Verjaardagsverhaal over Samhain in de Keltische sfeer
Daar staat hij dan, vroeg in de morgen bepakt en bezakt op de kade van Portmagee. Een rugzak met lichte trekkerstent, warme slaapzak, kleine uitrusting, eten en zijn gitaar in een hoes. Al met al toch een aardige last om kilometerslang te dragen. Hij had geluk gehad dat een vriendelijke boer hem had meegenomen, de bus ging niet verder dan Caherciveen.
De Rand van de Witte Rotsen (2) Lees verder »
Hij kijkt voor zich uit. Grijze verweerde rotsen markeren het einde van het strand. Hij vraagt zich af waarom het liedje van witte rotsen spreekt. Alleen het strand is hier wit. Een groepje zeehonden bij de vloedlijn kijkt hem verbaasd aan.
Rudy draait zich even om. De visser die hem heeft afgezet zwaait vanuit zijn dinghy en roeit met stevige slagen richting een viskotter die verderop aan haar ankers ligt te rijden. Hij zwaait werktuiglijk terug.
De Rand van de Witte Rotsen (1) Lees verder »
