Dat eerste jaar op de Technische Hogeschool Twente was met recht een avontuur. Het was het afscheid van een zeer beschermde en vaak beklemmende gezinssamenleving. Het was de onzekerheid van een socialiseringsproces op een ander niveau, de studentenwoongemeenschap.
Het was het losmaken van een vriendengroepje dat ooit eeuwig houdbaar leek met op de achtergrond de pogingen om liefdesrelaties te leggen die nooit een succes konden worden.
Afslag Gemist? (8) Lees verder »
Het vlotte dus niet zo met de gitaar toen ik mijn eindexamen naderde. Dat ik verder wilde studeren stond wel buiten kijf!
Ik droomde er mede door de sfeer thuis stilletjes van om na de middelbare school uit huis weg te gaan. Een heel eigen kamer ergens in de stad leek me tof en een woonboot stond ooit ook op mijn verlanglijstje. Maar ik had in de liefde al ervaren dat ik heel goed dromen kon, maar moeite had met de realisatie, en zo kwam daar dus niks van…
Afslag Gemist? (7) Lees verder »
Ik doorliep de middelbare school met wisselend succes, ik was niet iemand voor hele hoge cijfers en als je de verzuchtingen van mijn ouders mocht geloven liet ik regelmatig na om een goed stel hersens eens een keertje voor een goed doel in te zetten.
Het eerste en het vierde jaar van het Gymnasium ging ik met de hakken over de sloot over en liep daarbij taken op ( 🙁 een leuke manier om je vakantie door te brengen!) Het vijfde jaar ging het toch helemaal mis.
Afslag Gemist? (6) Lees verder »
Ik kreeg ontzettend aardigheid aan muziek luisteren. Zodoende sprokkelde ik alle zes Ekseption LPs en de twee daaropvolgende Trace albums en drie albums van Focus: Focus 3, Moving Waves en Hamburger Concerto bij elkaar.
Via klasgenoot Carol van Wieren kwam ik in contact met Emerson, Lake and Palmer (Pictures at an Exhibition en Tarkus) en de muziekles op school werd een feest met Yes, vooral met Close to the Edge, Fragile en Tales from Topographic Oceans. Daar wilde ik dus ook de platen van hebben.
Afslag Gemist? (5) Lees verder »
Een groot nadeel van een radio was, dat je niks grijs kon draaien. De commercie en de deejay bepaalden wat er kwam, en een lievelingsnummer bleef via de Top 40 weleens langer in de roulatie, maar vroeg of laat was het afgelopen.
Nu hadden mijn vader en moeder een vriend die ze al heel lang kenden. Hans Piepenbrink (inmiddels al lang overleden) was een oude klasgenoot van de Kweekschool waarop mijn vader zijn onderwijsakte haalde.
Afslag Gemist? (4) Lees verder »
Als vroege puber leefde ik het liefste op mezelf, ik kon me tot wanhoop van mijn ouders aardig goed alleen vermaken. Regelmatig probeerden ze me aan te moedigen om in de buurt met andere kinderen te spelen, maar zonder succes. Veel vrienden had ik dus niet, en daardoor gelukkig ook weinig vijanden.
Wat me overigens niet beschermde tegen kinderen die graag de pestkop uithangen, had ik op de lagere school tot mijn grote angst bemerkt.
Afslag gemist? (3) Lees verder »
Hoe ik als klein kind reageerde op slaapliedjes, weet ik niet. Laat staan dat ik me herinner of mijn moeder of vader ze überhaupt wel zong.
Mijn vroegste herinnering is er dus eentje van latere leeftijd. Mijn belangstelling voor muziek, althans gespeeld door anderen, begon met de koffergrammofoon van mijn ouders.
Afslag gemist? (2) Lees verder »
Onlangs deed ik mee aan het amateurconcours van het Gitaarfestival Nordhorn, waar ik ook het verslag voor schrijf. Omdat ik zelf te druk was met zweten voor de jury, nam Bobby Rootveld van Kulturhaus NIHZ, de organisator van het festival, de pen even over.
In zijn stukje over mijn concoursbijdrage en verdere gitaarleven vroeg hij zich af of ik niet ergens in mijn leven een afslag gemist had, of ik niet beter mijn passie beroepshalve aan de gitaar had moeten wijden.
Afslag Gemist? (1) Lees verder »
In 2001 had ik voor het eerst last van een Writers Block. Om toch in de running te blijven, besloot ik voor mijn website, de DOS Amigos Homepage, een soort proto-blog op te zetten, getiteld Schrijfblock.
Een stukje schrijven werd toen mijn eerste bezigheid achter het bureau. Sommige stukjes reflecteren de actualiteit op dat moment, ik begon ermee vlak na de beruchte 11 September.
Ik kwam werk van de theologe Karen Armstrong tegen…
De Strijd om God Lees verder »
Ik hoor regendruppels tegen het raam kletteren. Het is halfduister, de wekker is nog niet eens begonnen met zijn wake-up call. Op zo’n moment verlies ik de motivatie om uit bed te komen. Dan draai ik me het liefst nog eens lekker om en stijgt de aandrang om een dag vrij te nemen tot bijna ondraaglijke hoogte. Het idee alleen al om me in een zweterig regenpak en met soppende schoenen op de fiets door weer en wind richting de arbeid te moeten worstelen…
