Muziek: Die Post (Schubert), een parafrase van Franz Liszt gespeeld door Jorge Bolet op piano
13 December 2023
Griepje en Verwonderwandelen
Aflevering 173. De oplettende lezer zal aan de datum hebben opgemerkt dat er een aflevering mist. Dat klopt, ik lag deze week plat met griep. Het waren koortsige dagen die bijna automatisch grotendeels schermloos werden. Ik beleefde slechts de rust en onrust van mijn eigen gedachten onder hogere temperaturen.
Griep, inderdaad. Dit als tegenwicht tegen mensen die iedere griep en verkoudheid nu Corona noemen en zo de angst in stand houden. De dagbladen voorop, overigens. Een parlementaire enquête naar de coronamaatregelen lijkt er nu echter wel te komen.
Opmerkelijk
De koortsige afleiding had een bijkomend voordeel, de wereld bleef op afstand. Er drongen slechts vage geruchten door. “Deugend” Nederland blijft zich steeds maar excuseren voor de “ultrarechtse overwinning” bij de verkiezingen terwijl men probeert een representatief kabinet te formeren. Men ziet blijkbaar de nazaten van Hitler en zijn bruinhemden het Binnenhof al bezetten.
Ik denk dat dat ultrarechtse wel meevalt. Bedenk maar eens wat je te verwerken krijgt als er een ultralinks Timmermans kabinet komt. Aan de ene kant raak je al je spaargeld kwijt aan “klimaatinnovaties” zoals warmtepompen, zonnepanelen, verplichte gasafsluiting, verplichte electrokarretjes, vleestaks, vliegtaks, koolzuurtaks en belasting op scheten laten. Aan de andere kant geven ze en passant al onze soevereiniteit aan Brussel weg, subsidiëren ze ons arm aan globalistische initiatieven en vertrekken ze naar lucratieve baantjes zodra onze eigen regering overbodig is gemaakt.
Dus: Nederland, let op uw zaak.
***
De Adviesraad Migratie doet haar uiterste best om maatschappelijk relevant te blijven. Men maakt zich ontzettend zorgen over onze economische capaciteiten. Pensioenleeftijd naar 69 of 3 miljoen extra arbeidsmigranten, kopt hun rapport. De Telegraaf maakt er gemakshalve migranten (zonder arbeid) van, dat bekt wat algemener en wekt direct onrust wegens de associatie met asielzoekers, want dat zijn toch migranten?
Het klinkt als chantage. In het rapport komt de aap uit de mouw, men vreest de vergrijzing, het aantal “leeglopende oude labbekakken” op de schouders van de hardwerkende Nederlander. Die “grijze druk” kun je wegnemen door de oudjes tot hun dood toe te laten werken. Of je haalt (gekwalificeerd!) volk binnen dat het geld verdient waarmee je de oudjes moet onderhouden. Aan de oudjes zelf wordt niets gevraagd.
Gelukkig gaat die pensioenleeftijdsverhoging niet op stel en sprong. Anders had ik misschien nog voor twee jaar een baantje moeten zoeken.
Het klinkt ook als waanzin: 3 miljoen extra immigranten die uiteraard niet alleen komen, die huizen nodig hebben en die later ook oud worden. We hebben nu al woningnood en gebrek aan ouderenzorg.
Het klinkt me ook wrang in de oren. Ik heb er net meer dan veertig jaar noeste arbeid op zitten met een substantiële bijdrage mijnerzijds aan het levensonderhoud van de pensionado’s in die jaren (via de premies volksverzekeringen). Dat is ze gegund, maar nu ben ik zelf een keer aan de beurt.
Muziek in de Luie Stoel
Mijn cd-speler was defect, het laadje liep moeilijk en het werd een lastig ritueel om een schijfje afgespeeld te krijgen. De technische ondersteuning van Denon bood slechts een verwijzing naar een heel duur servicecentrum met onderzoeks- en verzendkosten.
Gelukkig zijn er in de omgeving zelfstandige ondernemers die nog repareren. Ik slaagde bij De Technische Buurman in Hengelo voor een veel redelijker bedrag dan Denon me aan wilde smeren.
Vandaag heb ik de speler weer opgehaald. Gelegenheid dus om weer eens een echt cd’tje af te spelen zonder de computer aan te zetten.
Dat wordt een van onze eerste piano-cd’s die we in de negentiger jaren in de uitverkoop aanschaften: Parafrasen van Franz Liszt (1811 – 1886), gespeeld door de Cubaanse pianist Jorge Bolet (1914 – 1990). In die tijd werden tal van analoge elpees prompt gedigitaliseerd om ze opnieuw op de markt te brengen. De analoge mastertapes werden zonder franje digitaal gemaakt, wat de cd de markering A(naloog opgenomen) A(naloog gemasterd) D(igitaal geconverteerd) opleverde.
Franz Liszt was een van de grote Romantische pianisten en componisten die in zijn tijd de status van de huidige popmuzikant had. Dat gold niet alleen voor zijn muziek, maar ook voor zijn levensloop waarin romances een rol speelden en hij uiteindelijk tot de geestelijkheid toetrad. Hij schreef een aantal parafrasen op bestaande werken van andere componisten, met name Schubert en Beethoven, waarin hij er een eigen draai aan gaf. Niemand stoorde zich aan auteursrechten, men was trots dat een zo begaafde pianist aandacht aan hun werk schonk.
Achtergrondmuziek wordt een transcriptie van Die Post, een lied uit Die Winterreise van Franz Schubert (1779 – 1828). Een hoopvolle melodie, zou de post een liefdesbrief brengen?
Boek op Schoot
Sinterklaas bracht me een bijzonder boekje: Natuurwonderen Dichtbij van Evert Jan Meulenkamp. De auteur had ooit een bloeiend IT-bedrijf, maar lichamelijke klachten brachten hem zodanig tot stilstand dat hij soms maar voetje voor voetje vooruitkwam.
Hierdoor viel hij op zijn wandelingen terug op het detail in zijn directe omgeving. Hij ging foto’s maken met een Smartphone-cameraatje van alle dingen die hem op zijn wandelingen opvielen en verwonderden. Een microkosmos van het kleine wonderbaarlijke.
Resultaat is een boekje met foto’s van opvallende details in de natuur die je bij wijze van spreken om de hoek kunt aantreffen. Normaal gesproken mis je die details in de jachtigheid van je bestaan. De foto’s brengen de kleine wonderen bij je terug en tonen iets van de wijsheid die we gaandeweg in onze beschaving zijn kwijtgeraakt. De tekst beschrijft een aantal tips voor wat de auteur verwonderwandelen noemt. Dat is de kern van de zaak, dat je weer ruimte krijgt om je te verwonderen.
Het herinnert me aan de wandelingen van het Rondje Twickel in de Coronaperiode. Daarop bleek het met een kleine Smartphone camera ons ook mogelijk de interessante details van een landschap in alle vier seizoenen te tonen. Een reis waarvoor je geen dure wereldreisarrangementen van Djoser voor nodig hebt.
Gitaar op Schoot
De griep bracht een domper mee. Ik was niet in staat om op Noabermuziek in Haaksbergen op te treden. Dat was dus een half jaar voorbereiding voor noppes. Jammer, want ik zag de sfeer helemaal zitten. Ik was echter te vaag en watterig in mijn hoofd om de gedachten erbij te houden, dus heb ik mijn conclusie getrokken.
Ik bleek niet de enige ziekmelding. Men wist gelukkig een vervanger voor me te regelen. Ik verdween overigens niet uit de aankondigingen, ik blijf vereeuwigd in de annalen met de wens “beterschap”. 😉 Waarvoor mijn dank, ik ben ermee aan het werk.
Er kwam niet zo heel veel van spelen, maar in een weekje verleerde ik het ook niet. Dat komt dus wel weer.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Een tijd terug heb ik van al mijn korte verhalen een ebook gemaakt. Die heb ik gelezen. Het is bemoedigend om ook een hele tijd na het schrijven nog een gevoel van verwondering en zelfs ontroering te ervaren. Dan zit er blijkbaar iets in het verhaal dat beklijft. Bij andere verhalen kreeg ik weer ideeën voor een kleine redactieslag.
Al met al lekker ontspannen lezen in de korte vormen.