Vervolgverhalen

Hier vind je een inhoudsopgave van alle vervolgverhalen, dat wil zeggen de verhalen die ik in meerdere berichten heb gepubliceerd. Klik op de link om te lezen.

Zeven Zevenjaren

• Zeven Zevenjaren (1)
  Herkenning verdrijft vermoeidheid: Ik schiet al op… Aoife schikt de riemen van het foedraal met haar harp en de plunjezak op haar rug en leunt op haar staf. De amethisten knop ...
• Zeven Zevenjaren (2)
  “Kom mee, Aoife, we zijn er bijna. Schiet nou eens op, straks is het donker.” Met een geërgerd gebaar wacht de vrouw op een klein meisje in de achterhoede. Het duurt ...
• Zeven Zevenjaren (3)
  “Ik ben zo benieuwd hoe het gaat! Ik kan niet wachten tot we er zijn.” Een jong meisje danst over het pad door het woud, haar haren golven met de beweging ...
• Zeven Zevenjaren (4)
  Met stevige pas beent Aoife door het woud, ze schopt ieder eikeltje dat ze tegenkomt van het pad af. Wat had ze moeten marchanderen om dit jaar de tocht voor ...
• Zeven Zevenjaren (5)
  Aoife danst over het pad door het woud en maakt tempo. Ze glimlacht, het is vreemd, juist op haar vierde Zevenjaar is haar terugkeer aanlokkelijker dan de reis. Wat zal ...
• Zeven Zevenjaren (6)
  “Voorzichtig, Vala Aislin, het pad is ongelijk. De eikenvruchten kunnen je laten struikelen.” Aoife loopt met vaste tred over het pad door het woud, met aan haar arm een oude vrouw. ...
• Zeven Zevenjaren (7)
  De harp is Aoife tot last, het foedraal hangt zwaar op haar rug en de riemen hinderen haar tred. Ze leunt zwaar op haar staf, het ingelegde bergkristal glanst dof ...
• Zeven Zevenjaren (8)
  “Mijn maandstonden zijn inmiddels verdwenen,” merkt Aoife op. “Dat is jouw cyclus, maagd, moeder, wijze, oude. Je Zevende Zevenjaar was het begin van je derde fase.” “Laat dat moeder er maar af,” ...

Dood en Gladiolen

• Dood en Gladiolen (1)
  Het is vroeg in September. Een mooie nazomer houdt de herfst nog even op afstand. De zon tekent grillige schaduwen op het natuursteen en het marmer van de zerken onder ...
• Dood en Gladiolen (2)
  Zijn vingers knijpen speels in Sylvia’s hand. Ze voelt een hartenklop, hij zweept de hare op, ze weet wat er komen gaat. Karel knipoogt: “Bij de volgende splitsing knijpen we ...
• Dood en Gladiolen (3)
  Sylvia duwt de zware kinderwagen voorwaarts langs de drukke Sint Annastraat. De zuigeling van vijf maanden oud protesteert als ze over een opstaande stoeptegel hobbelen. Een bos gladiolen deint op ...
• Dood en Gladiolen (4)
  De Sint Annastraat, een drukte van belang. Sylvia kijkt haar ogen uit, het lijkt tegenwoordig wel alsof half Nederland richting het eindpunt van de Vierdaagse loopt. Geen Karel te zien. ...
• Dood en Gladiolen (5)
  Ze is vroeg op de Via Gladiola, de lopers komen vanmiddag pas aan. Haar hart klopt in haar keel. Ze had nu een jaar met Henry gecorrespondeerd. Een brief per twee ...
• Dood en Gladiolen (6)
  De dagen zijn kort en grijs, de kerstdagen hebben hun glans verloren, het laatste vuurwerk is reeds lang in schittering uiteengespat. Dat geldt al dertig jaar voor ons huwelijk, denkt Sylvia, ...
• Dood en Gladiolen (7)
  De oude vrouw knikkebolt en schrikt wakker. Is ze zo moe? Stijfjes komt ze overeind en slaat het juiste pad in. Langlopers worden uiteindelijk doodlopers, en hetzelfde gold voor Karel. Daarom ...

Biesbosch

• Biesbosch (1)
  Reinder baant zich een weg door de menigte op de Riedijk. Het veer van Papendrecht is net aangekomen, het is een drukte van belang. Met een scheef oog kijkt hij ...
• Biesbosch (2)
  Reinder pakt zijn hengel met attributen en stopt spulletjes in zijn rugzak: “Ik ga vissen, mevrouw Linde…” De groepsleidster fronst: “Ben je thuis voor het eten?” “In het donker bijten ze beter.” “Wat ...
• Biesbosch (3)
  Stil nu! Modder zuigt aan Reinders laarzen. Hij weert een tak van het rijshout af die de wind in zijn gezicht slaat. Een volle maan staat hoog aan de hemel van ...
• Biesbosch (4)
  Het maanlicht dringt door een paar gaatjes in het zwaardere wolkendek heen. Reinder ziet een bootje zijn kant op komen. Er valt een last van hem af, hij zit tenminste ...

Over de Grens

• Over de Grens (1)
  “Redacteuren en schrijvers zijn elkaars ergste vijanden!” Met een nijdig gebaar zet Dave zijn theeglas op het tafeltje neer. Bezoekers in de buurt kijken steels op, een vrouw aan een tafeltje ...
• Over de Grens (2)
  Ik ben mijn draad kwijt! Dave bladert wild. Het papier van zijn manuscript kerft in zijn vingers, kort pijnloos maar daarna scherp. Zijn hand schiet uit van schrik, het koffiekopje duikelt ...

De Zoon van Harley David

• De Zoon van Harley David (1)
  “Verduiveld, Leon, blijf daar vandaan!” Harley David, de smid van Wasted Land’s End, sloeg met een daverende klap zijn hamer op het gloeiende staal op het aambeeld. Vonken spatten door de ...
• De Zoon van Harley David (2)
  “Is het ijzer zo heet genoeg, vader?” Leon hield het metaal in het smidsvuur en trapte de blaasbalg aan. De vlammen loeiden. Het zweet stond op zijn armen en bovenlijf, dat ...
• De Zoon van Harley David (3)
  De zon brandde genadeloos boven de woestijn. Het uitgedroogde bijna verpulverde asfalt leek nog maar weinig op het materiaal, dat het was geweest, toen de weg nog nieuw was. Sinds ...
• De Zoon van Harley David (4)
  De lucht werd ijler op de weg, die naar de pas van de bergrug leidde. Hier kwamen de ribben van de aarde door de huid heen, gladgeschuurd door de tijd. ...
• De Zoon van Harley David (5)
  De boogpees van Leon’s kruisboog zong. Met een schrille kreet en nog wat krachteloos nafladderen tuimelde een vogel uit de lucht en stortte neer met een pijl door de hals. ...
• De Zoon van Harley David (6)
  Die kleine plek groen in de dode stad was een zichtbaar begin van het herstel. Naarmate Leon verder naar het oosten reed, bleek steeds meer, dat de natuur de wonden ...

Het Raadsel van het Pedagoochelaars Doosje

• De Raadsels van het Pedagoochelaars Doosje (1)
  De zonnen wierpen hun licht door de glas in lood ramen met de voorstellingen van een bloederig verleden. De stralen vielen roodgoud op de vrouwengestalte aan de andere kant van ...
• De Raadsels van het Pedagoochelaars Doosje (2)
  Alyraënne maakte een gebaar naar een zetel bij haar werktafel. De verbouwereerde Cathyraïnne voldeed aan haar verzoek en ging zitten. “Het eerste deel van je proeve van bekwaamheid is geslaagd,” zei ...

De Snaren van Zayhra

• De Snaren van Zayhra (1)
  De regen die twee dagen daarvoor nog met tederheid het land van Cathlin’s Heem had besproeid, had vandaag een zeer slechte bui. Uit een broeierig grijs wolkendek plensde het hemelwater ...
• De Snaren van Zayhra (2)
  Tot laat in de middag bleef het redelijk maar wel druilerig weer. Zippo en Synthe waren zojuist een karavaan naar het zuiden gepasseerd. Bij het passeren hadden ze de Karavaanleider ...
• De Snaren van Zayrha (3)
  Het spreekt vanzelf dat de smakelijke stoofpot er na zo’n regenachtige reis fluks in ging. Zayrha diepte nog een kruikje wijn op uit een voorraadkast. De dieprode fonkelende wijn bracht ...
• De Snaren van Zayhra (4)
  Na Zayrha’s repetitie was het behoorlijk laat geworden en zowel Zippo als Synthe voelden de vermoeidheid van de lange dag. Zayrha maakte een paar slaapplaatsen in orde in de huiskamer met ...

Amsterdam, Angst en Woede

• Amsterdam, Angst en Woede (1)
  “Frank, deel jij de rekenboeken even uit?” “Zoontje van de bovenmeester, he!” fluistert een meisje en steekt haar tong uit. Frank houdt zijn gezicht in de plooi en legt de boekjes ...
• Amsterdam, Angst en Woede (2)
  “Mee jij!” Zijn vader lijkt nu meer op de strenge bovenmeester dan op de vertrouweling die hij alles kan vragen. Frank volgt hem met lood in zijn schoenen naar de achterkamer. ...

De Rand van de Witte Rotsen

• De Rand van de Witte Rotsen (1)
  Hij kijkt voor zich uit. Grijze verweerde rotsen markeren het einde van het strand. Hij vraagt zich af waarom het liedje van witte rotsen spreekt. Alleen het strand is hier ...
• De Rand van de Witte Rotsen (2)
  Daar staat hij dan, vroeg in de morgen bepakt en bezakt op de kade van Portmagee. Een rugzak met lichte trekkerstent, warme slaapzak, kleine uitrusting, eten en zijn gitaar in ...
• De Rand van de Witte Rotsen (3)
  De strakke noordwester jaagt de golven aan nadat de viskotter in de middag de Westkaap van Valentia Island rondt. Het schip begint te dansen op de golven en buiswater spat ...
• De Rand van de Witte Rotsen (4)
  Rudy pakt zijn gitaar en stemt haar bij. In de volle zon moet je vaker stemmen. Het hout geurt zoet naar cederbossen, dat gebeurt altijd als de zonnewarmte bij het ...
• De Rand van de Witte Rotsen (5)
  “Had je discussie met Virginie?” vraagt Tara terwijl ze ’s avonds op de bank zitten, “jullie waren allebei stil toen ik thee kwam brengen.” “Mmmw, ja” geeft Rudy toe, “ze wilde ...
• De Rand van de Witte Rotsen (6)
  Morgen lekker vijf weken op vakantie… Beneden rommelt Tara in de kasten op zoek naar wat ze mee willen nemen en Rudy verzamelt de muziekboeken die hij in de koffer wil ...
• De Rand van de Witte Rotsen (7)
  Binnen in de kroeg op Greater Blasket is het warm en droog, de storm lijkt ver weg buitengesloten, zingen en lachen overstemt het gehuil in de schoorsteen en het kletteren ...
• De Rand van de Witte Rotsen (8)
  Tara en Rudy rijden weer naar huis vanaf het vliegveld. Vijf weken vakantie in Ierland waren omgevlogen, zoals altijd. Als je er voor staat lijkt het heel wat, maar uiteindelijk ...
• De Rand van de Witte Rotsen (9)
  Rudy laat toch het idee maar varen om in zijn slaapzak te kruipen. De wind gaat warempel liggen en de zee kalmeert. De laatste stralen van de zon schitteren achter ...
• De Rand van de Witte Rotsen (10)
  Breandán kijkt Aingeal verbaasd aan. “Soms wel en soms niet van deze wereld?” Hij raakt haar gezicht aan. Warm, levend, fysiek aanwezig. Geen kilte van de mist vanachter de dood. ...
• De Rand van de Witte Rotsen (11)
  De zuidwester wakkert behoorlijk aan op het moment dat Breandán in Dingle uit de aanhanger van de tractor stapt. Hij schreeuwt een groet boven de wind uit, zwaait zijn plunjezak ...
• De Rand van de Witte Rotsen (12)
  Rudy blijft even stil toen hij zijn verhaal had afgemaakt. De zon is ondergegaan en de vage vormen van een eiland in de zonsondergang zijn vervaagd tot mist. De maan ...

Ik weet hoe het eindigt…

• Ik weet hoe het eindigt… (1)
  “Ik hou van je” als einde van het verhaal, Dat klinkt toch wel ontzettend banaal… De tekst van dat liedje zeurt in zijn hoofd als een mug op een zwoele zomeravond, op ...
• Ik weet hoe het eindigt… (2)
  De Vijfde van Beethoven schalt door de kamer. Hmm, Noodlotssymfonie, denkt hij, ik moet toch eens een andere ringtone nemen. “Met Noorderzij.” “Met Sitz, jouw hoofdredacteur en broodheer. Ferry, ik krijg vandaag ...
• Ik weet hoe het eindigt… (3)
  “Wilt u de kist geopend hebben tijdens het afscheid?” vraagt de uitvaartleidster. “Nee!” klinkt het uit zes kelen, “absoluut niet!” “Zo u wilt. Dicht dus.” “Als iemand een sigaret opsteekt in haar buurt, ...
• Ik weet hoe het eindigt… (4)
  Een klop op de deur onderbreekt zijn mijmeringen. “Binnen!” “Hier zijn de laatste resultaten van Hubble, professor. Bewerkt met uw recente algoritmen.” De irritatie verdwijnt terstond van professor Donaldsons gezicht. “Geweldig, ik bekijk ...

Afslag Gemist?

• Afslag Gemist? (1)
  Onlangs deed ik mee aan het amateurconcours van het Gitaarfestival Nordhorn, waar ik ook het verslag voor schrijf. Omdat ik zelf te druk was met zweten voor de jury, nam ...
• Afslag gemist? (2)
  Hoe ik als klein kind reageerde op slaapliedjes, weet ik niet. Laat staan dat ik me herinner of mijn moeder of vader ze überhaupt wel zong. Mijn vroegste herinnering is ...
• Afslag gemist? (3)
  Als vroege puber leefde ik het liefste op mezelf, ik kon me tot wanhoop van mijn ouders aardig goed alleen vermaken. Regelmatig probeerden ze me aan te moedigen om in ...
• Afslag Gemist? (4)
  Een groot nadeel van een radio was, dat je niks grijs kon draaien. De commercie en de deejay bepaalden wat er kwam, en een lievelingsnummer bleef via de Top 40 ...
• Afslag Gemist? (5)
  Ik kreeg ontzettend aardigheid aan muziek luisteren. Zodoende sprokkelde ik alle zes Ekseption LPs en de twee daaropvolgende Trace albums en drie albums van Focus: Focus 3, Moving Waves en ...
• Afslag Gemist? (6)
  Ik doorliep de middelbare school met wisselend succes, ik was niet iemand voor hele hoge cijfers en als je de verzuchtingen van mijn ouders mocht geloven liet ik regelmatig na ...
• Afslag Gemist? (7)
  Het vlotte dus niet zo met de gitaar toen ik mijn eindexamen naderde. Dat ik verder wilde studeren stond wel buiten kijf! Ik droomde er mede door de sfeer thuis ...
• Afslag Gemist? (8)
  Dat eerste jaar op de Technische Hogeschool Twente was met recht een avontuur. Het was het afscheid van een zeer beschermde en vaak beklemmende gezinssamenleving. Het was de onzekerheid van ...
• Afslag Gemist? (9)
  Toen ik eenmaal mijn nieuwe gitaar had, kreeg ik er echt lol aan. Maar al snel merkte ik dat autodidactisch opereren me niet verder hielp. Ik wilde leren spelen, leren ...
• Afslag Gemist? (10)
  De jaren dat ik voor het eerst gitaarles kreeg, maakte ik een aantal opvallende dingen mee. Allereerst mijn motivatie om te spelen: ik was losgeslagen, ieder vrij moment stopte ik er ...
• Afslag Gemist? (11)
  Als amateurgitarist had ik zeker in het begin een solistenbestaan. Dat is betrekkelijk safe. Ik had inmiddels mijn lesplankenkoorts aardig weten te overwinnen, gelukkig maar, want dat is een voorwaarde ...
• Afslag Gemist? (12)
  Het notenschrift was in het begin voor mij geheimtaal, ik had werkelijk geen idee wat er op en tussen die vijf lijntjes stond. Heel vroeger op de lagere school had ...
• Afslag Gemist? (13)
  Mijn eerste directe aanraking met een recensie was in de laatste week van het bestaan van het Granados Duo. Onder de kop “gênante vertoning” beschreef de recensent in de krant ...
• Afslag Gemist? (14)
  Ooit vroeg iemand me eens of ik haar niet een paar gitaarlessen kon geven, ik speelde al zo’n tien jaar, dat moest toch kunnen, dan wist ik er vast genoeg ...
• Afslag Gemist (15)
  Jarenlang leefde ik in een goede balans tussen werk en vrije tijd, waar onder meer het gitaarspel een vast onderdeel van vormde. Ik was daar zeer tevreden mee. Ondertussen had ik ...
• Afslag Gemist? (16)
  Heb ik nu een afslag gemist door gitaarspelen als liefhebberij aan te houden en niet te proberen om van mijn hobby mijn werk te maken? Tja, ik heb al een keer ...

Malta Notities

• Malta Notities (1)
  Ik las laatst in de krant dat ruim drie miljoen Nederlanders voor geen goud in een vliegtuig zouden stappen en doodsbang zijn als ze eens een keer niet anders kunnen. ...
• Malta Notities (2)
  “A house is a living place”, zeggen de Engelsen. Dit kun je op twee manieren opvatten. Living place is niet alleen een plaats om te wonen, als je de taalkunst ...
• Malta Notities (3)
  In de Maltese krant The Times las ik een ingezonden brief over de vernielingen die vandalen in de megalithische tempels in Mnjadra hadden aangericht. Mnjadra is een plaats die de magie ...
• Malta Notities (4)
  De religie -het Rooms-Katholicisme- is diep ingeworteld in het dagelijks leven van Malta. Een belangrijke component van die worteling vormt de devotie. Dat wordt heel duidelijk als je de gevels ...
• Malta Notities (5)
  Openbaar vervoer – de bussen om precies te zijn – is een van de karakteristieken van Malta. Ik schat dat het aantal bussen per 1000 inwoners het grootste is van ...
• Malta Notities (6)
  De oude stad M’dina – bijgenaamd De Stille Stad – is een van de meest opmerkelijke plekken op Malta. Voor deze schets zullen foto’s meer zeggen dan duizend woorden, dus ...
• Malta Notities (7)
  Na heel wat vakanties op Malta -we hebben er al zes daar doorgebracht- kunnen we eerlijk zeggen dat we regelmatige bezoekers zijn. Mensen vragen wel eens of we Malta niet ...

Drie Schetsen voor Mammie

• Drie Schetsen voor Mammie (1)
  Zondag was mijn schoonmoeder op bezoek bij ons, of liever gezegd, we hebben haar opgehaald, want ze is zelf niet meer zo mobiel. Ze woont in een verzorgingstehuis, officieel is ...
• Drie Schetsen voor Mammie (2)
  Afgelopen zondag is mijn schoonmoeder bediend. Bedienen, ook wel zalving der zieken genoemd, is een Rooms-Katholiek sacrament, dat als een Rite de Passage de levensloop markeert. In dit geval het ...
• Drie Schetsen voor Mammie (3)
  Lieve Mammie, Je bent van ons heengegaan… Het verdriet daarom overvalt me nu pas goed, na een paar dagen bezig zijn en regelen rond de uitvaart, alsof het even heeft gewacht. ...

