Publicatie Verslaafd

Addicted van het album Atemlos van Schiller

Ik wist niet dat het bestond… tot ik een interessant artikel in de Trouw las. De psychiater Joeri Tijdink had een boek Wetenschapper op de sofa, Hoe te overleven op de universiteit? geschreven over een verschijnsel dat veel wetenschappers teistert.

Publicatieverslaving…

Ik publiceer regelmatig in de professionele sector. Mijn bedrijf verkoopt apparatuur met uitgebreide handboeken voor bediening en onderhoud. Die moeten samen met de apparatuur in de krat. Dat betekent voor mij en het kleine clubje waar ik deel van uit maak tegen strakke deadlines werken om draft en final publicaties rond te krijgen, zeker als er betalingsmomenten aan die levering hangen. Cash flow above all, nietwaar? Met een Agile werkwijze om de gang er in te drijven. Die deadline stress is zeker geen verslaving van me, ik heb gewoon vakanties nodig om daar van af te kicken.

Ik dacht dus geen gevaar te lopen met deze verslaving die veel wetenschappers op de rand van de afgrond brengt. Een verslaving die nauw samenhangt met de publicatiedruk: Als je jezelf als wetenschapper niet laat zien, besta je feitelijk niet. En er is natuurlijk de kick dat men je in de gaten krijgt, bijvoorbeeld een publicatie in The Lancet is een mijlpaal voor een medisch georiënteerd wetenschapper. Tijdink geeft dan ook aan dat die kick zo verleidelijk is, dat die tot verslaving kan leiden.

Maar nu zit ik naar mijn blog te kijken. 136 afleveringen in zes maanden sinds de start van de DOS Amigos Homepage Blog. 136 publicaties die iedereen in de wereld die de Nederlandse taal beheerst kan lezen.

Eerlijk is eerlijk, het geeft een kick om jezelf als rasechte webnarcist op computer, tablet of telefoon terug te lezen, vooral als je dat niet op je eigen computer doet. 😉 Het is toch geinig om in de openbare bibliotheek even je blog op alle beschikbare computers te toveren en dan weg te duiken achter een boekenkast om te zien of je ook lezers trekt. Het geeft echt een heel ander gevoel dan een print-out uit Word van je eigen printer thuis onbeheerd achter te laten op de leestafel.

Okee, een gedrukt boek op de bestsellerplank van de boekenwinkel is een nog grotere kick, maar lekker leesbaar zijn op een blog komt een eind die kant op. Het beeld is heel anders. 😉 Ik merkte al dat ik daar mijn taal- en stijlfouten veel sneller opmerkte dan op mijn kladjes.

Dus… ik ben publicatieverslaafd?

Schok… Ik heb nog nooit een verslaving gehad die ik zo duidelijk laat zien, ik heb de anderen allemaal weten te verbergen. Ben ik nu een probleemgeval? Moet ik aan de psycho en de pillen?

Laten we de zaak eens analyseren. Voor een drugsverslaving heb je drugs nodig. Voor een publicatieverslaving heb je publicaties nodig. Oi, wacht eens… Hoe krijg je ook alweer voldoende publicaties? Plagiaat is geen optie!

Dus… Slik…. zit ik even in de shit…

Ik moet nu een schrijfverslaving ontwikkelen, anders word ik gek.

Van de regen in de drup.

Aan de gang, jongs!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven