Verhalen 6

Ik stap weer op de fiets. Tijd voor een laatste stukje nostalgie voordat ik weer richting Hengelo ga. Ook op dat traject kom ik nog wat markante punten tegen.

Na mijn bezoekje aan de voormalige locatie van Bobby SPAR ligt het recreatie- en cultuurcentrum van de universiteit op mijn route met als belangrijkste gebouwen Het Sportcentrum, De Bastille en de Vrijhof plus wat bebouwing die later is bijgebouwd en zelfs nu in aanbouw is.

Langs deze gebouwen loopt de Promenade, een benaming die je direct aan flaneren doet denken. Of aan de Schilderijententoonstelling van Moussorgsky, want het pad leidt je langs een gebouwen-expositie.

Verder gaat het langs de Calslaan zuidwaarts. Op weg naar het dynamisch centrum van het studentenleven, het gedeelte rond Sportcentrum, Bastille en Vrijhof.

Eten is ook voor studenten een eerste levensbehoefte. Je kon naar de Mensa in De Bastille voor een lekkere portie gek(ookte) of geb(akken) aardappelen, maar zelf koken was een goede regel in de groep.

Op de Campus kwam je voor etens- en drankaankopen automatisch terecht bij Bobby SPAR op het plein vlakbij het Sportcentrum.

Goed, kamertje gezien. Tijd voor een nostalgische rondgang over de TH. Ik rij de Matenweg af richting het onderwijsgedeelte van de universiteit.

Daarbij kom ik eerst de flats van de Campuslaan tegen. Die bestaan in twee varianten: (relatieve) hoogbouw en laagbouw. In mijn tijd waren alle flats grijs met gele paneeltjes. Daar is sindsdien heel wat kleur in gekomen, die soms wat vloekt met het groen!

De Campuslaanflats werden gebouwd in 1969 en vormen samen met de Calslaanflats de derde generatie studentenhuizen van de THT.

Lekker op mezelf…

Ik zet de buitendeur van 109 wijd open en zet het salontafeltje en de zitkisten op het terras. De zon schijnt naar binnen tussen de takken van de boom. Lekker even de dweil erdoor. Vakantietijd, schoonmaaktijd.

De flat is verlaten. De jongens en meisjes van de groep zijn op vakantie of thuis, of werken ergens om de eindjes aan elkaar te knopen.

Dat heb ik er net op zitten…

Matenweg 75 was samen met 73 begin zeventiger jaren een proefproject voor de uitbreiding van de Studentenhuisvesting van de THT aan de Witbreuksweg. De gebouwen, een ontwerp van de architect Herman Haan (1914 – 1996), kregen de vorm van een Pyramide of een Mastaba, een Egyptisch koningsgraf.

Haan baseerde zich bij zijn ontwerp op traditionele woon- en bouwvormen die hij in Afrika gezien had. Zoals te zien, zijn Matenweg 73 en 75 piramiden.

Gegarandeerde huisvesting was in 1976 een groot voordeel van de Technische Hogeschool Twente. Echter, je wist van tevoren niet waar. Om dat duidelijk te krijgen was kamer-zoeken een deel van de introductie.

De studentenhuisvesting was en is gebaseerd op woongroepen die bepaalde faciliteiten zoals een keuken en een gemeenschapsruimte delen. Iedere woongroep heeft zijn eigen sfeer, huisregels en gemeenschapszin. De groepen hebben er belang bij dat ze aanwas krijgen van eerstejaars die bij hun passen en de groepssfeer versterken.