Muziek: Come Away, Come sweet Love van John Dowland, gespeeld door The Consort of Music
15 Februari 2023
Genderneutraal toilet, Woningnood en Dowland
De Honderd en een en Dertigste. Een mooi symmetrisch getal. Drie tussen Een. Het blijkt een Sophie Germain priemgetal te zijn, vernoemd naar de Franse wiskundige Sophie Germain (1776 – 1831). Zij had als specialiteit getalstheorie en elasticiteitstheorie. Haar levensloop is interessant, zeker als je bedenkt dat toentertijd de wiskunde een door mannen gedomineerde wetenschap was.
Opmerkelijk
Ik maakte de “zegeningen” van een genderneutraal toilet mee bij het Artez Conservatorium in Zwolle. Na een korte wandeling door het gebouw kwam ik bij twee deuren zonder aanduiding. Die was opzichtig verwijderd, ik zag de afgedopte schroefgaten nog van de oorspronkelijke bewegwijzering. Daartussen bevond zich een vaag uithangbordje met halfgerokte poppetjes dat riep: Kijk eens hoe eigentijds en inclusief wij zijn!
Een bezet-signaal was onzichtbaar.
Ze roepen in zo’n geval al snel dat die oudjes zoals ik maar moeten wennen aan de zegeningen en inzichten van de moderne tijd. Of het nu praktisch is of niet.
Dat werd dus deurtje open-deurtje dicht om te kijken of het wel mogelijk was om de natuurlijke drang te volgen. Achter de ene deur bleek een vrouw haar toilet te maken, she was not amused, achter de andere deur bleek het toilet genderneutraal bezet. Wat me opviel was, dat beide toiletruimtes net zo smerig waren als een café-toilet tijdens een dronkemanspartij. Lekker zitten op zo’n bril!
Na enige tijd was ik aan de beurt. Toen maakte ik dezelfde verwarring mee bij anderen, de deur ging om de haverklap open. Gemopper alom: “Wat is dit voor waanzin, je ziet aan de buitenkant helemaal niks.”
Een vrouw toonde zich gefrustreerd: “Hebben we daar nu vroeger voor gevochten om ook respect voor onze privacy te krijgen? Dat vlakken ze nu in een keer weer uit.”
Ze heeft een punt. Vrouwen krijgen het meeste last van deze verwarrende hobby van lieden die hun identiteit loskoppelen van man of vrouw zijn. Een man die denkt dat hij vrouw is, hoort niet in een vrouwenkleedkamer, want die/hen blijft eruitzien als een man, nietwaar? En de hormonen met resulterende lichamelijke reacties zijn ook niet in een keer weg.
In een cafeetje in de stad hadden ze een originele oplossing. Het cafeetje heette Anne & Max. De wc-deuren waren dito gemerkt, ook al ontbraken de bekende pictogrammen. 😉 Dan weet je tenminste enigszins waar je aan toe bent!
***
In het Zwolse Douwe Egberts Café werd ik geconfronteerd met bestellen via de gehate QR-code, voor mij nog steeds het symbool van de vervloekte Corona-discriminatie.
Nee, de serveerster kon desgevraagd geen bestelling opnemen. Als je iets wilde zonder Smartphone, moest je drie trappen naar beneden in de rij der ouderwetse verschoppelingen gaan staan. O wee als je dan je tafelnummer vergeten was.
De QR-code riep op de Smartphone een bijzonder ondoorzichtig menuutje op in heel kleine lettertjes, zodat het een hele toer werd om de juiste hapjes en drankjes te kiezen en in de juiste hoeveelheden te bestellen. Uiteindelijk kwam er van alles mondjesmaat binnen in diverse afleveringen, waarbij het zelfs nog nodig bleek om beneden in de rij te gaan staan voor een ontbrekend kopje thee. De website gaf namelijk niet duidelijk aan dat je bestelling gelukt was.
De situatie was enerzijds lachwekkend hilarisch, maar anderzijds irritant. Blijkbaar was de irritatie bij het personeel overgekomen, want een van de consumpties werd warempel gratis. Toch motiveert het mij niet om gelegenheden te bezoeken waarin een Smartphone verplicht is.
“Het is toch zo gemakkelijk…” roept men bij deze automatisering. Ik kan wel raden voor wie het gemakkelijk is. Niet voor de klant. Geef mij maar een horecagelegenheid waar je persoonlijk kunt bestellen bij personeel dat overzicht heeft.
***
De Amsterdamse Groen-Links wethouder Zita Pels heeft een origineel idee om de woningnood tegen te gaan: Zijn je kinderen de deur uit? Plaats maken naar een kleiner hok, je hebt die ruimte niet meer nodig. Kortom gedwongen verhuizing bij afronden van de opvoeding. Jazeker, gedwongen.
Dat doet me denken aan een scene uit Dr. Zhivago waarbij een huis overstroomd werd met “gasten” na de Russische revolutie. De oorspronkelijke bewoners van de villa moesten maar tevreden zijn met een klein kamertje. Iedereen gelijk, nietwaar?
Die Zita is een echte luis in de pels! En ze laat zien dat Groen-Links blijkbaar een waardige erfgenaam is van de Communistische Partij Nederland, die ooit enthousiast was voor het terroristische communisme van Stalin en Mao Tse-Tung.
Knalrood Links, daar is weinig groens aan.
