Muziek: Prayers van het album Reborn van Era
28 December 2023
Kerststemming, Scrooge en Walvisvaart
De oplettende lezer zal zich verbazen over de dag. Schermloze Avonden waren toch op Woensdag? Klopt, maar mijn weekritme was in de war door de Kerstdagen. Ik dacht Woensdag dat het Dinsdag was. Omdat ik toch trouw wil blijven aan mijn traditie, schuiven we het een dagje op.
Opmerkelijk
Op Youtube kwam ik een groot aantal filmpjes tegen in de trant van “Hoe hou ik het Kerstdiner gezellig?” en “Hoe gedraag ik me tijdens een Kerstnachtdienst?” De vrees voor polarisatie die juist tijdens de Kerstdagen op zou dagen is blijkbaar algemeen.
Die komt samen met een andere trieste trend: In de huidige conflicten bestaan geen Kerstbestanden meer. De Oekraïners hebben plots een andere kerstdatum dan de Russen en Israëliërs en Hamas-adepten erkennen vanuit hun geloof sowieso Kerstmis niet. Er wordt dus gewoon door geknokt.
Vrede op Aarde is blijkbaar ver weg. Komt dat wellicht omdat er in mensen geen welbehagen meer leeft? Het liedje I believe in Father Christmas uit 1974 komt me voor de geest. Het bezingt de ijdelheden, glans en glitter van Kerstmis, maar sluit af met I wish you a hopeful Christmas, I wish you a brave New Year.
Dapperheid, ja dat hebben we nodig…
Hieronder kun je het liedje afspelen. 😉 Opgelet, niet tegelijk afspelen met Era, want dat geeft kakafonie!
I believe in Father Christmas van Emerson, Lake and Palmer
***
We beleefden een interessante stoelendans in het demissionaire kabinet. Jetten van Energie naar Financiën. Probeert D66 nu nog even snel de financiering voor die 0,000036 graad rond te krijgen van ons geld?
Kaag, de vorige minister van financiën, krijgt een baantje als VN-gezante bij de wederopbouw van de Gaza-strook die nu nog enigszins onder vuur ligt bij het Israel-Hamas conflict. Is ze weer wat vaker thuis…
Ze zou de politiek hebben willen verlaten vanwege bedreigingen aan haar adres. Tja, is de Gaza-strook dan veiliger dan hier? Die fakkels daar branden echt en ze knallen nog ook.
De media beperken zich tot holle woorden over vrede en veiligheid die zij in het Midden Oosten zou gaan brengen. Zou Kaag werkelijk de veren van een vredesduif hebben? Het is te hopen dat de wederopbouw die ze zou moeten managen niet slaat op het militaire potentieel van Hamas, want het is niet de eerste keer dat ons ontwikkelingsgeld aldaar misbruikt werd om tunnels te bouwen in plaats van nieuwe huizen.
Muziek in de luie Stoel
De mp3-speler is weer opgeladen en brengt vanavond Reborn van Era.
Era, de afkorting van Eminential Rhythm of the Ancestors, is een muziekproject van Eric Lévi dat hij startte in 1996 met het eerste album Era. De muziek is een mix van Gregoriaanse zang met hedendaagse klanken in een zelfverzonnen taal die een beetje op Latijn lijkt. Opvallend aan Reborn is de Arabische klanksfeer.
Wat dat Gregoriaans betreft, past Era in het rijtje van de Duitse groepen Gregorian en Enigma.
Achtergrondmuziek wordt het nummer Prayers. Even zoeken naar de liedtekst levert een opmerkelijke combinatie van Latijn en Arabisch op, maar echt iets betekenen doen geen van beide fragmenten. 😉 Of zou ik ze omgekeerd moeten draaien?
Boek op Schoot
Ik heb de bundel De Twintig Mooiste Kerstverhalen uit 1988 nog niet uit. Zodoende hou ik de kerstsfeer nog even in stand met de vertaling van het beroemde A Christmas Carol van Charles Dickens (1812 – 1870). Ja, in Deventer weten ze alles van Charles Dickens met het gelijknamige festival. Dat is inmiddels geweest, de IJssel stond toen een stukje lager, anders had Scrooge laarzen moeten aantrekken.
Ik heb A Christmas Carol over de vrek Scrooge en de drie geesten van Kerstmis altijd een mooi verhaal gevonden. Een duidelijk Kerst-thema, de transformatie ten goede.
Het is leuk om de geschreven versie te vergelijken met de verfilmde versies. Scrooge is vele malen op rolprent gezet, er schijnt zelfs een versie te zijn met kapitein Jean-Luc Picard uit Star Trek in de hoofdrol. Persoonlijk vind ik de versie met Albert Finney uit 1970 het leukste, vanwege het hoge musical gehalte. Dat maakt het verhaal iets lichter.
Uit de tekst blijkt dat de makers van versie 1970 het verhaal enigszins hebben uitgebreid, vooral in het gedeelte van de geest van de komende kerstmis. Scrooge’s verblijf in de hel met meters kettingen in de kou en de hitte en kou van Lucifers kantoor is humoristisch en het lied Thank you very much dat zijn schuldeisers na zijn dood zingen blijft in je hoofd zitten.
De goede afloop is er hoe dan ook, waardoor je de film in een goede stemming de aftiteling ziet bereiken.
Gitaar op Schoot
Ik vermaak me met een aantal stukjes uit Guitar Highlights en zet de recorder weer eens aan. Ik heb mijn nagels iets te kort gevijld, geloof ik, maar het klinkt wel grappig.
Knutselen met Blokjes
Ik keer de doos van de Piratenboot wederom om. Ik zet de romp verder in elkaar, voorsteven, achtersteven en de opbouw. Het zoeken wordt gemakkelijker, er liggen steeds minder blokjes op tafel.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Naar aanleiding van Spiritueel Incorrecte Verlichting van Jed McKenna pak ik Moby Dick van Herman Melville (1819 – 1891) op.
In Moby Dick monstert de ik-figuur Ismaël aan op de walvisvaarder van Kapitein Ahab. Deze kapitein wordt verteerd door wraakgevoelens jegens een witte walvis die zijn been had opgegeten tijdens de jacht. Ahab’s wraakgevoelens en obsessie daaromtrent tekent het verhaal.
Melville’s stijl is breedvoerig, bijna barok en voorzien van veel franje en woordenspel. Het is een stijl waarvoor je de tijd moet nemen, een groot goed in de huidige jachtige (lees)maatschappij. Desalniettemin blijf ik lezen, het verhaal is meeslepend genoeg.
Ik ben op het moment op het punt vlak voordat de walvisvaarder Pequod vanaf Nantucket uitvaart. Ismaël heeft op dat moment al kennisgemaakt en vriendschap gesloten met de kannibaal-harpoenier, de Polynesiër Queequeg. Uiteraard ben ik benieuwd hoe deze reis (fataal) afloopt.