Muziek: Air uit de suite Uit Holberg’s Tijd van Edvard Grieg, gespeeld door het Netherlands Guitar Trio.
3 Januari 2024
Vuurwerk, Terugblik en Voorspelling
Ditmaal ben ik op tijd: Schermloze Avond Honderd en Zes en Zeventig. De eerste van 2024. Daarom wens ik jou, geachte lezer, Alles wat Wenselijk is voor 2024. Dat is Twentse nuchterheid, gewoon alles wat je nodig hebt om goed in je vel te zitten en gelukkig te zijn. đ Met de beste wensen weet je immers niet of er nog betere zijn die echt werken!
Opmerkelijk
De oudejaarsklapper van 105 miljoen! Nee, dit is geen Postcodeloterij, Staatsloterij of Vriendenloterij. Dit is het geregistreerde bedrag van de vuurwerkomzet. Het bedrag aan geĂŻmporteerd vuurwerk uit Duitsland en andere landen is hierbij niet inbegrepen.
Vuurwerkverboden en pogingen tot regulatie hadden geen effect, de gebruikte explosieven, met name Cobra varianten, worden steeds zwaarder. Zo hadden onverlaten in het Groningse Midwolda een lanceerinrichting gebouwd voor dit soort knallers. Zeven huizen en vier autoâs zwaar beschadigd, gewonden door rondvliegende glasscherven en gezinnen in de rotzooi. Ik zou de daders oppakken en op vakantie sturen naar de Gazastrook, want daar knalt het echt, daar kunnen ze âgenietenâ. Daarnaast vielen er in den lande enkele doden en een hele rits gewonden. Is het dat waard?
De roep om vuurwerkverboden is algemeen. Echter, niet het vuurwerk is het probleem, maar de mentaliteit van de gebruiker. Lieden worden kwaadaardig, overmoedig of zelfs stupide. Bovendien, een verbod stimuleert zeker bij vuurwerk tot illegale stokerij.
Bij Zuidwolde troffen we van dat laatste een treffend voorbeeld. De jongs hadden een autootje vol vuurwerk in Duitsland gekocht. Tijdens de rit rookten ze een paar sjekkies op het succes dat ze ongecontroleerd de grens over waren gekomen. Tja, toen ging het mis, de auto bood een vrolijk knetterend en knallend aanzicht toen hij totaal uitbrandde. Ze waren zelf net op tijd maar uitgestapt. Dat was nog een eind lopen naar huisâŠ
We hebben geen cent aan vuurwerk uitgegeven.
***
Rond Oudjaar krijg je altijd een herdenkingsmanie. De beste of de slechtste <vul maar in> van 2023. Je komt de gekste dingen tegen. Reflecteren is oké, maar van sommige dingen zie ik het nut niet voor een betere toekomst. Wat heb ik aan de beste (voetbal)goals van 2023? Ze zitten immers toch allemaal?
Het beste nieuws van 2023 heb ik helaas niet gehoord.
***
Iedere Oudjaar kruipen ook de voorspellers weer uit hun hokje. Wat zal het nieuwe jaar brengen? Is bij velen een vraag, zij bedenken alvast het antwoord. De doem-profetieĂ«n zijn niet van de lucht. Dat alles om het bekende spreekwoord De mens lijdt het meest⊠te activeren. Zelfs Nostradamus wordt er weer bij gehaald. Een lichtpuntje, van veel voorspellingen kun je pas achteraf bemerken of ze zijn uitgekomen of niet. Een noviteit is dat veel voorspellers een waarschijnlijkheid opgeven, die uiteraard kleiner is dan 100%. đ Met slagen om de arm kun je nog alle kanten op.
***
Extinction Rebellion probeerde de sympathie met de Hamas-volgelingen een beetje te laten vergeten met een blokkade van de A10 in Amsterdam. Bij het voormalige hoofdkantoor van de ING bank, zogezegd als protest tegen de beleggingen in fossiele brandstoffen van deze bank.
Officieel was deze demonstratie verboden wegens verkeersgevaar en mogelijke opstoppingen in de stad. Met verrassend zachte en fluwelen handschoentjes van de Amsterdamse autoriteiten werd deze demonstratie echter enige tijd gedoogd en later pas opgeheven. Er werd zelfs busvervoer voor die arme demonstranten geregeld en de arrestaties stelden weinig voor. Geen waterkanonnen, honden, wapenstokken en Romeoâs te zien.
Wat een contrast met het politieoptreden tijdens de coronaprotesten begin januari 2022! Dat was grof geweld tegen bejaarden en vrouwen. Je kunt wel zien dat de elite van Amsterdam zich tot de gelovigen van de groene linkse kerk rekent. Zou Timmermans er al een grachtenpandje hebben gehuurd? Prins Bernhard heeft er genoeg.
