Iemand tikt me op de schouder.

Haast verstoord kijk ik opzij. Ik zit op de snelweg E80 in een gammele bak van een huurauto met ruitensproeiers die dienstweigeren en een gaspedaal dat je door de plank heen moet trappen om vooruit te komen. Sneeuw jaagt tegen de voorruit en de wissers kunnen het nauwelijks aan. Van strooien hebben ze hier nooit gehoord. Geconcentreerd hou ik al een uur lang de achterlichten van een vrachtwagen voor me in de gaten, twee bakens in een donkere massa tussen de dansende vlokken in het halfduister.