Bie Oons in De Lutt’

• Bie Oons in De Lutt’ (1)
  Ik was eens op een dag een beetje onrustig, de hele tijd op zoek naar niets in een lege tijdpassering van de ene website naar de andere. Nu schijnt dat ...
• Bie Oons in De Lutt’ (2)
  Het rijtuig was niet het enige dat tot het rijk der fabelen leek te behoren. De berijdster kwam zichtbaar uit de fantasy sfeer. Enigszins schaars gekleed volgens de laatste bikinimode ...
• Bie Oons in De Lutt’ (3)
  Al snel bleek dat Fran de Walkure weinig oriëntatie gevoel had op de Twentse paadjes. We kronkelden heen en we kronkelden weer over weg en pad zonder ook maar in ...
• Bie Oons in De Lutt’ (4)
  Het was een merkwaardig gezelschap dat zich op de avond te voet over de essen van De Lutte worstelde. Een Walkure met vleugeltjes, Francien uit De Lutt’ en ik zei ...

Du bist nicht Allein

• Du bist nicht Allein (1)
  Jeder Tag dasselbe, denkt Joachim. De ruzies worden steeds erger. Geschreeuw uit de keuken. De ouwe is weer dronken en dan krijgt zijn moeder ervanlangs, maar ze biedt tenminste weerstand, ...
• Du bist nicht Allein (2)
  Joachim ziet zichzelf weerspiegeld in het glas van de foto. Daarna vertelde Vati nooit meer over de oorlog. Alsof ze plotseling vijanden waren geworden. Hij had dat gemist, die momenten ...
• Du bist nicht Allein (3)
  Zijn vader is nauwelijks te verstaan als hij in zijn dronken bui rondschreeuwt. Opnieuw tumult achter de keukendeur. “Scheiss-Vopos!” schreeuwt zijn zusje Lotte weer, “ik geef je aan, dit kan zo ...
• Du bist nicht Allein (4)
  Behoedzaam sluipt Joachim door de voordeur naar het trappenhuis en laat de ruzie achter zich. Ze zullen hem nu niet missen. De stank van kool en urine prikkelt zijn neus. ...
• Du bist nicht Allein (5)
  “Halt, Grenzkontrolle!“ Joachim kent de dagelijkse routine. De grensbewaking is verscherpt, Der Alter Spitzbart is bang dat de Westmarken zijn economie onderuithalen en de DDR leegloopt. Een naar begin van 1961. Hij ...
• Du bist nicht Allein (6)
  Behoedzaam sluipt Joachim de trap van hun flat op. Niemand te zien, mooi. Iedereen houdt iedereen in de gaten. Ze roddelen hier al snel en hij heeft geen behoefte aan ...
• Du bist nicht Allein (7)
  “Kom, gaan we bij Mami theedrinken. Ze is nieuwsgierig naar je.” Joachim knuffelt Hannelore: “Wordt het officieel?” Ze trekt hem aan een oor en kijkt hem strak aan: “Dat is het voor ...
• Du bist nicht Allein (8)
  Joachim schrikt wakker. Onrust. Wat is dat voor gerammel op straat? Het is toch weekend? Op kousenvoeten sluipt hij naar de huiskamer. Het licht van een lantaarnpaal valt door een kier ...
• Du bist nicht Allein (9)
  Pas nu begrijp ik waarom briefromans altijd zo dramatisch zijn… Hij schrijft de laatste regel: “Ik omhels je in gedachten, ik wilde dat ik de grens over kon vliegen, net zoals ...
• Du bist nicht Allein (10)
  Is het nu dag of nacht? Joachim komt bij zijn positieven. Was het nu gisteren of vandaag dat hij werd gepakt? De blinddoek knelt op zijn ogen. De stank van de ...
• Du bist nicht Allein (11)
  Het café is leeg, op twee gasten na. De kastelein wrijft een paar glazen schoon en verdwijnt een moment naar achteren. “Bij het Silesische Bosje, daar ligt de muur aan het ...

Als een Ander dan Jezelf

• Als een Ander dan Jezelf (1)
  Een nieuwe stereo moet je vieren! Sjors Vandegraat drukt op de deurknop en springt bijna uit de tram zodra de deuren openzwaaien. Een oud vrouwtje kijkt hem strak aan met een ...
• Als een Ander dan Jezelf (2)
  Grachtenpandjes Records, Van Boetzelaerstraat 53 III… Sjors controleert nogmaals het adres achter op de hoes. Hoe kan hier nu een platenstudio zitten? Hij kent deze buurt wel. Vroeger wilde je er ...
• Als een Ander dan Jezelf (3)
  Op mijn rijtuigie… Helemaal naar Vinkeveen! Sjors vindt het leuk om evergreens naar zijn behoefte om te vormen, dat spelen met muziek is hem altijd bijgebleven. Hij is best trots op ...
• Als een Ander dan Jezelf (4)
  Op de terugweg naar Amsterdam trekt Sjors’ leven aan hem voorbij. Hij kwam uit een dorp verhuisde naar de grote stad en ging daar ook studeren. Met een rugzak met ...
• Als een Ander dan Jezelf (5)
  “Georges Vandegraat, aangenaam.” Sjors voelt de nagels van de ander in de handdruk: “Sjors Vandegraat, leuk u te ontmoeten.” “Dezelfde naam? Dat is niet de enige gelijkenis tussen ons zo te zien. ...