Muziek in de Luie Stoel
De Cd-speler is weer gemaakt, dus grasduin ik in onze schijvenkast. Ik diep Grieg van het Netherlands Guitar Trio op. Op deze plaat staan gitaarversies van de Peer Gynt Suites, de suite Uit Holbergâs Tijd en een tweetal treurzangen.
Het bijzondere van het Netherlands Guitar Trio waren de instrumenten die de leden speelden: Een Kwart-gitaar voor het hoog, een gewone gitaar voor de middenstemmen en een Kwintbas voor het laag. Op deze manier konden ze natuurgetrouw arrangementen van orkestwerken spelen. Het ensemble had een kort leven aan het eind van de tachtiger jaren van de vorige eeuw, dat twee cdâs opleverde.
Mijn toenmalige duo partner Hans Oosterwal is een tijdje lid geweest van dit ensemble. Daartoe had hij zijn gitaar laten ombouwen met een extra lagere snaar, de C als ik het me goed herinner. Echter, de gitaar werd door het extra hout op de toets topzwaar en daardoor veel moeilijker bespeelbaar omdat de balans van het instrument was verstoord. Je moest de kop van het instrument als het ware hoog houden, wat extra inspanning kost. Later heeft hij de gitaar weer laten reconstrueren in haar oorspronkelijke vorm, maar de gitaar uiteindelijk toch verkocht. Customizen maakt het niet altijd beter.
Achtergrondmuziek wordt Air (Andante Religoso) uit Uit Holbergâs Tijd. Grieg deed hiermee mee aan de negentiende-eeuwse mode van muziek in de oude stijl componeren. Hij deed dat ter gelegenheid van de herdenking van de toneelschrijver Ludvig Holberg die in Bachâs tijd leefde. Het was eerst een piano compositie, maar daarna zette Grieg het werk om naar orkest. Een mooi stuk muziek, barok met een romantisch tintje.
Boek op Schoot
Ditmaal lees ik uit eigen werk, ik heb al mijn echt korte en relatief korte verhalen op de e-reader staan. Die uitvoering geeft een gelegenheid tot zelfrecensie, met een e-book kan ik me meer als lezer opstellen. Jammer dat notities maken op deze e-reader bijna niet gaat.
En zo vermaak ik mezelf met korte verhalen zoals Spiegel in Spiegel (op een muziekstuk van Arvo PĂ€rt, over een spiegel die zichzelf wel eens wil zien), Stippen (over de wijze raad van een lieveheersbeestje tegen de achtergrond van de coronacrisis) en Crisis, welke Crisis? (een wandeling met een landloper in het wegens corona door Halsema gesloten Vondelpark, een episode in de tijd van de Museumpleinprotesten tegen de coronamaatregelen). Deze verhalen staan ook op de blog, vandaar de links!
Gitaar op Schoot
IK zet de recorder aan en ga aan het werk. Een van mijn goede voornemens is een opname van Gerbe des Fleurs van Jose Ferrer. Ik pak CantilĂšne Espagnole en Pavane op. Drie pogingen elk, morgen ga ik kijken welke ik het beste vind voor mijn Youtubekanaal.
Daarna laat ik de recorder aanstaan bij een tweetal stukjes van Hector Ayala uit Guitar Highlights. Ook voor deze stukjes zal ik morgen eens terugluisteren, wie weet.
Ik merk wel, dat mijn nagels een beetje in winterslaap zijn. Ze groeien nauwelijks en beschadigen gemakkelijk. Ik ben ze daarom eerst maar eens wat eten aan het geven met nagelolie. Misschien moet ik ze daarna eens lakken. Het spul is al in huis.
Knutselen met Blokjes
Ik leeg de doos van de Piratenboot wederom op tafel. Het aantal stukjes wordt steeds minder, dat is fijn voor het zoeken. Ik monteer de reling en de aanzet voor het kampanjedek met de opbouw. Met een muziekje op de oortjes is dat leuk en ontspannend werk.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Moby Dick van Herman Melville (1819 â 1891) staat voor op mijn ereader. De verteller Ismael laat zich niet van de wijs brengen door de sombere voorspellingen rond kapitein Achab van de zeeman en tevens profeet Elia. De Pequod vaart af van Nantucket en zet koers naar tropische wateren op weg naar Kaap Hoorn. Ismael geeft uitgebreid zijn indrukken van de scheepsofficieren Starbuck, Stubb en Flask. Pas na enkele dagen komt Kapitein Achab bovendeks. Ismael moet onwillekeurig aan de duistere voorspelling van Elia denken.
Sommigen vinden de stijl van het boek -Ismael als alwetende verteller- ouderwets en zeer in conflict met de blijkbaar breed geaccepteerde hedendaagse Show donât Tell stijl. Wel, het leest toch prettig. Ik denk dat het boek in de moderne stijl een stuk dikker zou zijn geworden. Bovendien, de alwetende verteller past in het verhaal, Ismael vertelt het immers als enige overlevende van de reis van de Pequod.