Schermloze Avonden (122)

Muziek: Hjallepallo van het album Guitar Nova van Erik Wøllo

14 December 2022

Excuusdag, Hometrainer en een Orchidee

Schermloze Avond 122. Ik moet iets anders bedenken als inleiding dan jaar-impressies uit het verleden. Als ik dat zou willen, moet ik toekomstvoorspeller worden. Of zal ik wat regeltjes wensdenken neerzetten?

Opmerkelijk

De excuusdatum 19 December nadert. De capriolen worden steeds waanzinniger. Is het excuus wel welgemeend? Hoe toon je je goede intenties aan? Wie zijn de partijen voor het excuus?

Allerlei instanties van benadeelden rollen over elkaar heen. Om het excuus “kracht bij te zetten” moet er geld komen voor (nazaten van) slachtoffers, vindt “men” dat het woord Neger strafbaar moet worden en moet Zwarte Piet definitief verdwijnen. Ja, en de datum is ook niet goed. Waanzinnige Wokies op de barricaden…

In Nederland werd de slavernij afgeschaft in 1860 en 1863. Toen waren ze erachter dat het zo niet kan, ook al moest Suriname tot 1863 wachten. We weten het al. We hebben een les getrokken uit de geschiedenis. Althans in Nederland (hoop ik), want in Qatar bestaat de slavernij de facto nog steeds. (Alhoewel, hoe noem ik dan de “illegale prostitutie” waar binnengesmokkelde buitenlandse vrouwen zonder verblijfsvergunning in terechtkomen? Dat is toch ook slavernij? En dat gebeurt gewoon in Nederland.)

En dan moet ik anderhalve eeuw nadien met excuses en herstelbetalingen komen? Ik vind het een door wokies opgeklopte bende. Waarom zou ik me wentelen in spijt over het gedrag van voorouders meer dan anderhalve eeuw geleden en nog geld toe geven ook? Zeker met dit geharrewar van allerlei partijen vraag ik me af of excuus wel iets oplost. Grote Excuusdag wordt zeker geen Grote Verzoendag. Zondebokken zijn er overigens al wel voldoende.

Ik zou zelf op dit moment geen slavernij toestaan, die vrijheidsberoving is verkeerd. Dat is wat ik van de geschiedenis geleerd heb. Daar moeten ze het mee doen.

Onderstaand cartoon van Berend Vonk (deze week in de Trouw) geeft het absurde van het excuus-circuit aardig weer.

***

Sport verbroedert, geld verloedert. Dat is op dit moment het kenmerk van het WK in Qatar nadat bekend werd dat enkele EU-parlementariërs betrokken waren bij omkoopschandalen rond toewijzing van het WK. 😉 Men noemt het zelfs al Qatargate.

Tja, die oliesjeiks hebben geld genoeg om zichzelf op de kaart te zetten en er zitten hoog in de boom altijd weer lieden die een zakcentje graag aannemen. En daar gaat ook ons zuurverdiende belastinggeld naartoe? Integriteit is ver te zoeken in de EU. Dat begint al met de grote roergangster Ursula en haar vaccindealtjes.

Uiteraard lopen er nu ook geruchten dat er wedstrijden in het WK zijn gekocht. Sport verbroedert, maar een zakcentje is veel aantrekkelijker. O tempora, o mores…

***

De EU wenst een Europees Digitaal Identiteitsbewijs als aanloop tot de Brusselse controlestaat met sociaal kredietsysteem. De lidstaten moeten tekenen voor akkoord van de volgende fase van de invoer. De Nederlandse regering doet daar braaf aan mee en tekent bij het kruisje. Daarmee passeert het kabinet de Tweede Kamer die tegen had gestemd. Hoezo democratisch? Ik had het kabinet hierop direct laten vallen, zo’n bananenrepubliek willen we hier toch niet.

