De Poort van de Dungeon Master

Vervolgverhaal uit mijn verzameling jubileumverhalen

De Poort van de Dungeon Master (14)

“De donkere heer verduisterde de zonneschijn en corrumpeerde mijn wouden en de volkeren van mijn ras”, zegt Syrah zacht, “hij moet tot elke prijs gestopt worden, voordat de natuur verdort.”

In haar ogen blinkt vuur van haat tegen alles wat haar wouden en haar natuur aantast. Die haat betreft echter niet alleen Chaos, maar vooral de mensen die de natuur opofferen aan hun behoeften. Een overwinning op Chaos zal haar krachten schenken, waarmee ze ook de mensen zou kunnen vernietigen, zodat de eenheid van de elfen en de natuur kan worden hersteld.

De Poort van de Dungeon Master (14) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (13)

“Die zwartjak heeft mijn stad in brand gezet en mijn volk over de kling gejaagd!” gromt Sonja, “ik zal hem ieder verloren leven betaald zetten!”

Haar ogen schitteren kwaadaardig. Wraak op Chaos is echter niet haar leidmotief. Ze wil zich bewijzen en de sterkste zijn, gevreesd en geliefd door iedereen, en haar wanhoop uitwissen over het feit dat ze de haren niet had durven beschermen op het moment dat ze dat had moeten doen.

De Poort van de Dungeon Master (13) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (12)

“De duistere heeft mijn gezin uitgemoord”, sist Leyla, “daar heb ik maar één antwoord op!”

Een wilde schittering in haar ogen vertelt, onmerkbaar voor de waarnemer, dat dit niet haar voornaamste argument is voor actie. Haar hartstocht naar kennis van het Al is groot, daarvoor doorzocht zij zowel licht als schaduw en was zij bereid tot moreel niet verantwoorde offers. De gedachte daaraan kwelt haar. Haar gezicht vertrekt in pijn, maar niemand begrijpt de achtergrond.

De Poort van de Dungeon Master (12) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (11)

Hanck neemt het er de volgende dag van en herwint voldoende kracht om de reis naar de Kerkers van Chaos te maken. Hij besluit de reis te starten via de wijnkelder van de waard, die weg is hem bekend en dan hoeft hij tenminste niet de moeilijke afdaling te maken die de waard ooit bij de Poort van de Dungeon Master had gebracht.

De waard doet hem uitgeleide, samen met de dienster die inmiddels enigszins onder de indruk was geraakt van Hanck’s verschijning, diens verhalen en vooral diens handigheid.

De Poort van de Dungeon Master (11) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (10)

De waard schenkt zichzelf een pul bier in, gaat tegenover Hanck zitten en neemt een slok.

“De herinnering aan de Poort van de Dungeon Master is voor mij een herinnering aan mijn vroege jeugd”, begint hij.

“Deze herberg waarin u nu verblijft, is al generaties lang in de familie. Ik herinner me mijn vader als de waard en mij grootvader als gastheer voor de reizigers die langs dit dorp komen.

De Poort van de Dungeon Master (10) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (9)

Hij stapt door de deur en sluit hem. Hij verwacht het geluid van een sleutel in een slot te horen om de deur te sluiten, wat een teken van de angst en mogelijk wantrouwen van de waard zou zijn, maar dat blijft uit.

Scheelt weer wat schade, want zo’n slot is geen probleem voor mij.

De ruimte is aardedonker. De geur van koppige wijnen in houten fusten wordt ruimschoots overvleugeld door de reuk van vochtige aarde met een vleugje verrotting.

De Poort van de Dungeon Master (9) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (8)

Na een paar uur lopen over een rustige weg in een overwegend bosachtig gebied komt hij aan in een klein dorp, dat zich tegen de bosrand aan lijkt te nestelen. Uit zijn vorige avonturen weet Hanck één ding zeker, geen dorp zo klein, of er was wel een herberg.

Zijn uitmonstering baart enigszins opzien bij de dorpsbewoners. “Een Aartsmagiër op pad!” hoort hij ze fluisteren.

De Poort van de Dungeon Master (8) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (7)

Hanck staat op en strekt zijn benen. Het scherm van de Guru en diens ketenen zijn inactief. Hij voelt aan de met ijzerbeslagen deur. Hij zit nog steeds dicht.

Vervloekt! Van de regen in de drup?

Een paar lichteffecten op het scherm van de Guru trekken zijn aandacht. Hij ontwaardt zijn eigen portret te midden van een tabel met de nodige getallen. Het scherm toont als titel Hanck de Aartsmagiër.

De Poort van de Dungeon Master (7) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (6)

“Ooit bestond er slechts Chaos”, begint de Guru zijn verhaal, “en juist daarin lag de kans voor Orde. Want Chaos kan onmogelijk anticiperen op wat in overeenstemming met zijn Wetten van de Wanorde op een willekeurige plaats of tijd ontstaat. Uit Chaos kan met een weliswaar kleine maar duidelijk aantoonbare kans wel degelijk Orde ontstaan.

Zo ontstond er Orde in de diepte van de tijd.

De Poort van de Dungeon Master (6) Lees verder »

De Poort van de Dungeon Master (5)

“Mooi, dat je daar nu achter bent”, klinkt een stem, “wijsheid komt met de jaren, maar jaren wachten duurt lang… Ik ben blij dat dit lange wachten nu voorbij is, want de tijd dringt!”

Hanck doet verschrikt zijn ogen open. Hij zit weer geketend in die kleine cel van vier bij vier. Hij is echter niet alleen.

De Poort van de Dungeon Master (5) Lees verder »

Scroll naar boven