Schermloze Avonden (104)

Muziek: Imago van het Album Imago van Lorenza Ponce

10 Augustus 2022

Vakantiewerk, Imago en een ander Boekje

Schermloze Avond Honderd en Vier. Volgens mij begin ik nu met Jaargang Drie. Ik blijf er uiteraard mee doorgaan, want dit is een duidelijk blog-thema dat ik vol kan blijven houden.

In het jaar vier van deze eeuw ging het volk nog massaal de straat op tegen de regeringsmaatregelen. Naar verluidt 300.000 mensen demonstreerden in Amsterdam tegen het neoliberalisme van het toenmalige Balkenende kabinet. Hoe weinig wist men toen wat er zou volgen met meer dan 10 jaar Rutte! Heel merkwaardig… Is het volk murw geslagen door bezuinigingen, coronacrisis en klimaathetze?

Keek op de Week

Deze week heb ik me rustig gehouden met het bekijken van de actualiteit.

Ik was deze week een dagje terug om bij te springen op het bedrijf waar ik 40 jaar gewerkt heb. Een rare ervaring, die aangescherpte bezoekregeling. Zelfs op het toilet werd ik nog gevolgd.

Deze week hebben we huisdier-voederdienst voor de cavia’s Kloer en Raps. Kleindochter Iris is op vakantie, dus Opa en Oma passen op het huis. De cavia’s ontvangen ons met enthousiast gepiep. We brengen dan ook verse groenten mee! Met foto’s en filmpjes rapporteren we dat het goed met ze gaat. Iris mist ze wel, ze heeft de cavia’s al een kaart gestuurd. 😊 De schat.

We zijn een keertje “uit tanken” geweest naar Duitsland. Ook al zakken de benzineprijzen hier, het is nog steeds rendabel om even naar een tankstation in een buitenwijk van Nordhorn te rijden. We maken er een uitje van, met een kopje koffie in Beuningen.

In Duitsland loopt de corona-gekte opnieuw uit de hand. Men wil het aantal prikken dat je hebt gehad als kleurtjes in de corona-app verschijnen, waarbij “vers-gevaccineerden” (met alle boosters vergiftigd) meer rechten krijgen dan “minder gevaccineerden” (iets minder, maar niet recent vergiftigd) en niet-gevaccineerden nergens meer in mogen. Tja, hoe gek kun je zijn?

Ach, het enige waarvoor we nu nog in Duitsland komen, is het goedkope tanken. Tot ze mondkapjes weer verplicht gaan stellen, want dat vertik ik.

Deze week was er ophef over een hakenkruisvlag op een viaduct bij Stroe en een bijbehorend bermbrandje. Het lijkt mij een actie om de boeren in diskrediet te brengen. Het is heel apart: In de Tweede Kamer word je uit- en afgefloten zodra je de Tweede Wereldoorlog in wat voor context dan ook noemt, daarbuiten dient het blijkbaar als middel om je in een kwaad daglicht te stellen. Ik neem aan dat er trollen op pad zijn geweest. Romeo’s misschien?

Ik blijf achter de boeren staan. Hierbij dus weer onze noodvlag.

Muziek in de Luie Stoel

Vandaag kom ik Imago van Lorenza Ponce tegen. Ze is een klassiek geschoolde violiste en zangeres. Ze speelt/speelde in de tourband van bekende artiesten zoals Kitaro, Bon Jovi en Adele, verzorgt strijkersarrangementen en treedt ook op als soliste. Een interessant carrière pad: From classic to rock.

Imago was haar eerste soloalbum uit 1997. Qua stijlen een aparte mix met vocale en instrumentale nummers, waarop ze ook elektrische viool speelt. Qua genre is het lastig te plaatsen, het is naar mijn idee geen wereldmuziek, maar ook geen New Age. Achtergrondmuziek bij dit blog wordt de titelsong Imago. Het viel niet mee om de liedtekst te vinden. Eerlijk is eerlijk, die is wel een beetje vaag.

Boek op Schoot

Ik was aan het lezen in Minder moeten, meer FLOW van Jan Bommerez. Tot ik zijn lofzang op George Soros tegenkwam als perfect voorbeeld van “de mens in flow in contact met zijn hoger zelf”.

Wel, een perfect voorbeeld van The American Dream, van krantenjongen tot miljardair, maar persoonlijk vraag ik me af of speculeren op de beurs en miljarden verdienen (die anderen dan weer kwijtraken, zoals bij zijn speculaties op het Britse Pond in 1992) een nuttige state of flow is die je in contact brengt met het goedwillende universum. Ik bekijk zijn grote droom -een wereldregering en versnelde invoer van de Agenda 2030- met enig scepticisme.

Reden voor mij om het boek aan de kant te leggen en tezijnertijd in een minibiebje te stallen.

Ik maak zodoende een begin met Je Leven Schrijven van Julia Cameron. Oorspronkelijke titel is The Right to Write. En zo moet het zijn, onafhankelijk van of je nu uitgegeven en gelauwerd wordt of niet.

Ik heb het boek in de vorige eeuw gelezen, en ik heb zin om nu de oefeningen wat serieuzer aan te pakken. Ik denk er nog over na of het handschrift of toetsenbord moet worden.

Ze verzet zich tegen het standaardbeeld dat schrijven een kunstenaarsmarteling moet zijn waarbij je jezelf moet manifesteren in concurrentie, zoals in schrijfwedstrijden. Ook beweringen dat je eerst inspiratie moet hebben voordat je schrijft ontzenuwt ze.

Ik heb nu mooi de gelegenheid om dat proces eens te doorlopen.

Knutselen met Blokjes

Ik heb zin om de “kleine Lego-setjes” doos weer eens om te keren op tafel en een van de objecten te bouwen. Vandaag kost het me moeite. Ik ben soms te gefocusseerd op het vinden van blokjes, zodat ik er domweg overheen kijk.

Erna schiet me een paar keer te hulp. Zij komt er onbevooroordeeld in en pikt het blokje er in een keer uit. Dus, net zoals met motoronderhoud, je moet Lego bouwen met een onbezwaard gemoed.

Na enige moeite lukt het me wel om alle blokjes te vinden.

Gitaar op Schoot

De warmte in mijn gitaarkamer valt mee, ik glij niet uit op de toets. Hoofdmoot vanavond vormen wederom de Bossa van Tisserand en de Trois Pièces van Ferrer.

Ik blijf moeite houden om dat Bossa ritme exact uit te tellen. Meestal valt dat niet op, maar vooral in de laatste maten wordt het ritmisch wat lastig. Dan heb ik toch het gevoel dat ik er een beetje naast zit. Gewoon doortellen, Jantje!

Deeltje twee (Méditation) en drie (Doux Message) van Trois Pièces staan nog in de steigers.

Verhaal voor het Slapen Gaan

Ik zit in het derde boek van de serie Lied van IJs en Vuur van George Martin, ook wel bekend als Game of Thrones. In Een storm van Zwaarden spelen intriges weer een wat grotere rol. De overwinning van de Lannisters op troonkandidaat Stannis Baratheon levert een kleine verschuiving op in de diverse baantjes. Ik moet toegeven dat de dwerg Thyrion een steeds interessanter karakter wordt.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven