Schermloze Avonden (151)

Muziek: Fisherman’s Dream van het album Emerald gespeeld door Spencer Brewer, Nancy Rumbel en Eric Tingstad

5 Juli 2023

Grootgruttersplastictax en Valsheid in Geschrifte

Schermloze Avond 151. We gaan richting de vierde jaargang met een echte zomerstorm. Hier in het binnenland viel het gelukkig mee.

Opmerkelijk

1 Juli gingen maatregelen in om plastic te ontmoedigen. Op zich niet slecht, want de industrie en handel overstroomt ons met plastic die hun bedrijfsvoering dient, maar voor ons van weinig nut is.

De vorm ervan is echter typisch neo-liberalistisch, de straf via de portemonnee. Zoals te doen gebruikelijk is de eindgebruiker weer de Sjaak, leveranciers berekenen hun gewoontes direct door.

Zo ook de Albert Heijn. Op de bon vind je tegenwoordig een Single Use Plastic toeslag op producten die zijn ingepakt in plastic. Bijvoorbeeld de folie rond de Komkommer en de Broccoli. Ze zien die toeslag als inkomsten om hun initiatieven om vermindering van verpakkingsmateriaal te financieren.

Op hun site staat een interessante opmerking: De prijzen voor de voorverpakte producten blijven hetzelfde; de toeslag voor wegwerpplastic (SUP)  is 5 cent en is verwerkt in de huidige verkoopprijs.

Hoezo hetzelfde? Denken ze dat we niet meer kunnen rekenen?

Dit doet me denken aan een pedicure die ik ooit bezocht. Zij had haar hart verpand aan een liefdadigheidsdoel in Afrika. Daarom voerde ze een forse prijsverhoging in om dat doel te financieren. Maar ho eens, als ik aan dat doel wil geven, kan ik het toch beter zelf doen? En niet via een gedwongen prijsverhoging?

Zo krijg ik steeds meer het gevoel dat wij betalen voor het lekkere gevoel van “maatschappelijke betrokkenheid” van een stel bobo’s zonder er zelf energetisch beter van te worden.

De volgende keer ga ik naar de service-balie, pluk de folie van de komkommer af en eis mijn geld terug. Ik heb niet gevraagd om dat plastic… Komkommers en Broccoli functioneren prima zonder folietje.

***

Kunstmatige Intelligentie is hot, ChatGPT het buzzword. Omdat in Nederland de afkorting al vergeven is -KI is Kunstmatige Inseminatie- houden veel mensen het maar bij het Angelsaksische AI, Artificial Intelligence. Ik heb het een keer geprobeerd, maar ChatGPT weet geen mooie biografie van mezelf te genereren… Ik ben te weinig bekend op het web, ondanks mijn blog en muziek website.

AI werkt massaal met algoritmes.

Na de opmerkelijke resultaten van de studiebeurscontrole bij studenten door de Dienst Uitvoering Onderwijs (studenten met migratieachtergrond hebben een hogere waarschijnlijkheid dat ze frauderen) staat het Algoritme politiek in het zonnetje als de grote Etnische Profilator en Discriminator. Verontwaardiging alom. Verbieden die zooi! Ieder onderscheid maken is verboden!

Betekent dat dat we nu eindelijk gewoon gezond boerenverstand gaan gebruiken in plaats van kunstmatige intelligentie?

Hmmm… bij de stikstof en CO₂ materie merk ik daar nog niks van.

Muziek in de luie Stoel

Vandaag pak ik een heel rustig mp3-album uit de stal van Narada, een bekend New-Age label: Emerald van Spencer Brewer, Nancy Rumbel en Eric Tingstad. 😉 Een oudje uit 1986. In die tijd bestond de compact disk nog maar net! Vandaar dat er met enige trots Digital Audio Compact Disk op de hoes staat.

