Muziek: Prelude in Cis Mineur van Sergei Rachmaninoff gespeeld door Pieter Jan de Boer op piano
Een stukje nostalgie, de poppy versie van Rachmaninoffs stuk door Ekseption: On the Sunday they will kill the World uit 1970
5 April 2023
Rachmaninoff, Droomtekenaar en Deadline-effect
Aflevering 138. De klokverzetomschakelweek is voorbij, ik kom weer een beetje in het normale ritme. Een paar dagen zonneschijn (en dus op tijd licht) doen dat ook goed.
Opmerkelijk
Opmerkelijk is dat ik deze week geen zin heb in Opmerkelijk. Ik was deze week het politieke gerommel even zat. Dat eindeloze gedoe over stikstof en een strategische ziekmelding van Rutte voor een debat. Het lijkt wel schoolziekte.
Iets verkeerd gegeten? En ik maar denken dat ze daar in de kantine van de Tweede Kamer (of moet ik het bedrijfsrestaurant noemen?) alleen maar gezond Green Deal voedsel verstrekken. Waarschijnlijk is de vaccinatie-frikandel van De Jonge van twee jaar terug daar nog blijven liggen…
Hoe dan ook: Deze week mijnerzijds geen kritisch klagen.
Muziek in de Luie Stoel
Na wat bladeren op de mp3-speler stuit ik op Sergei Rachmaninoff Complete Works for Piano. Ik pak de vierde CD uit de set, gespeeld door Pieter Jelle de Boer.
Het is een uitgave van het Etcetera platenlabel, ooit opgericht in Amsterdam als klassiek platenlabel. Daarop kwamen Nederlandse artiesten en onbekend repertoire aan de bak. Ik herinner me nog de cd’s van Lex Eisenhart en The Netherlands Guitar Trio op dit label. Inmiddels schijnt het label ten offer gevallen te zijn aan globalisatie.
Sergei Rachmaninoff (1873 – 1943) was een van de grote Russische romantische componisten. Reeds in zijn vroege jeugd bleek zijn muzikaal talent, zodat hij als tienjarige al op een conservatorium terechtkwam, waarbij zijn privé pianolerares een belangrijke rol speelde.
Hij moest zijn belangstelling voor componeren wel verdedigen richting zijn leraren die compositie een tijdverspilling vonden voor een getalenteerd pianist. Desondanks begon hij stevig te componeren, ook al moest hij er in de stemming voor zijn en er tijd voor hebben. Depressies en drukte bezorgden hem van tijd tot tijd een composers block. Tijdens de Russische Revolutie vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten. Daar leefde hij als pianist en dirigent en maakte zelfs plaatopnamen.
Achtergrondmuziek wordt een van zijn bekendste pianostukken, de Prelude in Cis mineur. Ik had als tiener al kennis gemaakt met dit thema als basis voor het nummer On the Sunday they will kill the World van de elpee Ekseption 3. In dit nummer vind je zowel het begin als het middendeel van de prelude terug. Bij wijze van contrast doe ik dit nummer erbij.
Boek op Schoot
Ik ben lichtelijk chaotisch met de boekjes. Ik begin met een stukje NLP-cursus over tijdsbeleving. Wat er in het boek staat wringt een beetje met wat ik zelf beleef. Daar moet ik over nadenken.
In de negentiger jaren van de vorige eeuw begon ik met een nog unvollendete fantasy trilogie getiteld De Potloden van de Droomtekenaar. Met een writers block raakte het destijds buiten beeld. Erna herinnert me er van tijd tot tijd aan, dat ik het boek af moet maken. Daarom heb ik het concept in Word omgezet en er een e-book van gemaakt.
Om iets af te maken, zal ik er weer in moeten komen. Doorlezen dus. Het is apart om na zo’n lange tijd je eigen werk door te lezen. Mijn ontwikkeling sindsdien laat zich gelden. Ik krijg ideeën voor het herschrijven, omzetten naar tegenwoordige tijd, meer verspreiden van de plot, hier en daar wat inkorten, taalgebruik verfijnen. Werk zat, maar ik zie het zitten.
Als laatste pik ik een wat ernstiger werkje, De Gideonsbende van Thierry Baudet. Voor velen een omstreden figuur, maar eerlijk is eerlijk, hij en zijn partijgenoten kwamen wel met de kritische vragen die ik ook heb rond coronacrisis, klimaatpolitiek, wokisme, Europese Unie en oorlogsretoriek richting Rusland. Daar hoor je bij de gevestigde partijen erg weinig kritiek over.
Het boek is een omschrijving van het tegengeluid waar Forum voor Democratie de vertegenwoordiger van is. Het valt me op, dat het pakkend geschreven is en lekker weg leest. 😉 Tijd voor een NLP-analyse?
Ach, zelf vind ik enige historische achtergrond altijd interessant en daaraan is in dit boek geen gebrek. De relatie tussen globalisme, de woke-schuldcultuur en de filosofie van de Frankfurter Schule is opmerkelijk maar ook zorgwekkend. Ik zit nu in het deel over de Franse schrijver Michel Houellebecq die in zijn romans het nodige pessimisme over de huidige maatschappij beschrijft. Misschien eens iets van lezen?
Gitaar op Schoot
Deze week maakte ink eigen zettingen van stukken van Adela del Valle in Sibelius en zette die op de DOS Amigos Homepage. Daarbij ontdekte ik een leuk arrangement van La Saltena van de Argentijnse tango-componist Pedro Quijano (1875-1945).
Ik werk hard aan opnames van de stukken, maar ben nog niet tevreden. Positief punt is dat ik gericht ervaar welke gedeeltes aandacht nodig hebben. De metronoom in een laag tempo helpt me daarbij op weg.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik lees deel vier van de Anderland serie, De Zee van Zilveren Licht helemaal uit. Vier delen, samen meer dan 3000 pagina’s als ik Wikipedia mag geloven. Desondanks merk ik in dit laatste deel een deadline effect, een haastige versnelling om alle eindjes aan elkaar te knopen.
De Ander, het netwerkbeheerssysteem, blijkt een hoogbegaafd kind te zijn dat in zijn jeugd door de Graalbroederschap is gemarteld en via medische ingrepen gereduceerd tot een stel hersenen in een leefsysteem dat in een satelliet rond de aarde cirkelt. Dit kind zoekt vriendjes via het netwerk en trekt daarmee kinderen in de coma die bekend werd als het Syndroom van Tangadore.
De good guys/girls overleven, maar hebben moeite met de terugkeer naar de reële wereld. De bad guys krijgen hun straf, Felix Jongleur komt om het leven doordat de satelliet met de Ander op zijn toren neerstort.
Dread lijkt eerst te winnen, hij vermoordt de politieagente die hem op het spoor is gekomen en de hackster die met hem samenwerkte om de macht over het netwerk over te nemen. Na het zien van de filmpjes van Dread’s vrouwenmoord- en martelpartijen komt zij echter tot inkeer. Dodelijk gewond slaagt ze erin om Dread’s netwerkverschijning te ontregelen met een virus verpakt in zijn martelfilmpjes. Hierdoor verandert hij van jager in prooi en zal voor eeuwig worden opgejaagd, vermoord en weer opgewekt door furiën op het netwerk als wraak voor zijn psychopathische hobby richting vrouwen.
Wel, het was een hele zit, die 3000 pagina’s. Ik beraad me over een nieuw avontuur in vele delen.