Schermloze Avonden (121)

Muziek: When I Die, een oudje van Blood, Sweat and Tears. Het nummer komt voor in de Tour of Duty soundtrack

7 December 2022

Voetbalvreugde, Tour of Duty en kerstliedjes

Schermloze Avond 121. Elf maal elf ditmaal. In het jaar 21 van deze eeuw werd statiegeld verplicht op kleine plastic flesjes. Dit zou het zwerfafval verminderen. Het aantal weggeworpen mondkapjes in de vrije natuur bleek dit echter ruimschoots te “compenseren”.

Staatssecretaris Mona Keijzer kwam terecht in opstand tegen het Corona-toegangsbewijs, omdat ze het nut ervan ter discussie stelde. Grijnslacher Rutte kon dat niet waarderen en bonjourde haar de WW in. Ik hoop in haar geval dat de wachtgeldregeling nog jaren duurt.

Opmerkelijk

We hadden dit jaar een top-sinterklaas met surprises en gedichten. Omdat kleindochter Iris niet meer in Sinterklaas gelooft, konden we lootjes trekken. Ze bleef het Sinterklaasjournaal nog wel volgen. Het was fijn om weer met het hele gezin samen te zijn.

***

Marokko presteerde opvallend op het WK in Qatar. Ze bereikten voor het eerst in hun geschiedenis de kwartfinale. Feestvreugde alom onder landgenoten en verwante dubbele paspoorthouders in grote steden in Nederland en België. Echter, dat feesten veranderde al snel in rellen. Heibel in Den Haag, Utrecht, Amsterdam en Rotterdam.

“Dat mag wel wat minder,” zal de eigenaar van de in brand gestoken deel-auto hebben gezegd. Zou op zijn uitspraak ook rechtsvervolging komen? Tja, dat vergroot de segregatie in Nederland weer. Volgens mij was het bij de Turkse WK-successen in het verleden een stuk rustiger.

Hoe dan ook, de politie is paraat voor de volgende wedstrijd, beducht op de emoties die er zowel bij winst als verlies uit komen. De veiligheidsrisicogebieden zijn vastgesteld, de Sharia-driehoek wordt afgegrendeld en men leent de waterkanonnen over de grens in Duitsland. Mogelijk zijn onze eigen zes exemplaren defect geraakt bij de onderdrukking van de coronaprotesten vorig jaar.

Muziek in de Luie Stoel

Ik kom de verzameling Tour of Duty tegen op de mp3-speler, de soundtrack van de gelijknamige serie over Amerikaanse soldaten in Vietnam. Allemaal losse nummers met een hoog nostalgie-gehalte, want ik was zelf tiener in die jaren.

Tour of Duty, in Vietnam duurde die voor de Amerikaanse soldaten een heel jaar. In die tijd kon je als dienstplichtige nog worden uitgezonden.

Het is een tragische geschiedenis. In de Tweede Wereldoorlog was vrij duidelijk waartegen je streed: Het Nazi-fascisme en de Japanse dominantie-ideologie.

Direct na deze oorlog veranderde het karakter van deze strijd tot Westerse Democratie versus Communisme, opnieuw een ideologisch conflict. Kort gezegd, de overwinnaars, de Verenigde Staten en Rusland, raakten slaags in de Koude Oorlog, die op vele plaatsen in de wereld net zo heet werd als WW2.

Daarnaast probeerden de voormalige koloniale machten zoals Engeland, Frankrijk en zelfs Nederland tegen de (vrijheids)beweging der tijd hun “bezittingen” weer op te eisen, wat mislukte met een hoop ellende als gevolg. Kortom, we raakten van de regen in de drup en het druppelt nog steeds.

Vietnam werd een triest voorbeeld van wat ze een proxy war noemen, het strijdperk van twee ideologieën buiten de landsgrenzen van de vertegenwoordigers daarvan: het communisme en de westerse “democratie”.

Het was niet verbazingwekkend dat er in Amerika op gegeven moment weerstand ontstond, want “fight the commies” bleek uiteindelijk geen hoger doel waarvoor je je leven zou willen geven. Desondanks kostte de totale Vietnam-oorlog naar pessimistische schatting 4 miljoen doden aan militairen en burgers bij alle partijen. Het aantal getraumatiseerden en door allerlei conventioneel en chemisch wapentuig verminkten tellen we dan niet mee. En wat daarna gebeurde (wraak, zuiveringen, killing fields) ook niet.

