Besa me Mucho van het album Tone Poems, gespeeld door David Grisman en Martin Taylor
28 Oktober 2020
Violisten, helden en detectives
De veertiende…
Een schermloze avond pakken gaat steeds gemakkelijker. Dat heeft ook een beetje met de werksituatie te maken. Ik zit ondanks het thuiswerkmandaat met toestemming van hogerhand op kantoor omdat mijn IT-middelen thuis niet goed werken. Ik zit daar echter helemaal alleen, dus er is niemand die je even van vierkante ogen afhelpt. Elders in het bedrijf is het op de kantoren even verlaten, ik ben verrast als ik iemand aantref. Gelukkig is er in de productie- en testhal nog wel wat reuring. Resultaat is wel, dat ik langer achter dat scherm zit dan normaal.
Door de wintertijd is het al donker, door de regen was het een beetje somber, wat je wat minder ziet omdat het duister is. Kater Bo komt echter binnen als een natte dweil, wat de situatie weer duidelijk maakt.
Een mooie gelegenheid om een boek te pakken. Ik heb Onvoltooide Reis van Yehudi Menuhin (1916 – 1999) eindelijk uit. Een stevige pil met kleine letters. Het laatste hoofdstuk ging over zijn school voor musici, die tegenwoordig naar zijn stichter is genoemd. Een idealistisch initiatief, dat ook resultaat heeft. Ik vond het boek interessant om te lezen, het is ongelooflijk hoeveel musici en componisten hij in zijn leven heeft ontmoet in een steeds veranderende tijdgeest. Als je zijn boek leest, krijg je het gevoel dat muziek inderdaad kan verbroederen.
Tijd voor een stukje muziek in de cd-speler, ditmaal Tone Poems van het gitaar/mandoline duo David Grisman op mandolines en Martin Taylor op gitaar. Ze spelen een aantal klassiekers, let wel jazz-klassiekers en bekende liedjes. Leuke arrangementen met een stukje speelsigheid waarbij ik lekker even kan dommelen zonder de muziek uit het oor te verliezen. De achtergrondmuziek bij deze aflevering is dan ook Besa me Mucho van de zangeres Consuelo Velazquez die het thema leende van Granados’ Klacht van Het Meisje en de Nachtegaal, de muziek van vorige week.
Achter deze plaat zit nog een leuk verhaal van een lange penvriendschap. In de vorige eeuw kreeg ik een mail van een bezoeker van de DOS Amigos Homepage, Ole Thestrup Pedersen uit Kopenhagen, enthousiast gitarist, cd-verzamelaar (hij heeft de grootste gitaarmuziekcollectie van Kopenhagen) en actief lid van het Dansk Guitar Selskab. Hij vroeg of hij een stukje bladmuziek van de site mocht hebben. Dat heb ik opgestuurd en sindsdien corresponderen we een a tweemaal per jaar en wisselen bladmuziek en cd’s uit. Zo krijgen we allebei nog eens iets wat je in de winkel om de hoek niet kunt kopen. Deze cd behoort tot dat uitwisselproject. Een website kan dus contacten opleveren.
De Held met de Duizend Gedichten van Campbell voert me verder op de reis van de held en de opvallende overeenkomsten tussen vele mythische verhalen. In het hoofdstuk over de terugkeer van de held lees ik dat het niet meevalt om na het bereiken van het hoge doel nog terug te keren naar de menselijke maat. Het traject van crisis naar oplossing kent nog de nodige uitdagingen.
Een Messenger piepje trekt mijn aandacht. Ik doorbreek het protocol van deze avond omdat ik al maandenlang geen pingeltje heb gehoord sinds een goede vriendin die nog weleens appte het Messenger contact heeft verbroken. Tot mijn schrik verijdelt de komende lockdown in Duitsland het Gitaarfestival Nordhorn. Het bestond dit jaar tien jaar, maar een jubileum zit er nu niet in, blijkbaar. Shit-crisis! Ik zou haast in een complot gaan geloven.
Tijd om me af te reageren op de gitaar. Deze week heb ik weer les. Ik heb me deze maand voornamelijk beziggehouden met stukjes van Ferdinando Carulli interessant en levendig te spelen, ze verdienen beter dan de reputatie van naaimachinemuziek die ze vaak hebben. Wel, dat valt nog niet mee om dat imago af te schudden. Een prima onderwerp voor de gitaarles.
Broeder Cadfael sluit de dag. Het eerste boek is uit, de moordenaar is gevonden en heeft zijn straf gekregen: Hij slijt de eeuwigheid nu in een reliekschrijn. Het tweede boek brengt ons midden in de strijd om de kroon van Engeland in de twaalfde eeuw, waarbij de oorlog aankomt in de stad waar de abdij van onze monnik gevestigd is. Leuk om te lezen, de moordenaar is echter nog niet gevonden. Ik deed dat nooit, detectives lezen, maar deze middeleeuwse setting bevalt me wel.