Muziek: Broken Pieces van het album Lore van Clannad
28 September 2022
Transgenderwet, verhalen en walsen
De honderd en elfde Schermloze Avond. Het eerste boek van In de Ban van de Ring begint met de 111e verjaardag van Bilbo, zijn elftig-en-eerste.
Het lijkt nu eeuwen geleden dat ik dit boek als tiener voor het eerst las, halverwege de zeventiger jaren. Mijn vader had de Prisma paperback uitgave gekocht en zich er praktisch in begraven op de rustige zondagmiddagen als hij zich niet verplicht voelde om alvast werk voor school te gaan doen. Daar werd ik nieuwsgierig van.
Het elfde jaar van deze eeuw. De aardbeving in Japan staat nog scherp op mijn netvlies, vooral de filmpjes waarin de tsunami alles wegvaagde en daarnaast een kernramp veroorzaakte in Fukushima. Ongelooflijke natuurkrachten en spannende tijden!
In dat jaar opent de Nordstream 1 pijpleiding die Russisch gas naar Duitsland vervoerde. Inmiddels is deze leiding onklaar gemaakt. Men beschuldigt de Russen, ik verdenk persoonlijk de Amerikanen. Het is economisch zeer interessant om de energieprijzen in Europa nog hoger te dwingen teneinde de “energietransitie” zoals vermeld in de Agenda 2030 te “faciliteren”. Het is in de geschiedenis al vaker gebleken dat een casus belli een inside job is.
Aan de andere kant: De Amerikanen hebben vingerwijzigingen gegeven dat ze Nordstream “onmogelijk zouden maken”. Daar kun je als Rusland dan weer gebruik van maken om de pro-Amerikaanse stemming in Europa om te buigen. Ik ben heel benieuwd waar de waarheid ligt, want die geeft aan wie je vriend of vijand is.
Opmerkelijk
Het kabinet liep weg bij de Algemene Beschouwingen na de in hun oren “aantijgingen” van Forum voor Democratie.
Wel, eerlijk is eerlijk, ik heb zelf mijn twijfels over de banden van diverse politici met bepaalde Global Non Government Organizations als het World Economic Forum. Zeker als bewindslieden liever naar dat soort clubjes trekken in plaats van zich bezig te houden met hun functie hier, zoals Jetten met zijn symposia in Amerika.
En eveneens eerlijk is eerlijk, ik merkte de afgelopen twee jaar bij de coronamaatregelen al, dat de oppositiepartijen zoals het FVD de vragen stellen die ik zelf ook heb. Die vragen worden vervolgens structureel door het kartel weggestemd. Zo’n houding van de gevestigde orde maakt mij wantrouwig…
Dus… ze hadden beter kunnen blijven zitten. Of helemaal opstappen.
***
De Transgenderwet geeft kinderen en volwassenen de mogelijkheid om zich te laten “om-registreren” als ze zich niet kunnen verenigen met hun geregistreerde biologisch geslacht. Wil je geen jongen meer zijn? Laat je dan registreren als meisje of word helemaal genderneutraal. De wijziging van de wet maakt het gemakkelijker om te switchen.
Lijkt me verwarrend. Als ik iemand voor me zie, weet ik dus, als ik beleefd wil blijven, niet meer of ik mijnheer of mevrouw moet zeggen of eh… hoe spreek je een genderneutraal eigenlijk aan?
Dus moet je iemand maar helemaal niet meer aanspreken of alleen maar Hoi Piepeloi zeggen? Of Medemens, gegroet? Of nog formeler: Hominem Salutem? Oh nee, met dat laatste kwets je waarschijnlijk weer iemand anders.
Goed, als meerderjarige volwassene moet je de gelegenheid hebben om je identiteit te bepalen. Ik zou daarom zelf de minimumleeftijd van 16 verhogen naar achttien. Dan mag je rechtshandelingen uitvoeren (een gender-switch is een rechtshandeling) en bent daar ook zelf verantwoordelijk voor. Inclusief de kosten voor eventuele verbouwingen.
Maar… wat stellen ze nu voor? Afschaffing van de minimumleeftijd van 16 jaar. Dat lijkt mij gevaarlijk. Moet zo’n beslissing niet gepaard gaan met enig zelfinzicht? Zelfinzicht moet zich bij kinderen toch eerst ontwikkelen? Okee, de rechtbank moet er dan aan te pas komen, maar zit je daarop te wachten om bijvoorbeeld als ouders te worden overruled? Feitelijk word je uit de ouderlijke macht ontzet als zoon of dochterlief tegen jouw wil van gender wil switchen. Dat is beleid van een totalitair regime. “Staatsopvoeding”.
Met name de LHBT-beweging probeert dat “zelfinzicht” naar voren te schuiven tot minimaal 6 jaar, op de basisschool. Het COC, tegenwoordig een LHBT-organisatie komt zelfs met een lespakket om kinderen “bewust” te maken van het geslacht dat ze zelf zouden willen, ook al is dat niet hun biologisch geslacht. Moet je nou echt kinderen op die leeftijd al seksualiseren en in verwarring brengen?
En dan, als easy-switching voor alle leeftijden geregeld is, wat volgt er dan? Je kunt wel geregistreerd staan als man of vrouw, maar als je jouw gender omgezet hebt, ben je dat fysiek nog niet. Ik zie al een medische markt opduiken voor jongen-meisje / man-vrouw en meisje-jongen / vrouw-man verbouwingen. Hormoonspuit erin en snijden maar. Alleen kun je dan niet meer terug… Straks in de basisverzekering? Gaan ze het al bij kinderen proberen? Kom nou!
Ik word het persoonlijk een beetje zat om tegenwoordig continu op mijn hoede te moeten zijn. Of je bent een impliciet niet-symptomatisch gevaar voor je medemens (corona), of je kwetst al iemand door zelfs met goede bedoelingen je mond open te trekken. Deze Transgenderwet maakt dat absoluut niet beter.
Muziek in de Luie Stoel
Op de mp3-speler verschijnt vandaag het album Lore van de Ierse groep Clannad. Clannad werd opgericht in 1970 als familie-folkband en ontwikkelde zich later tot een Keltische popgroep. De zussen Enya en Moya Brennan hebben bij Clannad gespeeld en gezongen.
Lore betekent overlevering. Verhalen dragen vaak die overlevering, wat op de platenhoes goed te zien is. De rustige sfeer van het album nodigt ook uit tot mijmeren over tijden van weleer.
Achtergrondmuziek wordt Broken Pieces, waarin verhalen als sporen in het zand vervagen.
Boek op Schoot
Een korte blik op onze boekenkast trok mijn aandacht naar een Sinterklaascadeau van mijn Lief, jaren geleden. Ja, het gedicht zit er nog steeds in, een mooie bladwijzer. Het heet Het Geheim van het Geluk, geschreven door Joel ben Izzy, Joel, de zoon van Izzy. Hij is vernoemd naar zijn grootvader, blijkt uit het verhaal.
De auteur is beroepsverhalenverteller. Een bijzonder beroep. Ik zocht uit nieuwsgierigheid eens op Internet en jawel, ook in Nederland werken ze. Er zijn er zelfs meer dan ik dacht.
Ik heb weleens een voorstelling meegemaakt van de verteller Loek Boer. Een magische ervaring die me als schrijver leerde dat je weliswaar een goed verhaal kunt schrijven, maar dat er iets extra’s nodig is om het vertelbaar te maken. Daarnaast legt de verteller gevoelsmatig een brug tussen verhaal en luisteraar door stemvoering en mimiek, die het verhaal verder verlevendigt dan je in een boek kunt schrijven.
De volledige titel van ben Izzy’s verhaal is The Beggar King and the Secret of Happiness. Deze titel vind ik meer toepasselijk dan het Nederlandse Het Geheim van het Geluk. De Nederlandse titel suggereert een zelfhulpboek, dat is het zeker niet, de Engelse titel verwijst naar een mythisch verhaal.
Het boek vertelt Ben Izzy’s eigen verhaal over de periode in zijn leven waarin hij door complicaties bij het verwijderen van een tumor op zijn stembanden zijn stem kwijtraakte. Juist de stem die hij voor zijn beroep en passie nodig had.
Het boek bevat een aantal traditionele en volksverhalen die perfect zijn ingepast in zijn eigen levensverhaal en dat van zijn familie om hem heen. Door wat hem overkomt slaagt hij erin om zich te verzoenen met -met name- zijn ouders en leert hij een belangrijke les van zijn oude leermeester Lenny: Om iets goed te kunnen vertellen, moet je ook goed kunnen luisteren. Dat geeft verhalen de vrijheid die ze nodig hebben.
Ik begraaf me vanavond in dit boek. Het verhaal brengt emoties met zich mee die ik duidelijk kan voelen. Ontroering, weemoed. Niets is vanzelfsprekend, zegt het verhaal, zelfs een almachtige koning als Salomo kan door zich boven het lot verheven te voelen een bedelaar worden. Salomo leert er na vele jaren echter iets van en keert terug, wijzer dan ooit tevoren.
Het boek eindigt positief. Ben Izzy krijgt zijn stem deels terug door een transplantaat. Dat gebeurt echter niet voordat hij de les uit deze situatie had geleerd.
En zo combineer ik Boek op Schoot en Verhaal voor het Slapen Gaan.
Gitaar op Schoot
Vandaag pak ik een paar walsjes uit Invitation to the Waltz van Tatiana Stachak. Langzaam, dat wel, ik ben nog niet aan de voorgeschreven tempi toe. Het is lekker spelen met toch een gevoel van chaos. Ik ben niet zo doelgericht de laatste tijd en mijn Youtubekanaal ligt al een maand of drie stil.
Is dat erg? Moet ik me al schuldig gaan voelen? Nee, toch maar niet, ik kan er beter van genieten dat ik speel waar ik zin in heb.
Knutselen met Blokjes
Vandaag begin ik met een van de drie ontwerpen van een Lego-Creator 3 in 1 setje dat ik op Marktplaats gekocht heb. Al snel blijkt een nadeel van Marktplaats aankopen. Het basismodel was compleet. Voor het alternatief blijken er onderdelen te ontbreken. Blijkbaar heeft de verkoper niet alles gecontroleerd.
Ik raak een tikkie ontmoedigd en stop de blokjes maar weer in de doos. Niet zo slim, want dan kom ik niet te weten of er nog meer mist.
Morgen beter en ik zal eens een lijstje maken voor een blokjesbestelling bij I Love Blokjes.nl
Verhaal voor het Slapen Gaan
Zoals eerder gezegd, ik neem Het Geheim van het Geluk mee naar boven en lees het uit. Een welkome afwisseling van de intriges en het geweld van de boeken van Game of Thrones…
Super.