therapie. Is hij het er mee eens dat ik Peter slecht beïnvloed? Ik ben er nog steeds verward over.
15 September 2023. Ik zet dat af tegen het laatste Rondje Twickel van afgelopen jaar. Dat was in het voorjaar, 4 April 2022. De eerste vraag die dan opkomt is: Waar zijn jullie al die tijd gebleven?
Nee, we hebben niet meegedaan aan de serie Ik Vertrek. We wonen nog steeds in ons eigen huis in Hengelo. Er kwamen wat fysieke klachten tussen, het schoot ons beiden in de rug. Erna eerst en daarna was ik aan de beurt. Blijkbaar ben je dan zo een jaar verder.
13 September 2023
Diskrediet, rampstatistieken en een dubbelelpee
De honderd en een en zestigste (bijna) schermloze woensdagavond. Na een warme week is het wat koeler, maar ons huis is zo goed geïsoleerd dat de koelte wat na-ijlt. Tactisch raampjes open gooien dus. Dat gaat goed, want het is geen weer voor crematie van speklappen, een nare bijwerking van barbecueën in de buurt.
Opmerkelijk
De verkiezingen beginnen hier steeds Amerikaanser te worden. Diskrediet lijkt de beste garantie…
3 November 1973
Mooie Schrijfster is met me naar huis gefietst. Ik werd steeds onrustiger naarmate we dichter bij huis kwamen. Was dit mijn huis nog wel? Wat zou ik te verduren krijgen na die woede van Ma gisteren?
Ze waren niet kwaad thuis, maar ik bleef me ongemakkelijk voelen. Ik durf niet te vertellen dat ik dolgraag een eigen plek wil, dat ik me op het moment niet thuis voel hier omdat ze me de schuld geven.
6 September 2023
Kamerstoelendans, Latin en Oud Delden
Aflevering 160. De eerste na de vakantie. Raar maar waar, maar het vakantieverblijf was zo lekker ruim en rustig dat mijn home sweet home gevoel dit jaar veel minder was. Er zat een heel prettige energie op het Friese platteland. Dat moeten ze zeker niet gaan verpesten met windmolens, zonneparken en boerenuitkoop!
Opmerkelijk
Het is me nooit zo opgevallen, maar de Tweede Kamer laat op het moment een ongekende stoelendans zien naast de even opvallende uittocht. Van de ene partij naar de andere.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf…
Frank slaat een blik op het tegeltje aan de muur. Gelukt. Een nieuwe overwinning op zijn klusjes-angst. Hij bergt de boormachine op en zuigt de kalk uit het tapijt.
Zijn goede humeur krijgt een rouwrandje. Hij is nu de erfgenaam van het familiemotto, inmiddels de derde generatie amateur-wereldverbeteraars. Hij had het aloude tegeltje een maand geleden van de wand gehaald toen hij zijn moeders kamer in het verpleegtehuis moest ontruimen.
Opleveren binnen een week na overlijden, herinnert hij zich, contract is contract, de ene zijn dood…
