Muziek: Morning in Madrid van het album A Different Shore van Nightnoise
25 Oktober 2023
Herfstsomberheid, Nachtlawaai en Reframing
Eind Oktober alweer. We zitten met de Schermloze Avond op nummer 167. Komend weekend gaat de klok weer een eindje terug. 😉 Menselijke hoogmoed dat je de tijd terug kunt draaien. De tiid hâldt gjin skoft stond er op het tegeltje bij mijn oma aan de muur. Mijn eerste kennismaking met een binnenlands-buitenlandse taal.
Opmerkelijk
Mijn opmerkingszin is minder deze week. Ik ben een beetje moe van de polariserende slechtnieuwsparade die we steeds over ons heen gestort krijgen. Dit alles gecombineerd met een sterke eenzijdigheid. Ach, ik herhaal mezelf: Polariseren impliceert immers eenzijdigheid.
😉 Ja, Sigmund verbeeldt datgene waar ik moe van word en me ook tegen afzet… Hoe reframe je polarisatie?
Ik wilde een stukje schrijven over de polarisatie die hier in Nederland nog steeds ontstaat door de oorlogshandelingen in het Midden-Oosten. Mijn nieuwsgierigheid betrof de hoeveelheid mensen die er voor de beide partijen in het conflict in Nederland aan het demonstreren waren geweest.
Ik google “pro-Israël demonstraties”. En wat vind ik? Een overgrote meerderheid van kopjes met “pro-Palestijnse demonstraties” en de vrees voor excessen hierbij. Een opvallende eenzijdigheid. Kan Google niet meer spellen? Google programmeert meer dan je lief is.
Tja, is er veel veranderd in de tijd? In mijn jonge jaren dienden we Jaffa-sinaasappelen te kopen en de Outspan-sinaasappelen te laten liggen. Polarisatie bij de groenteboer. Was er werkelijk zo veel verschil tussen de Gazastrook en Bantoestan?
***
Een ding is zeker: Extinction Rebellion heeft een nieuwe hobby: Het klimaat in de Gazastrook. De CO2 uitstoot is daar ver bovengemiddeld door alle brandjes die de Israëlische luchtmacht daar sticht. Daarom pleiten ze heftig voor wat meer olie op het vuur met steun aan Hamas.
Een alleraardigst milieuclubje… De Gemeente Den Haag is echter blij, de A12 is weer even vrij. Tot de zaak in het Midden Oosten gekalmeerd is, uiteraard.
Ontmaskering van een klimaatbeweging
Muziek in de Luie Stoel
Deze keer vind ik een buitenbeentje op de mp3-speler: Het album A Different Shore van de Ierse band Nightnoise.
Nightnoise was actief in de zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw. De band combineerde traditionele Gaelic volksmuziek met jazzy en klassieke vormen in een New-Age sfeer. Daarmee konden ze goed terecht bij het new-age label Windham Hill.
Na het vertrek van de lead-violist Billy Oskay ging Nightnoise weer een beetje terug naar de volksmuziek. De titel A Different Shore is hiervoor een aanwijzing.
Achtergrondmuziek wordt Morning in Madrid. Een leuke combinatie van een jig-alike met Arabische klanken.
Boek op Schoot
In vorige afleveringen hield ik me bezig met het boek Free Your Mind van Laura Dodsworth en Patrick Fagan. Dit boek gaat over beïnvloeding en hersenspoeling van buitenaf en hoe je jezelf daartegen kunt wapenen.
Nu trek ik naar binnen met Reframe your Brain van Scott Adams. Weerstand tegen manipulatie staat of valt immers met je eigen vermogen om te interpreteren en op waarde te schatten. Daarvoor moet je soms omdenken.
Velen zullen Scott Adams kennen als de auteur van de Dilbert strips over allerlei organisatie-perikelen. Ik volgde die regelmatig, want de getekende situaties kwamen opvallend vaak overeen met de toestanden in mijn eigen bedrijf. Toen Adams met Tina the Tech Writer op de proppen kwam, kreeg hij waarachtig de sympathie van ons technisch auteursclubje. Inmiddels schijnt de strip op zijn retour te zijn wegens cancelling door woke protesten op de mening van de auteur.
😉 Ik kan het niet laten om de Dilbert te citeren die precies slaat op het gevoel dat we kregen toen we door de “vooruitgang” op initiatief van het management veranderden van technische schrijvers in database-vulploegmedewerkers. Ze hadden de illusie dat dit de kosten zou verlagen…
Tina the Tech Writer in actie
Terug naar Reframe Your Brain. Ik herken hier zaken in die ik met de NLP cursus al tegenkwam. Zaken als herformuleren van gedachten en die verankeren.
Het klinkt allemaal heel gemakkelijk, dat reframen, maar als ik het probeer merk ik dat vastgeroeste gedachten over bijvoorbeeld mezelf zich niet zo gemakkelijk in een ander schilderijlijstje laten proppen. Oefening en geduld vereist!
De reframes zijn wel leuk om te lezen. Onbewust pik je wel wat ideeën op. Nu nog bewust maken!
Ik vond in het boek een aardig voorbeeld rond cognitieve dissonantie, een kwaal die tegenwoordig vrij gangbaar is als je naar media en opinie kijkt die je proberen te dwingen (partij) te kiezen en een angst uitstralen dat je verkeerd kiest.
Mensen houden er niet van om voor hun gevoel ergens fout te zitten en sluiten zich daarom aan bij een gangbaar narratief. Dat zagen we bijvoorbeeld in de coronacrisis: Ongevaccineerden werden de zondebok, waarbij men de gevolgen van vaccinatie (je bent nog steeds besmettelijk) kats over het hoofd zag. Om over bijwerkingen maar te zwijgen…
Wat veroorzaakt cognitieve dissonantie?
- Gangbaar denkpatroon: Fout zitten is gênant, vermijd dat tot iedere prijs.
- Aangepast denkpatroon: De gêne dwingt je tot fout zitten.
De reframe toont de diepere oorzaak en maakt mij persoonlijk opstandig tegen duidelijk gemanipuleerde narratieven. Ik mag toch immers best “fout zitten” ten opzichte van de gangbare mening?
Ik vond het wel lastig om bij Frames/Reframes een goede Nederlandse vertaling te maken. Ter illustratie de Engelse versie van het bovenstaande:
- Usual Frame: Being wrong is embarrassing and should be avoided.
- Reframe: Fear of embarrassment forces you to be wrong.
Er zit hier een prachtige symmetrie in rond wrong en embarrassing. Lastig te reconstrueren in het Nederlands! Ik doe een gooi met fout zitten en gêne.
Het boek staat vol met doordenkertjes, te veel voor een enkele avond. Wordt vervolgd.
Gitaar op Schoot
Ik heb net weer nieuws gekregen van Noabermuziek Haaksbergen. De verwachte duur van het programma is een half uur. Over de selectie blijft de organisatie vaag: Het hangt er helemaal vanaf of een huiskamerbewoner belangstelling heeft voor je programma. Afwachten dus tot halverwege November.
Ik heb direct mijn programma van bijna anderhalf uur fors ingekort. Het blijft voor mij lastig om in te schatten hoe lang spelen en praatje precies duurt, dus ik ga met de stopwatch kijken hoeveel tijd ik spendeer.
Knutselen met Blokjes
Ik pak Lego op, ik heb zin om de piratenboot weer eens te bouwen. Na een goed beging stuit ik op een blokje dat zeldzaam is binnen de 1264 steentjes van het pakket. Na een half uur zoeken word ik moe en een beetje moedeloos. Een naar gevoel dat lastig te reframen blijkt.
Gelukkig heb ik nog een paar dozen Lego-blokjes uit de jeugd van mijn dochters. 😉 Het blokje zat daar ook bij.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Op de e-reader kom ik aan het eind van Duisters Linkerhand, ook bekend als De Linkerhand van het Duister, een roman uit 1969 van Ursula Leguin (1929 – 2018).
Genly Ai en Estrave trekken over de poolvlakten van Winter om de grens van Karhide te bereiken. Hun vriendschap ontwikkelt zich verder en Genly Ai leert Estrave de gedachtentaal, een telepathische taal waarin je niet kunt liegen. Deze taal vormt de basis van de Oekomene planeetconfederatie. Dan blijkt ook dat Estraven voor aansluiting bij de rest van de mensheid pleit.
Na een tocht van honderden kilometers over het ijs komen ze aan in Karhide. Hier zal Genly via een lokale radiozender een bericht versturen dat zijn sterrenschip kan landen om de onderhandelingen voor aansluiting met de confederatie te starten.
Estrave loopt gevaar omdat hij vogelvrij is in Karhide. Hij wordt verraden en op zijn vlucht naar het buitenland doodgeschoten. Dit schokt Genly diep. Na de onderhandelingen over de aansluiting gaat hij op bezoek bij Estrave’s familie om hen zijn dood te melden en Estrave’s dagboek te brengen, waarin hij zijn levensgeschiedenis heeft opgetekend. Estrave blijkt een zoon te hebben die zeer naar zijn vader aardt en wil breken met de tribale maatschappij op Winter. Daarmee eindigt het boek ietwat plotseling.
Volgende week een nieuw boek van Ursula Leguin.