Ik heb een tijdje geleden studie gemaakt van alle oorlogen die sinds 1945 zijn uitgevochten, waarvan er een aantal nog steeds al dan niet sluimerend aan de gang zijn. Wikipedia noemt er al een stuk of honderd. Een grimmig beeld dat vele kleintjes een hele grote vormen. Verschrikkelijk! Zou de mensheid het ooit leren? Hoeveel tours of duty zijn er in hemelsnaam nog nodig voor we erachter zijn dat je door het zwaard vergaat, ook als je het voert?

Een ding is zo langzamerhand wel duidelijk, ook een “goede” ideologie gebruikt kwade middelen en misleiding van de eigen kant om terrein te behouden en te winnen. Het is altijd raadzaam om na te gaan wat er achter de glimlach van (wereld)leiders steekt. En goed te onderzoeken of hun oorlog echt wel de onze is… En ze op hun eigen rol daarin te wijzen. Misschien komt dan het besef dat onderhandelen beter werkt dan sancties en wapenleveranties.

De achtergrondmuziek… De keus is moeilijk! Er zitten zoveel herinneringen aan deze nummers. Na rijp beraad wordt dat And When I Die van Blood, Sweat and Tears. Simpelweg omdat het liedje gaat over de hoop, dat er een generatie zal komen die het beter doet…

Boek op Schoot

Ik kreeg voor Sinterklaas een grappig boek: Ode aan de kleinste Musea in Nederland van Maartje ter Horst. We hadden al meegemaakt hoe sommigen hun verzameling met enthousiasme toegankelijk maken voor het publiek. Ik noem bijvoorbeeld het Radio en Speelgoedmuseum in Onstwedde, waar we jaren geleden op een regenachtige zondag eens waren. Daar werden we getrakteerd op blij makend enthousiasme en prachtige verhalen van de eigenaar. Ja, ook in Hengelo hebben we het Electro Radio Nostalgie museum. Ik weet van het bestaan en ga er binnenkort een keer kijken.

Het boek geeft een aantal opmerkelijke voorbeelden. Wat dacht je van een dakpannenmuseum? Of een enorme verzameling Bommel-boeken? Wist je dat er zelfs een Hennie Huisman museum bestaat? En dan de collectie zandlopers in alle maten… Fraaie foto’s verluchtigen de sfeervolle teksten. En dan de locaties. Zolders, schuurtjes, een stukje bedrijf en zelfs huiskamers.

Een leuk boek om te lezen en een paar plaatsen om in gedachten te houden.

Gitaar op Schoot

Ik ben bezig met het opruimen van mijn verzameling bladmuziek op zolder. Heel veel materiaal heb ik al jaren niet meer bekeken en ik doe mijn ensemblemuziek sowieso weg. Mocht ik ooit nog aan het samenspelen komen, dan maak ik wel zettingen van nieuw repertoire.

Ik stuit op de kerstliedjes van Gerits. Die doe ik niet weg! Het is er weer tijd voor, dus ik speel ze alle twaalf. Inclusief Te Bethlehem Geboren, de favoriet van wijlen mijn schoonmoeder, die ze vrolijk mee zong als ik onder het koken van het kerstdiner een stukje speelde. Zag ik toevallig een glimlach op haar foto boven op de boekenkast in mijn gitaarkamer?

Knutselen met Blokjes

Sinterklaas bracht twee mooie Lego-sets voor me mee. Een Lamborghini-model en een echte orchidee in pot. Vanavond zet ik de Lamborghini in elkaar. Het is iedere keer weer leuk om te zien met wat voor ingenieuze constructies er onverwachte stroomlijn ontstaat.

Verhaal voor het Slapen Gaan

De voorraad De Cockjes lijkt eindeloos, ook al zijn het er zeventig. Ik lees zodoende lekker door in De Cock en de dood van een Clown. In dit verhaal raken een juwelenroof en de dood van een Pierrot met een werpmes in zijn rug verbonden. Hoe is de clown op een lastig bereikbaar vlondertje bij de Schreierstoren terechtgekomen en wat is de rol van zijn gokschulden in het geheel? De Cock heeft er een hoop werk aan. Morgen zal ik de ontknoping wel lezen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven