Als een Ander dan Jezelf

“Georges Vandegraat, aangenaam.”

Sjors voelt de nagels van de ander in de handdruk: “Sjors Vandegraat, leuk u te ontmoeten.”

“Dezelfde naam? Dat is niet de enige gelijkenis tussen ons zo te zien. Wat een toeval. Wat brengt u hier?”

“Ik ben de buurman van hiernaast. Ik zag de deur openstaan, dus ik dacht…”

Op de terugweg naar Amsterdam trekt Sjors’ leven aan hem voorbij. Hij kwam uit een dorp verhuisde naar de grote stad en ging daar ook studeren. Met een rugzak met de eerste levensbehoeften en een gitaar op zijn rug ging hij met de tram 24 naar het adres waar zijn kamer zich zou moeten bevinden. Later zouden ze met de bakfiets de rest wel brengen.

Beethovenlaan 42, tweede verdieping. De tramhalte zat er vlak tegenover.

Op mijn rijtuigie… Helemaal naar Vinkeveen!

Sjors vindt het leuk om evergreens naar zijn behoefte om te vormen, dat spelen met muziek is hem altijd bijgebleven. Hij is best trots op zijn eigen rijtuigie, een praktische elektrische fiets. Geen parkeerproblemen, past in het berghok beneden. Een ritje van Amsterdam-Zuid naar Vinkeveen is met dit weer echt vakantie.

Grachtenpandjes Records, Van Boetzelaerstraat 53 III…

Sjors controleert nogmaals het adres achter op de hoes. Hoe kan hier nu een platenstudio zitten? Hij kent deze buurt wel. Vroeger wilde je er nog niet doodliggen, nu betalen de yuppen grif 2000 euro per maand voor een etage woninkje uit de negentiende eeuw.

Een nieuwe stereo moet je vieren!

Sjors Vandegraat drukt op de deurknop en springt bijna uit de tram zodra de deuren openzwaaien. Een oud vrouwtje kijkt hem strak aan met een blik van “jouw tweede jeugd is ook bijna afgelopen, hoor.” Inderdaad, een pijnscheut in zijn been vertelt hem dat de landing op het trottoir wat harder was dan hij had ingeschat. Hij recht zijn rug, wrijft een grijze lok uit zijn gezicht en kijkt triomfantelijk terug.