Verhalen 6

Oliebollen

Als je op deze miezerige Oudejaarsdag een wandelingetje maakt in de buurt, kun je iets bijzonders ruiken, de geur van een aloude traditie.

Nee, dat is niet de maatschappelijk omstreden geur van houtblokken en huisafval van open haarden en allesbranders die de gemeente Utrecht in haar anti-uitstotingsdrang wil verbieden. Ik doel ook niet op de uitlaatgassen van cobra’s en ander knalvuurwerk waarmee sommigen zich na Rutte’s “kersttoespraak” geestelijk voorbereiden op oorlog.

Oliebollen Read More »

Spirituele Plekken in Nederland

Je hoort en leest er weleens over. Plaatsen vol van oude energie en spiritualiteit, oorden waar mensen toen ze nog veel gevoeliger waren voor de energie van de omgeving nadachten over begin, einde en het heelal en hun goden vereerden.

Plaatsen waarbij je zelf de indruk opdoet dat er meer is dan je kunt zien, waarbij je voelt dat er iets is. Oorden waarbij je verbinding voelt, vaak zonder het te kunnen benoemen.

Spirituele Plekken in Nederland Read More »

Quod licet Bovi non licet Iovi

Tijd voor een glaasje…

Berend kijkt op zijn beeldscherm. Zijn gezicht klaart op, mooi, zijn favoriete tentje is al open. Het was ook veel te vroeg vanmorgen. Welke idioot plant om zeven uur een teleconferentie? Typisch Gaastra weer. Vroege vogels zijn voor de poes, hoor!

Jas aan, muts op, handen in de schoenen en de kou maar in. Het is waterkoud, de damp- van zijn adem verenigt zich met een klamme mist. De oude grachten zijn verlaten, toeristen komen alleen bij mooi weer.

Op de hoek bij het bruggetje, daar moet hij zijn. Een sierlijke neonreclame geeft het pand een naam. Ad Fundum .

Quod licet Bovi non licet Iovi Read More »

Duiden?

In de laatste decennia van de vorige eeuw brachten Koot en Bie met hun Simplistisch Verbond heerlijke typetjes op TV die op geheel eigen wijze een aantal actuele en soms controversiële onderwerpen verbeeldden.

Een mooi voorbeeld van de Nederlandse humorcultuur uit die tijd. Daarnaast was het een pareltje van Nederlandse taalkunst met letterlijk, figuurlijk en tussen de regels. Goede taalbeheersing is vereist!

Duiden? Read More »

Kafkaesk!

Het Proces van Franz Kafka (1883 – 1924) is de tragische geschiedenis van een man – Josef K. – die verstrikt raakt in een spinnenweb van regeltjes en gerechtelijke procedures na een beschuldiging die hij niet begrijpt, waarvoor hij geen aanklacht krijgt, maar waarin hij op den duur toch gelooft, waardoor hij zich overgeeft aan straf.

Het gerechtelijk systeem blijkt een labyrint waar je door alle procedures niet meer aan recht toekomt.

Kafkaesk! Read More »

Campus Nostalgie (13)

Na mijn bezoekje aan de voormalige locatie van Bobby SPAR ligt het recreatie- en cultuurcentrum van de universiteit op mijn route met als belangrijkste gebouwen Het Sportcentrum, De Bastille en de Vrijhof plus wat bebouwing die later is bijgebouwd en zelfs nu in aanbouw is.

Langs deze gebouwen loopt de Promenade, een benaming die je direct aan flaneren doet denken. Of aan de Schilderijententoonstelling van Moussorgsky, want het pad leidt je langs een gebouwen-expositie.

Campus Nostalgie (13) Read More »

El Regreso

Eindelijk, de kust!

Keon kijkt zijn ogen uit. In de verte slaat de branding op het strand. De boot schommelt gevaarlijk, de buitenboordmotor sputtert.

“Land! Al Andaluz!” schreeuwt iemand, “we zijn er zo. Insjallah! Allahoe Akbar!”

Zo God het wil, denkt Keon, maar alleen die van hen, niet die van mij, die erkennen ze niet. Als ik Deo Volente zou roepen, vermoorden ze me.

El Regreso Read More »

Campus Nostalgie (12)

Verder gaat het langs de Calslaan zuidwaarts. Op weg naar het dynamisch centrum van het studentenleven, het gedeelte rond Sportcentrum, Bastille en Vrijhof.

Eten is ook voor studenten een eerste levensbehoefte. Je kon naar de Mensa in De Bastille voor een lekkere portie gek(ookte) of geb(akken) aardappelen, maar zelf koken was een goede regel in de groep.

Op de Campus kwam je voor etens- en drankaankopen automatisch terecht bij Bobby SPAR op het plein vlakbij het Sportcentrum.

Campus Nostalgie (12) Read More »

Campus Nostalgie (11)

Goed, kamertje gezien. Tijd voor een nostalgische rondgang over de TH. Ik rij de Matenweg af richting het onderwijsgedeelte van de universiteit.

Daarbij kom ik eerst de flats van de Campuslaan tegen. Die bestaan in twee varianten: (relatieve) hoogbouw en laagbouw. In mijn tijd waren alle flats grijs met gele paneeltjes. Daar is sindsdien heel wat kleur in gekomen, die soms wat vloekt met het groen!

De Campuslaanflats werden gebouwd in 1969 en vormen samen met de Calslaanflats de derde generatie studentenhuizen van de THT.

Campus Nostalgie (11) Read More »

error: Inhoud is beschermd!
Scroll naar boven