Rumbel (blaasinstrumenten) en Tingstad (gitaren) vormen al een duo vanaf 1985 en zijn al een hele tijd aan Narada verbonden. Ze brengen veelal rustige New-Age en neo-folk muziek. Spencer Brewer voegt de keyboards toe. Ook hij is een Narada oudgediende.

Achtergrondmuziek wordt Fisherman’s Dream, een nummer dat je gezien het karakter van een Jig neo-folk zou kunnen noemen.

Boek op Schoot

Bij het opnieuw installeren van de computer kwam ik mijn e-book archief tegen met daarin een foldertje met spirituele boeken. Een titel viel me op: Valsheid in Geschrifte van Jacob Slavenburg.

Slavenburg is een cultuurhistoricus met een grote belangstelling voor esoterische onderwerpen zoals de Gnostiek en andere vroeg-Christelijke stromingen die door de “reguliere” kerk tot ketterij werden verklaard. Hij heeft heel wat gepubliceerd bij uitgeverijen zoals Anhk-Hermes en Walburg Pers. Ik kwam zijn naam zelf tegen toen ik in de vorige eeuw veel over de Gnostiek las op mijn zoektocht naar de oorsprong van de Gereformeerde erfenis van de familie.

In Valsheid in Geschrifte behandelt Slavenburg het ontstaan van het Nieuwe Testament uit allerlei geschriften uit het begin van de jaartelling met een cultuurhistorische blik. Dat spreekt mij wel aan, want ik had altijd al mijn twijfels aan de Bijbelse waarheid van kaft tot kaft die me in mijn jonge jaren werd voorgehouden. Mijn vader had overigens dezelfde twijfels over dit letterlijk nemen van alles dat in de Bijbel staat.

In brede lijnen schetst Slavenburg het ontstaan van de canon, de basis van de Westers-Christelijke traditie, uit mondelinge overlevering en allerlei geschriften uit allerlei hoeken van het Romeinse Rijk in de eerste eeuwen van de jaartelling. Als een paal staat boven water dat het mensenwerk is, of zoals Kuitert ooit schreef in zijn Algemeen Betwijfeld Christelijk Geloof, Al het spreken over Boven komt van Beneden.

Menig evangelieschrijver paste zijn interpretatie van bronnen aan in de richting van de heersende opvattingen van zijn tijd. Kortom wat en wie men als ketters zag en wat als orthodox werd aangenomen. Ze hadden een agenda. Een geaccepteerde valsheid in geschrifte. De overwinnaar schrijft niet alleen de geschiedenis, maar herschrijft ook de teksten. Het was en is niet ongewoon om “heilige” geschriften in te zetten voor eigen doeleinden.

Dat is iets van alle tijden, als je kunt schrijven, dan kun je ook gummen en herschrijven. Dat blijkt al heel duidelijk uit de berichtgeving van bijvoorbeeld mainstream media die een bepaald narratief ondersteunen. De tragiek is wel, dat het op die wijze bewerkte materiaal heeft bijgedragen aan zaken zoals ratificeren van slavernij, Jodenvervolging, discriminatie, het verketteren van seksualiteit en de ondergeschikte positie van de vrouw. Met wel als belangrijke kanttekeningen dat de lezer van de geschriften die interpretatie doet, wat tot valsheid uit geschrifte kan leiden. (Hoe) verstaat gij wat gij leest blijft de eeuwige vraag.

Kortom, een interessant boek over een ontstaansgeschiedenis van een deel van de Schrift. Ik besloot het helemaal uit te lezen, dus werd het ook een stukje Verhaal voor het Slapen Gaan.

Gitaar op Schoot

Ik pak wederom een paar walsjes van Tatiana Stachak. Ik merk dat ze niet heel goed zijn blijven hangen, maar een keer heel langzaam doorspelen brengt een belangrijk deel van de herinnering terug.

Ja, dat is het geduld dat ik op moet brengen bij ophalen van oud materiaal. Stukken die ik ooit gespeeld heb, slijten echt!