Het Grote Rode Boek

• Het Grote Rode Boek (1)
  “Morgen komt Sinterklaas op school!” Het geroezemoes in de klas verstomt. Alle kinderen kijken met een mengsel van verwachting en vrees naar de juffrouw. Ze wijst naar de kalender aan de ...
• Het Grote Rode Boek (2)
  “Ben je aan het piekeren?” vraagt haar moeder onder het eten, “je kijkt zo sip.” Anne haalt haar schouders op, maakt een afwerend gebaar en zwijgt. “Sinterklaas is weer in het land” ...
• Het Grote Rode Boek (3)
  De gestalte wordt duidelijker. Een oude man in een soort lang kleed, een lange baard, borstelige wenkbrauwen, hij heeft sandalen aan zijn voeten. Hij draagt een boek, een Groot Rood ...
• Het Grote Rode Boek (4)
  Ze wijst op het boek: “Staat daarin of kinderen zoet en braaf zijn geweest? En als dat niet zo is, wat staat er dan?” Een warme glimlach tekent Nicolaas’ gezicht. “Ik ...

Fantasia per il mio Liuto

• Fantasia per il mio Liuto (1)
  Chiarina sluipt over straat, ze blijft behoedzaam buiten de flakkerende lichtkringen van een enkele toorts aan de poorten van de palazzo’s. Haar hand tast naar de dolk onder haar mannenkleren. ...
• Fantasia per il mio Liuto (2)
  De stank van de leerlooierij verderop in de straat walmt tegen haar gezicht: Chiarina kokhalst, haar maag trekt samen. De armenwijk aan de overkant van de Arno is geen plaats ...
• Fantasia per il mio Liuto (3)
  Chiarina kijkt naar haar spiegelbeeld. “Chiarina Sforza, edelvrouwe,” fluistert ze spottend, “goede familie, maar met te weinig aanzien om een rol te spelen in het huwelijksspel dat Landjepik heet. Ondanks ...
• Fantasia per il mio Liuto (4)
  De geur van meekrap, perkamentlijm en vlierbessen, het rood en blauw kleuren helder af tegen het palet. Een nieuw penseel ligt ernaast. “Vandaag ga je vrij schilderen,” de meester staat ...
• Fantasia per il mio Liuto (5)
  Giovanna schrikt wakker. Ze heeft het laken vast als een van haar penselen. Waar ben ik? In het atelier? Een slotakkoord vlindert langs. Ze komt overeind en schikt haar nachtgewaad. Met een ...

A Trip to the Fair

• A Trip to the Fair (1)
  “Hoe lang kennen we elkaar al?” “Kennen? Wat bedoel je met kennen?” “Van voor…” Patrick schiet overeind. Een zweetdruppel glibbert tussen zijn schouderbladen naar beneden en trekt een steeds scherper spoor van irritatie. Welke ...
• A Trip to the Fair (2)
  Klingelend geluid? Oh, de bel. Op dit uur? Ik heb toch geen pakje besteld? Patrick staat op. Wat loopt hij licht. Wat lijkt die vloer ver weg. Als hij maar niet ...
• A Trip to the Fair (3)
  Brigid rijdt de stad uit en manoeuvreert de snelweg op. De snelheidsmeter schiet richting de 160. Zijn hand schuift naar de clip van de veiligheidsgordel. Vast. Hij zou het nu ...
• A Trip to the Fair (4)
  De attracties staan in het donker. De regen neemt af, het water spat alleen nog maar uit de bomen. “Er is helemaal niemand hier, wie bedient het dan allemaal?” vraagt ...
• A Trip to the Fair (5)
  Waarom heb ik hem in ’s hemelsnaam meegevraagd? Ze heeft geen zin in die ouwe koeien die steeds maar weer uit de sloot kruipen. Ze is geen inspirator en zal dat ...
• A Trip to the Fair (6)
  Even verderop baadt de nieuwe attractie in helder licht. Lopende lichtjes dansen op schilderwerk met felgekleurde auto’s uit de zestiger jaren en swingende figuren met vetkuiven met zonnebrillen. “Botsautootjes,” wijst Brigid, ...
• A Trip to the Fair (7)
  De hemel is helemaal opengetrokken, maanlicht sijpelt tussen de bomen en tekent de contouren van de attracties scherp uit. Rails tekenen een traject van bergen en dalen. “De achtbaan! Ik mocht ...
• A Trip to the Fair (8)
  Op het plein blijkt Brigid’s verschijning te zijn opgemerkt. Een paar mensen wijzen naar haar met een blik van ontzetting. Dat Patrick bij haar is wekt blijkbaar ook opzien. “Hekserij!” ...

Omvrienden

• Omvrienden (1)
  Waarvoor wilt u komen? Dat was haar eerste vraag tijdens de online intake. Een chatvenster op zijn beeldscherm, zij groot in beeld, hijzelf wat kleiner. Het leek hem een aardige vrouw, ...
• Omvrienden (2)
  Het trapportaal is halfduister, een vettig touw biedt wat houvast. De treden kraken als hij zich naar boven hijst. Inderdaad, dat trapleertje vormt een struikelblok als je er niet op ...
• Omvrienden (3)
  Josias rilt. De weersvoorspellingen waren toch goed? Het is ja hoog-zomer… Hij kijkt om zich heen. Een paar wolkenflarden vervagen de bleke glimlach van de maan. De huizen zijn donker, ...
• Omvrienden (4)
  “Die droom komt zeker drie keer in de week terug. Ik word er panisch van. Sindsdien durf ik geen vriendschapsverzoek meer te accepteren op wat voor sociaal medium ook. En ...
• Omvrienden (5)
  “Veel plezier op school. We zijn mooi op tijd.” “Ja, mama,” Sterre kijkt haar weg fietsende moeder na. Vandaag brengt ze haar nog, morgen moet ze zelf lopen. Voor het eerst ...
• Omvrienden (6)
  “Dus haar man kwam bij jou zijn gerief halen. Hoe is het met Janine afgelopen, dat je er zo van schrok?” “Van de brug gesprongen toen ze er achter kwam. Niemand ...
• Omvrienden (7)
  “Ooit ontmoette ik iemand. In een vreemde omgeving. Heel apart, in dat geval was ik anders. Als je niet thuis bent, let je beter op, sta je meer open. Ik ...
• Omvrienden (8)
  Sterre zit mistroostig in de hoek en kijkt naar buiten. In de klas klinkt geroezemoes van spelende kinderen. Ze hoort de stem van de juffrouw, ze tikt op het bord ...

De Bedevaart van de Abbreviant

• De Bedevaart van de Abbreviant (1)
  Ars Longa, Vita Abbrevianda Het late zonlicht werpt roodgouden stralen door de gebrandschilderde ramen van de Librije van de Abdij. Quirinalis Clemens Qualitatis de Abbreviator slaat zijn ogen op van de ...
• De Bedevaart van de Abbreviant (2)
  Van Neapolis naar Minturnus Quirinalis kijkt om zich heen, de bebouwing van de stad wordt al minder dicht. In de verte ziet hij de pijnbomen die de grote weg omzomen. Steeds ...
• De Bedevaart van de Abbreviant (3)
  Een partijtje Schaak En zo vindt Quirinalis zichzelf opeens met Maddalena opgescheept, alhoewel nee, zijn stemming is dermate verbeterd dat hij haar gezelschap niet langer als aanzet tot ketterij opvat, zoals ...
• De Bedevaart van de Abbreviant (4)
  Nadat ze de herbergier van Ante Portas Tiberii hebben betaald, gaan ze te voet naar de ingang van de catacomben van Calixtus. Een bescheiden portaal op enige afstand van de ...
• De Bedevaart van de Abbreviant (5)
  Na een wandeling van dik een uur komen ze aan bij een trap naar boven. Quirinalis zucht opgelucht, de atmosfeer wordt hem in de catacomben toch wat te eng. Ook ...
• De Bedevaart van de Abbreviant (6)
  De keizerlijke begeleider heeft zichtbaar haast om de volgende bedevaartplaats te bezoeken. Hij maant de aanwezigen tot spoed en laat zijn Helvetische legionairs zijn woorden kracht bijzetten. Gregorius, Quirinalis en ...

De Poort van de Dungeon Master

• De Poort van de Dungeon Master (1)
  Stel, je loopt buiten op straat. Het is diep in de nacht en in de meeste huizen is het licht al lang uit… Behalve bij eentje. Je kijkt nieuwsgierig bij dat ...
• De Poort van de Dungeon Master (2)
  In de tachtiger en negentiger jaren van de twintigste eeuw ontstonden de Computer Role Playing (Adventure) Games (CRPGs, later gewoon ErPeeGeetjes). Met zo’n spel kon je als avonturier met een groep ...
• De Poort van de Dungeon Master (3)
  Hanck hijgt, zweetdruppels parelen op zijn voorhoofd. De lucht is vochtig en benauwd en beneemt hem volledig de zin om te ademen. De bedompte atmosfeer maakt iedere ademtocht tot een kwelling, ...
• De Poort van de Dungeon Master (4)
  Opeens is hij weer terug in zijn WerkCel. Voor hem gloeit zacht het zwart-witte beeldscherm van een Sun workstation. Boven op het toestel staat een vliegtuigmodelletje geparkeerd, een Corsair uit de ...
• De Poort van de Dungeon Master (5)
  “Mooi, dat je daar nu achter bent”, klinkt een stem, “wijsheid komt met de jaren, maar jaren wachten duurt lang… Ik ben blij dat dit lange wachten nu voorbij is, ...
• De Poort van de Dungeon Master (6)
  “Ooit bestond er slechts Chaos”, begint de Guru zijn verhaal, “en juist daarin lag de kans voor Orde. Want Chaos kan onmogelijk anticiperen op wat in overeenstemming met zijn Wetten ...
• De Poort van de Dungeon Master (7)
  Hanck staat op en strekt zijn benen. Het scherm van de Guru en diens ketenen zijn inactief. Hij voelt aan de met ijzerbeslagen deur. Hij zit nog steeds dicht. Vervloekt! Van ...
• De Poort van de Dungeon Master (8)
  Na een paar uur lopen over een rustige weg in een overwegend bosachtig gebied komt hij aan in een klein dorp, dat zich tegen de bosrand aan lijkt te nestelen. ...
• De Poort van de Dungeon Master (9)
  Hij stapt door de deur en sluit hem. Hij verwacht het geluid van een sleutel in een slot te horen om de deur te sluiten, wat een teken van de ...
• De Poort van de Dungeon Master (10)
  De waard schenkt zichzelf een pul bier in, gaat tegenover Hanck zitten en neemt een slok. “De herinnering aan de Poort van de Dungeon Master is voor mij een herinnering aan ...
• De Poort van de Dungeon Master (11)
  Hanck neemt het er de volgende dag van en herwint voldoende kracht om de reis naar de Kerkers van Chaos te maken. Hij besluit de reis te starten via de ...
• De Poort van de Dungeon Master (12)
  “De duistere heeft mijn gezin uitgemoord”, sist Leyla, “daar heb ik maar één antwoord op!” Een wilde schittering in haar ogen vertelt, onmerkbaar voor de waarnemer, dat dit niet haar ...
• De Poort van de Dungeon Master (13)
  “Die zwartjak heeft mijn stad in brand gezet en mijn volk over de kling gejaagd!” gromt Sonja, “ik zal hem ieder verloren leven betaald zetten!” Haar ogen schitteren kwaadaardig. Wraak ...
• De Poort van de Dungeon Master (14)
  “De donkere heer verduisterde de zonneschijn en corrumpeerde mijn wouden en de volkeren van mijn ras”, zegt Syrah zacht, “hij moet tot elke prijs gestopt worden, voordat de natuur verdort.” In ...
• De Poort van de Dungeon Master (15)
  Hanck moet toegeven dat zijn enige motieven voor deze tocht zijn opdracht van de Guru en zijn professionele nieuwsgierigheid zijn, aangevuld met die ambitie die hij zich vaag herinnert, de ...
• De Poort van de Dungeon Master (16)
  Hanck vraagt zich af in hoeverre deze vallei werkelijk is. Lord Chaos had hun wel meer kolen gestoofd, ook al was de ambiance van de muren van de Kerkers steeds ...
• De Poort van de Dungeon Master (17)
  Syrah betast de onzichtbare muur. Ze voelt volkomen hardheid en ondoordringbaarheid. Ze haat de barrière die tussen haarzelf en haar doel in staat. Deze muur is gebouwd, niet gegroeid. De ...
• De Poort van de Dungeon Master (18)
  Sonja zweet. Ze heeft zo de pest aan dat bleke oranje zonlicht dat haar huid eruit laat zien als een lijkwade en daarbij de grote hoeveelheden sproeten in een kwaad ...
• De Poort van de Dungeon Master (19)
  Het oranje zonlicht doet Leyla zeer aan de ogen. Ze is zodanig gewend geraakt aan de schaduwen van de Kerkers van Chaos, de schaduwen waarvan ze houdt, dat het daglicht ...
• De Poort van de Dungeon Master (20)
  Hanck schreeuwt het uit wanneer hij het laatste restje van zijn Mana oproept. Hij voelt zich leeggezogen op het moment dat zijn laatste bliksemschicht zich sissend richting zijn tegenstandster snelt. ...
• De Poort van de Dungeon Master (21)
  Syrah wijkt haastig terug wanneer het zwaard van haar tegenstander haar staf treft. Ze is blij dat het hout van Lusanbomen taaier is dan staal, ware de staf van gewoon ...
• De Poort van de Dungeon Master (22)
  Sonja hakt erop los, maar de bruinharige vrouw in bruin leer is glad als een aal. De manier waarop ze haar touw met enterhaak als wapen gebruikt, is een nachtmerrie. ...
• De Poort van de Dungeon Master (23)
  Leyla biedt weerstand aan het trekken van haar touw. Ze weet wat haar tegenstandster van plan is, ze wil haar uit balans brengen, zodat ze zou vallen. Het is jammer ...
• De Poort van de Dungeon Master (24)
  Het zonlicht is opnieuw gereduceerd tot een verre oranje gloed achter de bergen als Sonja, Leyla, Syrah en Hanck elkaar terugvinden in de vallei. Hun weerzien is er een van ...