Muziek in de Luie Stoel

Vanavond zit ik niet in de luie stoel, maar kom ik in beweging op de hometrainer. De mp3-speler brengt Guitar Nova van Erik Wøllo. Deze Noorse gitarist/componist raakte in zijn jeugd beïnvloed door symfonische rock en startte zijn carrière in jazzrock en fusion bands. Hij besloot een solocarrière te starten waarbij hij naar zijn eigen zeggen een moderne elektronische studio als een instrument gebruikte, als een doek voor een muzikaal schilderij.

Op Guitar Nova speelt Wøllo prominent klassieke en steelstring gitaren, waarbij de elektronica een wat minder prominente rol speelt. Achtergrondmuziek wordt Hjallepallo.

Boek op Schoot

Ik lees een tweetal hoofdstukken uit Je Leven Schrijven van Julia Cameron. Vooral het hoofdstuk over inspiratie is interessant. Zij stelt vragen aan het universum over wat ze schrijft of wil schrijven en ervaart regelmatig synchroniciteit daarin. Oi, lastig woord: synchroniciteit is zinvolle coïncidentie van uiterlijke en innerlijke gebeurtenissen die zelf niet causaal verbonden zijn. Een mooie definitie voor wat veel mensen toeval noemen.

Ik zit op het moment vast in een verhaal, ik weet waar ik naartoe wil, maar een deel van het onderweg is onduidelijk. Ik ga er naar vragen…

Gitaar op Schoot

Welgemoed zet ik mijn opnameapparaat klaar voor een Mars en een Rondo uit Amusement Op. 10 van Matteo Carcassi. Helaas, perfectionisme krijgt me in de greep. Ik denk dat ik daar een oefening van moet maken in mijn cursus Neuro-Linguistisch Programmeren, want op deze manier komt er niks uit.

Knutselen met Blokjes

Voor Sinterklaas kreeg ik een Lego orchidee cadeau. Vanavond zet ik de bloemen eraan en voeg ik de laatste steentjes aan de pot toe. Een leuk thema! Ook hier weer een ingenieuze constructie met slim hergebruik van onderdelen. De bloemblaadjes bevatten bijvoorbeeld steentjes in de vorm van een vork die ook in huiselijke Lego-setjes worden gebruikt. De ontwerper vermeldt in het boekje de oorsprong van delen van de set. De constructie van de pot komt bijvoorbeeld uit de Harry Potter serie. Daar vormt het onderdeel van de torens van Zweinstein.

Lekker ontspannend bouwen! Ik heb een goed plekje voor het resultaat.

Verhaal voor het Slapen Gaan

De Cock & Vledder helpen me opnieuw aan een goede aanloop tot de nachtrust. Het valt me op dat de kopieer en plak passages steeds meer identiek worden naarmate de serie op zijn einde loopt. In het begin kwam er nog wat variatie, later bijna niet meer. Het succes heeft blijkbaar een prijs, uitgeversdeadlines maken de auteur wat gemakzuchtiger.

In De Cock en de Dood van een Kunstenaar verliest De Cock een goede vriend, de meester-vervalser Peter Karstens. Deze opstandige bon-vivant die gek is op zijn mooie vriendin Maria en uitgelezen wijnen komt in een aantal verhalen voor. Nu wordt hij onder vreemde omstandigheden vermoord.

Peter Karsten produceerde niet van echt te onderscheiden kopieën als demonstratiemodel voor het veilinghuis Brilliance of Art. Toen dit bedrijf de kopieën als echt begon door te verkopen, dreigde Karsten dit openbaar te maken, wat zijn dood werd. Het veilinghuis nam namelijk een huurmoordenaar in de arm.

Niet veel later kwam de huurmoordenaar moorddadig om het leven en vonden ook de twee bij de moord betrokkenen van het veilinghuis gewelddadig de dood. Dit bleek de wraak van Karsten’s vriendin na de dood van haar partner. Zij verdwijnt naar het buitenland en De Cock laat het erbij. In dit verhaal heeft de gerechtigheid dus een iets andere, maar wel illegale vorm.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven