Schermloze Avonden (171)

Muziek: Danza Ritual del Fuego van De Falla gespeeld door Los Romeros

22 November 2023

Sinterklaascensuur en Stembusavonturen

We zitten op de honderd een en zeventigste aflevering op een historische dag. De Goede Sint heeft een echte surprise afgeleverd op de verkiezingsdag. Hoe het uitpakt moeten we nog even afwachten, eerst het gedicht lezen.

Opmerkelijk

Lang geleden hadden we een traditie rond de sinterklaasintocht: Met zijn allen bekeken we die op tv met lekkere hapjes erbij. Inmiddels zijn onze kinderen het huis uit en ook kleindochter Iris is het sinterklaasgeloof voorbij. Echter, uit nostalgie besloten we dit jaar om de traditie met zijn tweeën nieuw leven in te blazen. Lekkere hapjes waren snel aangeschaft.

Dit was de eerste keer dit jaar dat we de tv aan zetten. Ach ja, al die opinie- praat en indoctrinatieprogramma’s zijn niet meer aan ons niet besteed.

Zodoende schoven we op afstand aan bij de Sinterklaasintocht in Gorinchem. Die begon geheel in de stijl van de hedendaagse crisisverslaggeving. Mevrouw Diewertje sprak ernstig van slecht nieuws rond het uitstapje van de pakjesboot naar Slot Loevestein (aan de overkant bij Gorinchem) waarbij de overheid in de persoon van de burgemeester van Gorinchem de goede moed probeerde vast te houden. Dit kwam nog bij de problemen met het Grote Rode Boek en de huisvesting van de Pieten. Blijkbaar is de verwachtende spanning van Mies Bouwman van mijn jeugd tegenwoordig veranderd in de bezorgde en apocalyptische spanning van nu. Continu crisisklimaat.

Terwijl het in Gorinchem regende, baadde Loevestein evenwel “tegelijkertijd” in de zon. Ook kwam de stoomboot vlak voor de aankomst in Gorinchem uit het westen, terwijl hij vanaf Loevestein uit het oosten zou moeten komen. Ach, kleine kinderen zijn nog niet zo ver met de topografie van Nederland.

De NPO vaart trouw mee met de “eisen” van deze tijd, zoals vooral gesteld door de racisme-activisten van Kick Out Zwarte Piet. Daarom leek het aan boord alsof Halloween nog niet voorbij was met al die gevlekte bleke gezichtjes. Vooral de roerganger zag eruit alsof hij nog een bijbaantje in Frankenstein had.

Afijn, de Sint ontscheepte met succes en maakte een rijtoer te paard door het oude stadje. Sinterklaasliedjes alom. Daarbij wist hij aardig de gulle lach van zijn Amerikaanse kerstopvolger te imiteren. Op speciaal verzoek zong men hem op de grote markt van Gorinchem Zie ginds komt de Stoomboot uit volle borst toe. Echter toen het tweede couplet Zijn knecht staat te lachen.. een aanvang nam, kreeg je plots het microfoon-effect van de Klimaatmars in Amsterdam. Diewertje blokte met luid geklets de klanken van de aloude strofe. Zwarte Piet en Knecht, dat was toch institutioneel racisme dat gecanceld moest worden? Dat is blijkbaar de wokistische traditie bij de NPO geworden. Ja, censuur gaat langzaam maar zeker.

Ergens verlang ik terug naar Mies Bouwman die in zwart-wit de horizon af tuurde in het vaste vertrouwen dat de Goede Sint zeker zou komen. Zonder helikopters, special effects, enge plots en spontaan veranderend weer. Daarnaast was er geen enkele Protestant die demonstreerde tegen Papistische indoctrinatie door een goedheiligman… En dat terwijl voordat de grote wereldse ideologieën slaags raakten godsdienstoorlogen de meest bloedige conflicten in de geschiedenis bleken te zijn.

***

Een bijzondere dag voor een Schermloze Avond, Nederland kiest. We waren er de morgen op tijd bij, het was warempel druk in het stembureau. Het lijkt trouwens alsof die stembiljetten steeds groter worden, ouderwets krant lezen om de juiste kandidaat te vinden. Ik heb mijn bolletje gekleurd. Nee, de eerste vijf lijstnummers heb ik sowieso links laten liggen.

Er was een extra controle nodig omdat we nieuwe stempassen hadden aangevraagd. De originele zijn bij de post verloren gegaan, net zoals bij die meer dan 666 stemgerechtigden in de Noordoostpolder. Ja, Lucifer brengt wat duisternis in de stemming.

***

De uitslag was verrassend: PVV de grootste partij met 37 zetels. Vroeger werd je door de Grachtengordelsocialisten voor Tokkie uitgemaakt als je fan was van Wilders’ partij. Ik snap het wel, als Kabouter Timmermans de baas was geworden, had je al je spaargeld in de bodemloze put van het klimaat kunnen donderen. Deze uitslag doet me een beetje denken aan die van 2002 toen de LPF 26 zetels won en net achter het CDA eindigde.

Je zou zeggen dat Nederland zowel de neoliberalen als de klimaatzeloten zat is. Ik ben benieuwd, want de toenmalige CDA/LPF coalitie was geen lang leven beschoren.

Muziek in de Luie Stoel

Vandaag speelt de mp3-speler Spanish Guitar Favourites van Los Romeros, een album uit 1995. Een waarachtig stukje gitaarnostalgie rond een gitaarfamilie. Vader Celedonio Romero (1913 – 1996) richtte het kwartet met zijn zoons Celin (*1936), Pepe (*1944) en Angel (*1946) in 1960 op. Ze waren toen net geëmigreerd naar de Verenigde Staten, want ze vonden in het Spanje onder Franco niet langer muziek zitten. Het kwartet had veel succes, men noemde hen zelfs De Koninklijke Familie op Gitaar. In die zestiger jaren was het gitaarkwartet zeldzaam. Ik herinner ze van hun leuke uitvoeringen van muziek van Praetorius en Telemann.

Achtergrondmuziek wordt een bewerking van Danza Ritual de Fuego uit El Amor Brujo van Manuel de Falla.

Boek op Schoot

We kwamen dit boek tegen op een tweedehands boekenmarkt. De Dode Zeerollen en de verzwegen waarheid van Baigent en Leigh uit 2004. Het boek handelt over de (afhandeling van) de ontdekking van de boekrollen van Qumran, een ruïne aan de Dode Zee die in de roerige dagen van de eerste eeuw na Christus werd verwoest. De bewoners verborgen een groot aantal geschriften in grotten in de omgeving.

De eerste boekrollen werden in 1947 ontdekt, vlak voordat de staat Israël werd uitgeroepen. Dat werd het begin van vertragende operaties om de inhoud van deze rollen kenbaar te maken, want ze zouden mogelijk het beeld van een vredelievende historische Jezus geweld aan doen. Plus het feit dat zijn goddelijkheid een construct zou zijn van het latere Paulinische Christendom dat de heersende overtuiging werd. Er is veel geschreven over de strubbelingen van het vroege Christendom in Palestina, de haat en nijd waaruit veel van het antisemitisme in West Europa is voortgekomen.

Het boek leest als een quasi wetenschappelijke Da Vinci Code, waarbij secondanten van het Vaticaan ondersteund door de regering van Israël openbaarmaking van de geschriften frustreren en medewetenschappers die anders denken met alle middelen cancelen. Niks nieuws onder de zon, dus. Wat er precies in die rollen zou staan, wordt niet duidelijk. Het eigenbelang van de betrokken wetenschappers wordt uitgebreid beschreven, de waarheid blijft in het midden liggen. Daar praat men ook in het boek niet over.

Surprise Plakken

De tijd dringt, ons Sinterklaasfeest is al eind volgende week. Ik ga dus serieus aan de gang met de surprise die klein genoeg moet zijn om in een koffer te vervoeren. Daartoe grijp ik terug naar bouwplaten. Eerst tekenen en dan uitsnijden en in elkaar plakken.

Weten jullie nog wat bouwplaten zijn? In mijn jeugd had je een firma -Leon Schuijt- die kartonnen bouwplaten op de markt bracht. Die firma bestaat overigens nog steeds.

Mijn vader kocht hun bouwplaat van de walvisvaarder Willem Barentsz en ik raakte gebiologeerd door de manier waarop je van het platte vlak iets driedimensionaals kon maken. Al snel knipte en plakte ik verder in het repertoire van Leon Schuijt: zendschip Veronica, sleepboot Zwarte Zee, passagiersschip Oranje, atoomschip Savannah en een viskotter. Daarnaast maakte ik ook vliegtuigmodellen uit die reeks, zoals de Fokker Friendship en de B17 bommenwerper. Daarnaast had je in die tijd de serie bouwplaten van ruimtevaartuigen die je bij de supermarkt VIVO kreeg. Ik heb heel wat tubes Velpon verbruikt!

Op gegeven moment begon ik zelf bouwplaten te tekenen en te bouwen op verschillende schalen. Daarbij leerde ik truukjes voor constructies en hoe je stevige vormen kon bouwen.

Tekenen doe ik nu op de computer met het vector-tekenprogramma Microsoft Visio. Dat heeft als heeft handige constructiefuncties met als voordeel dat je nauwkeurig maten kunt bepalen. Ik heb wel de beperking dat de onderdelen op A4 moeten passen, verder gaat de printer niet.

Het valt niet mee om mijn idee uit het hoofd in een constructie op papier te krijgen. Dat lukt wonderwel, ik maak slechts een foutje met een plakstripje, dat eenvoudig te verhelpen is.

En zo krijgt de surprise vorm.

Gitaar op Schoot

Ik oefen stevig door met de stukken voor Noabermuziek en voeg weer wat vingerzettingen toe. Deze week ga ik de locatie bekijken en zien hoe lang het duurt voordat ik mijn opstelling voor elkaar heb .

Verhaal voor het Slapen Gaan

Ik pak een nieuw science fiction verhaal van Ursula Leguin (1929 – 2018). Ditmaal De Ballingsplaneet (Planet of Exile) uit 1966.

Menselijke kolonisten vormen als Alterranen op de planeet Werel een kleine minderheid die steeds verder afkalft omdat ze zich steeds moeizamer kunnen voortplanten. Ze hebben door een interstellaire oorlog het contact met het planetenverbond verloren. De oorspronkelijke mensachtige bewoners zijn de Tevaranen en de Gaal-nomaden. Deze noemen de Eltanin vergeborenen en vrezen hen als tovenaars.

Het leven op de planeet wordt gedomineerd door lange seizoenen die 12 aardjaren duren. Op het moment van het verhaal begint de winter. Daardoor verhuizen de Tevaranen naar wintersteden, de Gaal-nomaden ondernemen hun grote trek naar het zuiden. Dit jaar is de situatie anders, de Gaal-nomaden hebben zich verenigd en plunderen de wintersteden om de voorraden te roven.

De wet van het planetenverbond schrijft voor dat de Eltanin als kolonisten niet mogen interfereren. Daardoor hebben ze weinig contact met de oorspronkelijke bewoners. Soms treedt dat wel op, zo is een stamhoofd van de Tevaranen getrouwd met een Eltanin-vrouw, maar beide kanten beschouwen dat als een schande. Door een genetisch verschil kunnen de volkeren zich niet vermengen, nageslacht hieruit is zeldzaam. De Eltanin zullen dus uiteindelijk uitsterven door inteelt.

De hoofdpersonen, de Alterra man Jacob Agat en de Tevaraanse Rolery worden echter verliefd op elkaar, wat tot discussie en strijd aan beide kanten leidt. Door de gemeenschappelijke dreiging van de Gaal-nomaden moeten de volkeren echter samenwerken. Na een heftige strijd trekken de Gaal-nomaden verslagen weg. Dan komt er perspectief voor de verbinding Alterranen – Tevaranen omdat uit medisch onderzoek blijkt dat mengen van de bevolkingsgroepen kan werken.

Leguin schetst een interessante couleur locale en een leuke folklore, maar verder mist het verhaal een duidelijke lijn. Aan het eind moet de lezer zelf maar zien hoe het afloopt. In dit boek haalt ze niet de kracht van de Aardzee cyclus.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Inhoud is beschermd!
Scroll naar boven