Muziek: Prelude 15 (Regendruppels) van Frederyc Chopin, gespeeld door de Youtube artiest Rousseau
14 September 2021
Slavernijverleden, live-muziek en Chopin
Schermloze Avond Honderd en Negen. Lang geleden had ik een studentenkamer op Matenweg 75-109 in Enschede. Een kamer met uitzicht op het bos en de vijver van de Campuslaan en bomen voor de deur om een hangmat aan op te hangen. Ik heb geprobeerd er een nachtje in te slapen, maar comfortabel was het niet. Hoe zouden die zeelui op die oude schepen dat gedaan hebben?
Opmerkelijk
Onze premier -zeker geen primus inter pares- bracht een bezoek aan Suriname, ooit ons eigen derde-wereld landje met winstgevende plantages. Daar is de woke-beweging bovenop gedoken en men vindt dat er een excuus moet komen voor het slavernijverleden. De financiële aap komt echter uit de mouw, want na overheids-excuus komt er naar verluidt ook een herstelfonds van een paar honderd miljoen voor nog nader overeen te komen benadeelden. Men denkt aan het financieren van nationale musea ter plaatse.
Tja, dan weet ik zelf ook nog een optie voor een herstelfonds. Mijn voorouders waren boeren in het Gooi die ernstig te lijden hadden van de strooptochten van Gijsbrecht van Aemstel. Deze edelman roofde, brandschatte en verkrachtte erop los. Ik vind dat de Gemeente Amsterdam als nazaat van dit regime mij als een De Gooijer excuses moet maken en de rest van mijn leven de energierekening moet betalen.
Oh, maar wacht eens… Die boeren waren blank. Dat is niet woke, die tellen niet mee…
Zien jullie de waanzin? Je kunt het verleden niet eeuwig uitwissen, er alleen van leren. Anders kunnen we nu alvast een herstelfonds oprichten voor de coronamaatregelen en de schade veroorzaakt door de expansiedrift van de EU via Führerin Ursula von der Leyen. Je moet de historie toch een beetje voor zijn, nietwaar?
Muziek in de niet zo luie Stoel
De Schermloze Avond krijgt een leuke wending met het laatste concert van het Nesjomme Festival. Dit festival is een Euregio-breed initiatief rond de Joodse cultuur. De oude Synagoge in Borne is zodoende een passende locatie. Daarnaast is dit concert een mooie gelegenheid om onze vrienden van Kulturhaus Niet In Het Zwart uit Nordhorn weer eens te zien.
Vanavond treedt het Krakow Duo (dwarsfluit en piano) op. Het programma begint met een kort pianosoloprogramma met muziek van Frederic Chopin (1810 – 1849). Daarna volgen de stukken voor dwarsfluit en piano.
Dit is mijn eerste live-concert sinds Oktober 2020. Toentertijd hing er tijdens dat laatste concert de beklemmende sfeer van social distancing en mondkapjesverplichting door plotselinge verscherping van de maatregelen in Duitsland. Een hele nare sfeer. De verplichting gold overigens alleen tijdens de concerten, dus raad eens wat er gebeurde na het laatste applaus?
Die Duitse regelvastheid is een van de redenen dat we sindsdien niet vaak meer de grens zijn overgegaan. Zelfs afgelopen zaterdag troffen we nog Duitsers aan in Hengelo met de beruchte Hondensnuiten, ofwel FFP2 mondmaskers, in de aanslag. En dat terwijl hier (nog?) geen regels gelden! Het voornemen om daar coronamaatregelen in te stellen als een “winterbandenseizoen” demotiveert ons verder. Dus gaan we maar goedkoop tanken in Nacht und Nebel.
Kortom, het is fijn om weer eens het iets onverwachte van live-muziek mee te maken.
Chopin brengt me nostalgie. Toen ik als tiener pas een platenspeler bezat, schuimde ik met beperkt budget alle gelegenheden af voor goedkope uitbreiding van mijn platencollectie. Zo was ik vaste gast van de tweedehands platenzaak Concerto in de Amsterdamse Utrechtsestraat.
In die tijd verkocht De Slegte restpartijen van een music for the millions platencollectie. Dat waren EPs, halve elpees, met muziek van bekende componisten, zoals Chopin. Die platen kostten bijna niks. Ik kocht er een stelletje van Chopin en warempel, de muziek sprak mij aan. Die weemoed, die onrust en heimwee van een banneling, de sereniteit van nocturnes, ik vond het magisch.
Het doet me denken aan een liedje van de groep Gazebo uit de tachtiger jaren: I like Chopin.
Rainy days never say goodbye
To desire when we are together
Rainy days growing in your eyes
Tell me where’s my way
😊 Da’s nostalgie! Daarom blijven we in de stemming met Prelude Nr. 15 in Des Majeur, de bekende Regendruppels-prelude.
Boek op Schoot
Nee, vanavond niet. Ik lees het programma en luister naar een korte lezing over het noodlot van een kunstenaar. De Poolse componist Witold Lutoslawski (1913 – 1994) werd een “kunstenaar van het verzet” tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar veranderde in een “ontaarde kunstenaar” onder het Stalinistische communisme. Pas nadat Stalin dood was, kon hij weer functioneren. Ziehier de invloed van overheden op de vrije kunst.
Ook nu nog bestaat die invloed in de vorm van kunstsubsidies met dito politiek georiënteerde beoordelingscommissies. 😉 Probeer maar eens een sonate op White Lives Matter Too gesubsidieerd te krijgen.
Gitaar op Schoot
Na het concert neem ik even tijd om de muziek te laten stromen. Meditation en Doux Message van Ferrer krijgen een boost, en Milonga Etude en Etude voor Dromers maken de repetitie af.
Knutselen met Blokjes
Ik maak een herindeling voor de verzameldozen en haal een aantal Lego-setjes uit elkaar. Tja, als je bouwt, moet je op gegeven moment ook weer demonteren om ruimte te maken voor iets nieuws.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik zit in een nieuw deel van het Lied van IJs en Vuur van George Martin. Een Feestmaal voor Kraaien voorspelt weer de nodige bloedbaden met aasvogels op het slagveld.
De oude Tywin Lannister is vermoord door zijn zoon, de dwerg Tyrion. Na zijn daad ontsnapt hij door de geheime gangen van het kasteel. De vraag is nu wat er met het machtsvacuüm gaat gebeuren.