Schermloze Avonden (183)

Muziek: Aria en Veränderung 25 (Adagio) uit de Goldberg Variations van Johann Sebastian Bach, gespeeld door Andràs Schiff

21 Februari 2024

Nieuwsgekwetter, Goldberg en Cultuur

Honderd drie en tachtig woensdagavonden schermloos. Soms kost het moeite, want schermkijken vormt duidelijk een afleiding. Voordeel van schermloos is weer, dat ik op die avonden geen moeite heb met op tijd naar bed gaan.

Opmerkelijk

Een weekje hoesten en proesten zonder te kunnen slapen heeft een groot nadeel, je merkt al scherm-starend veel meer op dan normaal. Twitter is door het flitsnieuws de boosdoener. Tijd voor een paar twitter-loze dagen komende week.

***

Het was weer “gezellig” in Amsterdam bij de pro-Palestina demonstratie. Een marsje van Dam naar Museumplein, gezamenlijk een Israëlische vlag verbranden onder scanderen van haatleuzen tegen de Joden, gepassioneerde verzetsliedjes zingen over je leven opofferen voor Gaza en rondlopen met originele spandoeken. Eentje daarvan was het karton van het Gelderse Groen-Links bestuurslid Paul Smits met zijn unieke maar historisch belachelijke combinatie van Spaans en Arabisch. Viva Intifada.

😉 Je kunt er zo een liedje op maken. Weet je nog van Imca Marina? En dat terwijl het carnaval net voorbij is.

Ja, hij had achteraf toch betere woorden moeten kiezen, vond hij. Er kwamen kamervragen over zijn partijdigheid. Zijn partij dekte zijn oproep tot weerspannige onrust in het Midden Oosten af met de mantel der liefde: Vrije meningsuiting. Wauw, is me die partij toch toleranter dan ik dacht!

Mijn advies voor hem: Enkele reis naar Gaza onder de regeling Viva Optyfa. Met dat karton kan hij daarginds nog heel wat doen. Met het vriendelijke klimaat aldaar is het een prima slaapzakkenvervanger. En denk erom, niet stiekem uitstappen in Spanje!

***

De Februari-staking in 1941 was de eerste grote verzetsactie in Nederland tegen de deportatie van Joden richting vernietigingskampen. Na twee dagen werd de staking door de Duitse bezetter en haar trawanten hardhandig onderdrukt.

De links-extremistische woke-organisatie socialisten.nu met hun lijfblad De Socialist is de reguliere herdenking daarvan een doorn in het oog. Zij willen bij deze herdenking gepaste aandacht voor het volgens hen genocidale gedrag van israel.nu.

Die wokies zijn ook allemaal hetzelfde. Draai de geschiedenis om noem alles niet meer van deze tijd en misbruik de historie voor eigen doeleinden. Ook voor hen geldt: Als je zo trots bent op Hamas, scheep je dan direct in voor een enkele reis Gaza. Daar kunnen ze jullie bijdrage goed gebruiken. Dan kunnen jullie gelijk waarmaken wat jullie bij de vlagverbranding op het Museumplein allemaal zongen.

***

Eritrese asielzoekers blijken hun sympathieën uit hun thuisland niet te zijn vergeten, zodoende hebben we hier een groep van voorstanders en van tegenstanders van het thuisregime dat ze beiden zijn ontvlucht. Vraag is dan: Wie is de vluchteling?

Tja, dat geeft hommeles, zoals afgelopen weekend in Den Haag. Rellen met vernielingen en gewonden bij de politie. Waar hebben ze hun Romeo’s gelaten? Dat werkte toch hartstikke goed bij de coronademonstraties?

Het is tenenkrommend hoe deze situatie werd goedgepraat, we zouden als maatschappij “iets aan hun foute opvoeding moeten doen” was het commentaar. Oké, ik heb wel een tip daarvoor.

Allereerst een strakke herhaling van het inburgeringstraject, inclusief boeteregeling bij te laat afmaken. Laat ze bij de EU maar klagen wat ze willen, dit is straftraining Hoe gedraag ik me in Nederland? Ten tweede een arbeidstraject om de schade te herstellen en de benadeelden te compenseren. De betrokkenen kunnen mooi in een gesloten stuk van Duinrell in de gaten worden gehouden en van daaruit de werkzaamheden uitvoeren. Hou ze wel apart van de andere asielzoekers daar.

Bij weigering of gezeur over discriminatie: Permanente vakantie in Eritrea. Daar gingen ze toch al twee maal per jaar naartoe. Laat ze daar dan hun twisten maar uitvechten. Ruimte genoeg, Eritrea is bijna drie keer zo groot als Nederland. Zonnebrandcrème niet vergeten.

***

Deze week was het langverwachte debat naar de oversterfte die we nu al een paar jaar kennen, ook al is de coronaepidemie inmiddels naar de achtergrond verdwenen. Sommigen vermoeden een sterke correlatie met de boostercampagnes van covid-vaccinaties die ondanks steeds sterkere tegenbewijzen nog steeds doorgaan.

De kamer was vooral tijdens de betogen van Forum voor Democratie opvallend leeg. Tja, ik vind toch dat het FVD kamerlid een paar goede punten had om de vaccinatiestrategie te verdenken, ook al ging zijn retoriek niet altijd de goede kant op.

