Muziek: Captain Willy in een live-registratie van de groep Solution
20 Juli 2022
Overheidsbelastinggeldfraude, Kwaliteitsraadsel en Troonspelletjes
Schermloze Avond honderd en een. 101 was enige tijd het nummer van mijn studentenkamer aan de Matenweg 75 in Enschede. Dat was een kamer met een buitendeur, in tegenstelling tot de andere acht op de benedenverdieping. Sociaal verkeer oefende mijn benenwagen totdat er een plekje binnen vrij kwam. š Roerige tijden!
Keek op de Week
Warm zomerweer, tropische temperaturen. Het is vreemd, maar iedereen laat zich bang maken door kreten als Code Geel en Code Oranje. Denken we zelf niet meer na? Kijken we zelf niet meer uit onze ogen? Ik ben gewoon naar de stad gefietst, in een rustig tempo. Was prima te doen.
Het ministerie van VWS was gevonnist om openheid te geven rond de Sywert mondkapjes deal en de rol van onze āonvolprezenā schoolmeester De Jonge (mijn excuus richting het onderwijzersgilde als men zich pejoratief bejegend voelt). Daar zat een termijn en een dwangsom op.
VWS besluit de dwangsom te betalen en geen openheid te geven. Dat kost ze 15.000 euro.
Hooo, wacht eens even. Het kost hen 15.000 euro? Wiens spaarpot is dat? Niet die van Rutte. Wat is dat geld? Juist, ons belastinggeld. Denk eens na over wat hier gebeurt.
Het Kabinet gebruikt ONS belastinggeld om HUN falende beleid in de doofpot te stoppen en die nietswaardige Rutte-lakei De Jonge in het zadel te houden. Weer een schandaal.
Weg met dit kabinet!! Wat een stelletje kloothommels die aan de leiband van Biden, Von der Leyen en Klaus Schwab lopen in de hoop dat zij voordelig uit The Great Reset zullen rollen. Organiseer direct nieuwe verkiezingen met duidelijk controle op fraude.
En ga me niet vertellen dat het systeem nu eenmaal zo werkt. Daar moeten we een duidelijke reset op triggeren. Bestuurscultuur? Bestuurscultivering bedoel je. De verkeerde kant op.
Muziek in de Luie Stoel
Bladeren op de mp3-speler levert me The Best of Solution Live op, een registratie van live-optreden van de Groningse band Solution.
Solution bestond tussen 1970 en 1983. Ze begonnen als cover-band maar profileerden zich uiteindelijk als Jazz-rock groep. Cordon Bleu vind ik hun beste album, gevolgd door Fully Interlocking. Op deze platen is het jazz-rock element wel aanwezig, maar niet in de vorm van wilde tempoās en eindeloze herhalingen. Bovendien zitten er gezongen nummers bij, wat je in die-hard jazzrock niet tegenkomt.
Het is interessant om te horen hoe ze bij live-optreden de studio sound reproduceren. Goed, op het toneel heb je veel minder mogelijkheden om bijvoorbeeld over te dubben, maar ik vind dat ze het heel verdienstelijk doen. Inclusief de gebruikelijke improvisaties op het studio-materiaal en het contact met het publiek.
Achtergrondmuziek wordt een lekkere doorloper: Captain Willy.
Boek op Schoot
Ik reis verder in het boek Zen en de Kunst van het Motoronderhoud van Robert Pirsig. Ik ben aangekomen op het moment dat de hoofdpersoon alleen met zijn zoon te voet door de bergen trekt en hij zich de worsteling met het begrip kwaliteit van zijn alter-ego Phaedrus herinnert.
Wat is kwaliteit? Hoe merk je dat die er is? Men zegt dat je kwaliteit ervaart als je met iets in aanraking komt, maar eigenlijk niet precies weet wat zij is. Zij komt bijvoorbeeld over als het resultaat van vakmanschap waarmee iets gemaakt is.
Ik herinner me de ervaring als kind met de metalen autootjes van Matchbox en Corgi Toys en de plastic autootjes van een onbekend merk. De Matchbox autootjes gingen nooit stuk, hoe wild je er ook mee speelde, de plastic autootjes lieten binnen de kortste keren onderdelen vallen of ze braken stuk. Dat gaf me de indruk dat plastic als materiaal een slechte kwaliteit had. Als ik echter gewoon voorzichtig was geweest, had ik dat verschil niet ervaren. Dus wat is hier kwaliteit?
We kennen zo langzamerhand talloze kwaliteitsnormen waarbij hoedanigheden van een product of proces worden beschreven waaraan je moet voldoen om product of proces kwaliteit toe te kennen. Daarin definieer je ook hoe je die hoedanigheden moet vaststellen door controle of meting, waarbij het stickertje QC Passed de klant zekerheid moet verschaffen dat het product aan kwaliteitsnormen voldoet. Zelfs al zijn die marginaal, zoals ik met een radiootje van Chinese afkomst merkte. Ja, je kunt te optimistisch zijn over de moeite die een fabrikant in kwaliteit wil stoppen.
Die kwaliteitsnormen zijn soms een waar doolhof van tegenstrijdigheden, vooral wat kosten en doorlooptijd betreft. Om daarna een indruk te krijgen van het resultaat van die kwaliteit in product of dienst, worden we gebombardeerd met een klant tevredenheids-feedbackcircuit waarvan het de vraag is wat er werkelijk mee gebeurt als de kwaliteitservaring achterblijft.
Bij mijn werk had ik de volgende kwaliteitsambitie: Mijn handleidingen werken, zijn duidelijk en eenduidig voor de gebruiker en representeren de werkelijkheid.
Het eerste en laatste aspect vereisen uitgebreid uittesten in de praktijk. De mate waarin was door de strakke leveringsplanning in mijn bedrijf sterk verschillend, dus het schoot er bij individuele leveringen weleens bij in ondanks het feit dat het in ons kwaliteitsproces verplicht was gesteld. Dan heb je ondanks alle moeite die je hebt gedaan om de handleiding te schrijven toch geen kwaliteitszekerheid. Een frustrerende gedachte die op den duur heel slecht is voor je betrokkenheid.
Dat was een van de redenen dat ik in mijn schrijverscarriĆØre Zen en de Kunst van het Motoronderhoud herhaaldelijk heb gelezen in de hoop een antwoord te vinden op mijn kwaliteitsdilemma, in feite mijn gevoel om tekort te schieten.
Pirsigās verhandeling over kwaliteit is zeer complex en van tijd tot tijd bijna onbegrijpelijk. Toch blijft het intrigeren. Een odyssee waarbij persoonlijke betrokkenheid en een onbezwaard gemoed belangrijk blijven.
Als je goed kijkt zie je aan die laatste twee hoe kwaliteit ontstaat. De diepe concentratie en aandacht van een monteur, de rustige en doelgerichte penseelstreken van een kunstenaar, de vloeiende beweging en toonvorming van een musicus. Erbij zijn, erin opgaan, dat zie je bij de geboorte van kwaliteit.
Nee, dat zie je niet als iemand naar zijn Smartphone gebaart en het gesprek met zijn gezelschap negeertā¦
Knutselen met Blokjes
Vanavond bouw ik verder aan de Lego piratenboot 13109, het afscheidscadeau van mijn bedrijf. De eerste keer bouwen kan ik nog gebruik maken van de genummerde zakjes voor de 1262 onderdelen.
Ik kom tot en met zakje vier. Het is een goed gebouwde en stevige Lego-set met een aantal leuke vondsten om een gladde afwerking te krijgen. Ik bouw niet het gehele schip af, want kleindochter Iris wil graag samen de laatste hand eraan leggen. Dat doen we komende vrijdag.
Gitaar op Schoot
Het is vandaag een tropische dag, dus dat wordt zweten met de gitaar op schoot. Ik werk verder aan de Etudes uit het eerste boek van Stachak en besteed aandacht aan mijn voorgenomen opname van Belle van Jose Ferrer. Daar komt de metronoom aan te pas om de kaders van het stuk scherp te stellen. Als ik de puls eenmaal goed te pakken heb, experimenteer ik met wat ritmische vrijheden.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Na een kort intermezzo ga ik weer verder met deel twee De Strijd der Koningen van de Lied van IJs en Vuur serie van George Martin, ook wel bekend als Game of Thrones.
Het verhaal is geschreven vanuit de gezichtspunten van diverse hoofdpersonen. Daardoor krijgt het totaal hier en daar sprongen die onlogisch lijken. Wel, die worden afgedekt door fors geweld, horror-moorden met metafysische inslag en de nodige intriges. Dat wordt wat als je het in bewegend beeld gaat omzetten. Ik ga de HBO serie echter pas kijken als ik de boeken uit heb.