Rondje Twickel (19)

Muziek: Berlin Song van Einaudi gespeeld door Jeroen van Veen op piano

6 Maart 2022

Na een week lang prachtig weer lopen we op de zondag weer een Rondje Twickel. Net zoals vorige week bleek de (gratis) parkeerplaats bij Het Hoogspel tjokvol. Menig trimclubje heeft deze locatie blijkbaar ontdekt. Daarom wijken we uit naar de betaalde parkeerplaats van Twickel.

Bij het parkeren zien we een pad het bos in lopen. Een nieuwe lente, een nieuwe route? Na enig overleg, Erna vraagt zich terecht af waar we dan uitkomen, slaan we een nieuwe weg in. Met Google Maps en Earth op de Smartphone kan ons weinig gebeuren, nietwaar?

We lopen het dal van de Oelerbeek in, die na de Noordmolen Azelerbeek gaat heten. Tja, het woord Dal is in Nederland een relatief begrip, maar paleontologisch/geografisch klopt het wel, het is een beekdal met de Deldener Esch als hoger punt.

Het een en ander ontstond tijdens de voorlaatste ijstijd, het Saalien, tussen 238.000 en 126.000 jaar geleden. Twente blijkt wat dat betreft een interessante puzzel te zijn, zo vond ik op de Blog Landschap Lopen in de verhalen van Mathilde Maijer (https://landschaplopen.com/category/het-verhaal/het-verhaal-van-twente/). Leuk om te lezen, ik had als kind al belangstelling voor voor-historie enn geologie. Uit haar verhaal blijkt bijvoorbeeld dat de Deldener Esch een stuwwal is. Met recht Oale Groond!

IJstijden waren periodes van koel tot zeer koud klimaat met enorme gletschervorming. Deze blijken te zijn bepaald door kosmische cycli zoals de Milankovitch cyclus (variaties in de baan van de Aarde rond de Zon) en variaties in de rotatie-as van de Aarde. Er zit zodoende een regelmaat in de klimaatontwikkeling. Vandaar de discussie tussen klimaatactivisten die menen dat de mens de opwarming van de Aarde veroorzaakt en wetenschappers die zeggen dat de klimaatverandering in een groter plaatje past.

Al met al lijkt me de basis voor al die kostbare CO2 maatregelen nogal smal. Mijn mening is, dat de vervuiling het probleem is, niet het klimaat. Tegen de tijd dat we met pijn en moeite van het gas af zijn, is er voor de productie van al die extra toeters en bellen zoals warmtepompen, zonnepanelen en autobatterijen al zo veel vervuild dat het verval van onze biosfeer de mogelijke klimaatverandering inhaalt.

We wandelen verder. In 1771 kreeg de Oelerbeek op deze plek gezelschap van de Twickelervaart, de scheepvaartverbinding naar de Regge die in de negentiende eeuw in onbruik raakte na de aanleg van spoorwegen in deze regio. Een persoonlijk initiatief van Carel George van Wassenaer Obdam (1733 – 1800), de toenmalige Graaf van Twickel. Hij hoopte de handel en nijverheid in Twente te bevorderen, waardoor Delden een echte haven kreeg, de Carelshaven, genoemd naar de herbergier van het schippersetablissement. Tja, Carelshaven is nu meer een herberg voor Porsche-coureurs en Nouveau-riches, zo ervoeren we jaren terug toen we daar na een fietstochtje iets wilden gebruiken.

Een bruggetje voert ons over de Twickelervaart. De scheepjes die er ooit voeren kunnen nooit groot geweest zijn. De Oelerbeek is het volgende watertje, met een mooi doorkijkje naar het nog winters-kale bos (foto 203 en 204). Een weekje mooi weer heeft nog niet zo veel invloed op de waterstand.

Via het bos lopen we naar het Bornse Voetpad en duiken opnieuw het woud in. Het is opvallend hoe kaal alles nog is (foto 205). Gebrek aan gebladerte geeft wel zicht op mooie doorkijkjes (foto 206).

In de verte zien we de doorgaande weg waarlangs we naar ons rondje rijden, de N346. We lopen terug en passeren de Twickelervaart weer (foto 207 en 208). Merk op dat in het zuid-aanzicht de vaart naar rechts wegloopt, het watertje dat rechtdoor gaat, komt uit het bos.

Bij Kasteel Twickel lopen we in de richting van de Graaf Christian Zu Castell voetgangersbrug. Als je de klim waagt, zit je zo bij Hotel De Zwaan.

Wij doen dat niet, we vervolgen onze weg langs de volkstuintjes die vlak tegen Landgoed Twickel aan liggen. Daar zien we dat het lente wordt, een aantal mensen is bezig met spitten en wieden. Een paar kleine kinderen hebben een mini-rommelmarktje langs het pad. Helaas, kleindochter Iris is al te groot voor de leesboekjes die ze aanbieden.

Zo komen we bij de Watertorenstraat en keren we via Bornsestraat en Twickelerlaan op ons uitgangspunt terug. We drinken eerst onze thee op voordat we het parkeergeld betalen. Dat is het voordeel van 2 Euro vast tarief. Twickel gaat echt met zijn tijd mee, een bonnetjesautomaat met betaalpaslezer.

In het boek Twickelboerderijen in Twente van Annette Evertzen lees ik hoe de Graaf van Twickel vroeger zijn inkomsten van de pachters kreeg en er ook iets voor teruggaf, dat wel. Blijkbaar is daar nu een elektronisch melkkoetje bij gekomen. Of het beestje veel melk gaat geven? Tja, dan moet eerst de hele parkeerinfrastructuur zijn afbetaald, denk ik.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven