Autricum…
De pelgrim vertraagt zijn pas. De slingerende weg door het dichte woud komt uit op een grote groen getooide vlakte vol bloemen en biedt uitzicht op een breder perspectief nu het geboomte niet langer het zicht blokkeert. Het roze van de vroege morgen wordt langzaam tot het goud van een nieuwe dag.
De belofte van een nieuwe dag, verbetert hij zich in gedachten.
“Zonnig Zuiden, daar komen we aan!”
De geur van bloemen dwarrelt in haar neus. Ze snuift. Fris.
En lief…
Liefde in kleur. Rood, okergeel met een warm hart, en een frisgroen blaadje.
“Ik ga naar buiten, moeder! Er moet nog water worden gehaald bij de put.”
“Wacht even, meisje!”
De oude vrouw kijkt door het raam naar buiten. De zon brandt boven het zand, de horizon trilt en lijkt te spiegelen als een vijver waarop een kalme ademtocht van de wind een golvenpatroon tekent. De hemel is wolkeloos.
Dan kunnen ze ons zien…
De Goden verzoeken Lees verder »
Alle begin is moeilijk…
Ze zucht en scherpt haar ganzenveer om in ieder geval iets te ondernemen in plaats van slechts te wachten op inspiratie. Het perkament ligt maagdelijk voor haar. Tabula Rasa. Onbeschreven blad. Althans bijna. De vage lijnen waarop de tekst zich moet ontvouwen tekenen zich af, werk van een andere zuster.
Linea sacra, verzucht ze.
Het Eerste Hoofdstuk Lees verder »
Ik word wakker. Goeie wijn, stel ik vast, beetje veel misschien, gelukkig geen hoofdpijn.
Een verre geur van wierook geeft een mystiek signaal aan mijn brein dat in een wolk van dons rondwentelt. Dronken slaap golft tegen de randen van mijn bewustzijn. Ik heb moeite me te oriënteren, draai me om in mijn slaapzak en kijk half verward om me heen. Het is nu bijna helemaal donker, het laatste drijfkaarsje in de schaal op tafel sputtert aarzelend nog wat licht.
Het Museumplein in de zon. Een perk narcissen wuift te midden van het gras, verderop snelt het verkeer tussen Concertgebouw en Rijksmuseum naar een onbekende bestemming. De gouden harp van de muziektempel schittert in het zonlicht. In de verte rijdt de tram van lijn 16 knarsend de bocht van de Gabriel Metsustraat in en komt piepend een moment tot stilstand op de halte tegenover de achteringang van Scholengemeenschap Sweelinck.
Zondagavond kwart voor zes. Arnold passeert de dierenwinkel op weg naar zijn vaste afhaalstek. Hij staat even stil voor de etalage en bestudeert het aquarium achter het glas. Vissen dartelen tussen de planten en kijken nieuwgierig naar het onbekende buiten hun domein.
How much is that fishie in the window?
Vissenkom I (Wish you were Here) Lees verder »
Arnold haalt een hand door zijn haar: Weet je wat mijn probleem is?
Hij staart naar zijn scherm. De screensaver staat aan, een droomaquarium met ronddartelende tropische vissen en vegetatie die zacht wuift op een niet voelbare stroom. Een kreeft op de bodem houdt de vissen in de gaten en heft zijn scharen als er eentje te dichtbij komt. Ogenschijnlijk leven in het platte vlak.
Een paar brokjes virtueel voer dwarrelen naar het grind van de bodem. De vissen drommen samen rond het kunstmatig leven brengende materiaal. Het geluid van klaterend water geeft een schijn van werkelijkheid.
Vissenkom II (Speak to Me) Lees verder »
Het is tijd…
De deur gaat open. De competitieleider haalt me op uit de inspeelruimte. Ik pak mijn gitaar en de bladmuziek en volg hem naar boven.
“Good luck!” fluistert hij en houdt de deur naar de zaal voor me open. Daar zit de jury en publiek.
De spanning is anders…
Alfonsina y el Mar Lees verder »
“Verdomd, alweer Toutes Directions! Ik word gek. Lees die kaart dan eens goed!”
De Volkswagen Kever maakt een schielijke beweging richting de berm en komt schuivend tegen de trottoirband tot stilstand.
De trekhaak knarst onder de ongeremde belasting van een aanhanger vol met zespersoons bungalowtent, twee grote gasflessen, een opvouwbaar keukenblokje en niet te vergeten een ganse voorraad Nederlands eten inclusief een kwart mud eigenheimers tegen lange tanden in den vreemde. Het zwaarbeladen imperiaal kraakt mee.
