De attracties staan in het donker. De regen neemt af, het water spat alleen nog maar uit de bomen.
“Er is helemaal niemand hier, wie bedient het dan allemaal?” vraagt Patrick zich af.
“Het is al twintig jaar dicht, niet rendabel,” legt Brigid uit, “te afgelegen. Ik maak me sterk dat de stroom er ook af ligt. Ze hebben hem een fortuin geboden om alles te slopen en er een bungalowpark van te maken. Die ouwe meuk trok totaal geen publiek meer, zeiden ze. Hij wilde dat niet. Hij was gisteren zo stellig, vlak voordat hij…”