Muziek in de Luie Stoel
Vandaag kies ik iets aparts op de mp3-speler: Dowland: First Book of Songs van de Engelse Renaissance componist John Dowland (1563 – 1626). Zoals veel musici uit die tijd, werkte Dowland aan de hoven van hoogwaardigheidsbekleders in Engeland, Frankrijk, Duitsland en Denemarken. Daarnaast bereisde hij Italië om compositie te studeren en was naar verluidt betrokken bij spionageaffaires. Zijn luitspel en composities brachten hem de status van een popmuzikant, men noemt hem een van de eerste singer-songwriters.
Dowland componeerde veel liederen met luitbegeleiding en stond zodoende aan de basis van een nieuw genre. Hij schreef zelf vijf boeken met liederen en droeg bij aan een aantal andere verzamelingen. Daarnaast publiceerde hij bundels instrumentale muziek.
Veel van zijn liederen verschenen in verschillende versies, eentje voor luit en zangstem en een ander voor luit en consort, een vierstemmig zang ensemble. Samenzang was in die tijd een bron van vermaak voor de hogere klassen.
Veel van Dowland’s muziek is treurig en/of beschouwelijk van aard, wat in zijn tijd de mode was. Sommigen duiden het aan als Elizabethaanse melancholie, naar de koningin Elizabeth I, ook wel IJzeren Vrouwe genaamd. Het waren roerige tijden!
Achtergrondmuziek wordt Come Away, Come sweet Love, een poëtische beschouwing van liefde in de vroege morgen, maar wel met de moraal dat schoonheid vergankelijk is en dat ornament (😉 make-up) daarvoor geen oplossing is.
Boek op Schoot
Ik zet mijn nieuwe leeslamp aan en pak de boeken van de cursus Neuro Linguistisch Programmeren. Ik lees de hoofdstukken over taalgebruik. In de NLP is het Milton-model gangbaar, het bewust weglaten, vervormen en generaliseren om de luisteraar de gelegenheid te bieden zijn eigen beeld te vormen. Door dit vage taalgebruik lijkt het alsof de toehoorder wat jij zegt in feite zelf verzint en zal hij/zij het eerder accepteren.
Wie Milton was? Milton Erickson (1901 – 1980) was een pionier in de hypnotherapie die via nauwkeurige observatie van verbale en non-verbale uitingen van zijn cliënten en daaraan aangepaste taalpatronen veel succes had bij de behandeling van bijvoorbeeld beperkende overtuigingen. Veel van zijn methodes komen bij NLP terug.
Bij beperkende overtuigingen kan het heilzaam werken dat je het probleem wat minder expliciet maakt. Echter, een wat minder aangename toepassing van dit taalgebruik is manipulatie. Een tweetal voorbeelden van redevoeringen van bekende politici laten me zien hoe het werkt: Je krijgt het beeld dat je bijdraagt aan een glorieus proces terwijl men niets zegt over de inhoud van dat proces en de wijze waarop het wordt gerealiseerd. Dat vul je dan zelf veel te optimistisch in en hoepla, je bent het er opeens mee eens.
Neem bijvoorbeeld de teksten van de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties. De idealen lijken geweldig, je kunt het er bijna niet mee oneens zijn, maar zodra je aan de realisatie begint te denken, en vooral aan de manier waarop men dat denkt te doen, dan valt er een masker…
Dan vraag ik me af of pure tirannie en alles onderdrukkende controle de prijs van zo’n ideale wereld wel waard is. Lees als voorbeeld maar eens een van de eerste boeken over zo’n wereld, Utopia van de humanist Thomas More (1478 – 1535). More geeft ruiterlijk toe dat dit alleen zal lukken met strikte controle van de machthebbers en totaal verlies van privacy voor de onderdanen. Terwijl hij geen weet had van de technische mogelijkheden die de machthebbers van nu hebben. Geen fijn vooruitzicht.
Zo zie ik dat NLP een breed toepassingsgebied heeft. Nuttig om daar iets van te weten, al was het maar om manipulatie te doorzien.
Gitaar op Schoot
Afgelopen zaterdag ging ik naar het Kruisbrink65 festival, een mooie dag muziek en een aangenaam weerzien met oude bekenden. Dit alles ter gelegenheid van de 65e verjaardag van de gitariste en componiste Annette Kruisbrink. Een mooie gelegenheid om wat werk van haar uit de kast te pakken. Ik vermaak me met een aantal stukken uit de bundel Access Permitted, maar merk ook dat ik het nodige vergeten ben, met name bij de wat ingewikkelder ritmes.
Verhaal voor het Slapen Gaan
In Deel Twee van Anderland, Rivier van blauw Vuur, reist het gezelschap van Renie, !Xabbu, Orlando, Fredericks en de infiltrant naar een wereld waarin ze heel klein zijn en raken ze gescheiden. Daarna komt de overgang naar weer een andere simulatie, nog verwarrender dan de eerste.
Ook Paul Jonas vergaat het niet veel beter. Hij komt in Londen terecht, dat verwoest is door de marsmannetjes, zoals beschreven in War of the Worlds van HG Wells.
Ondertussen verschijnen er nog wat extra hoofdpersonen.
Allereerst de vrouwelijke inspecteur Souros die een oud onderzoek toegeworpen krijgt naar een seriemoordenaar. Aan de modus operandi kun je zien dat ze uiteindelijk op het spoor van Dread alias Johnny Wulgaru zal komen. Daarnaast de advocaat Ramsey die de zaak van de in real life coma van Orlando en Fredericks gaat onderzoeken. De toneelspeelster Olga krijgt hoofdpijnen die te maken zouden hebben met haar rol als populaire kinderfiguur Oom Tierelier. Ze hoort van een syndroom dat mensen gevangenhoudt in het net.
Al met al een verhaal waar je het hoofd bij moet houden. Complex en ook heel lang. Ik lees lekker door.
Mooi aflevering.