Resultaat: Er moet een bréééééd onderzoek komen. De huidige minister van VWS, de D66ster Pia Dijkstra, had daar nog niet zo’n zin in, laat staan dat ze erg open stond voor discussie. Bij mij kwam ze bijzonder arrogant over. Niet gehinderd door enige kennis van zaken over de medische stand, wellicht?

Daarnaast zou men ook de invloed van het klimaat en de luchtkwaliteit moeten meenemen.

Tja, iedere partij probeert er nu zijn graantje van mee te pikken. Oké, wat voor weer was het ook alweer tijdens de piek van de boostercampagne en welke uitstootwaarden had Tata Steel op dat moment? Ik denk toch dat de gevolgen van het tegen de klippen op gebruiken van experimentele en niet adequaat geteste mRNA-vaccins de hoofdoorzaak gaan vormen. Met alle gevolgen van dien voor de betrokkenen. Met een overheid die de fabrikant van al dat moois juridisch onschendbaar houdt…

***

Een politiebeambte en een buitengewoon opsporingsambtenaar zijn vertegenwoordigers van Justitie, de handhavers van het recht hier in Nederland. Zij dienen neutraal te zijn in hun uitmonstering en uitoefening van hun functie. Daarom zijn religieuze en politieke symbolen in hun kleding verboden. Dus geen keppeltje onder de pet en zeker geen Palestijnse vlag om je arm gedrapeerd.

Amsterdam gaat hier tegenin door moslima buitengewoon opsporingsambtenaren de hoofddoek toe te staan in hun uniform. Weg neutraliteit. En er is nog iets belangrijks: Een BOA moslima heeft als vrouw bij bepaalde orthodoxe moslim-mannen niets te bevelen. Dat zit in hun cultuur, zegt men en praat men goed. Dus wat gaat er gebeuren als ze foutparkeerder Mohammed een parkeerbon wil geven? Dat spanningsveld aanwakkeren met “zedige kledij in Islam-termen” lijkt me een slechte zaak voor handhaving in het algemeen.

Handhavers moeten neutraal zijn, anders werken ze niet…

***

Wat een toestanden allemaal. De rubriek begint uit zijn jasje te groeien. Ik gooi het over een andere boeg, dit onderwerp heet vanaf volgende week koppen snellen. Ik pak de meest opvallende suggestieve koppen van de week uit media en antimedia. Met deze week de uitdaging: Welke koppen suggereren positief nieuws?

Muziek in de Luie Stoel

Een opmerkelijke keuze op mijn mp3-speler: De Goldberg Variationen van Johann Sebastian Bach (1685 – 1750), gespeeld door Andràs Schiff op piano.

Het titelblad van deze compositie BWV 988 vermeldt vertaald Klavieroefening, bestaande uit …. gecomponeerd voor de liefhebbers ter verstrooiing van hun gemoed door Johann Sebastian Bach.

Goed initiatief, verstrooiing kan het gemoed wel gebruiken met al die nieuwsprikkels van tegenwoordig.

De naam Goldberg komt voort uit een niet geverifieerde anekdote. Bach zou het werk geschreven hebben voor een Russische gezant met slaapproblemen. Diens huisklavecinist Goldberg speelde delen van de Variaties als de gezant last had van slapeloosheid, en het werkte!

Een leuk verhaal. In werkelijkheid is het werk een groot en monumentaal experiment in structuren en contrapunt. Bach gebruikt een simpele Aria als basismateriaal en schrijft er 30 varianten –Veränderungen–  in allerlei complexiteit op om weer in rust met de Aria te besluiten.

Het werkt, de muziek geeft me ondanks de soms drukke virtuositeit rust in mijn hoofd.

Het hele werk is te lang om even op de website te zetten als achtergrondmuziek. Daarom ga ik aan de gang met mijn audio editor en combineer ik de Aria met Variatie 25, het Adagio. De rust van dit stuk werkt goed voor de verstrooiing van het gemoed!

De hoesafbeelding van de plaat intrigeert me. Het blijkt een verwijzing naar het getal drie dat een belangrijke rol speelt in dit stuk. Dertig variaties, tien groepen van drie met volgens de musicus als kenmerken fysiek, emotioneel en intellectueel. De punten van een driehoek.

Boek op Schoot

De Goldberg Variationen brengen me in een culturele sfeer. Zodoende stuit ik in de boekenkast op Muzikale Stijlgeschiedenis van Wouter Steffelaar. Het boek behandelt de evolutie van stijlkenmerken in de Westerse klassieke muziek van vroege Middeleeuwen tot 2000. Een boek uit de tijd dat onze cultuur nog niet werd verketterd door het woke gedachtengoed.

Ik weet niet meer hoe ik aan het boek gekomen ben. Als ik naar de plakkertjes op de kaft kijk, is het afkomstig uit een De Slechte achtig boekwinkeltje. Het leuke van deze winkeltjes is dat je weleens iets meeneemt dat je zelf niet direct zou kopen.

Het boek beschrijft de muzikale perioden op basis van een aantal stijlkenmerken. Dat is leuk, want die kun je horen en benoemen.

Ik begin in de vroege Middeleeuwen met de opkomst en evolutie van het Gregoriaans gezang. Direct kom ik in aanraking met een groot aantal muzikale termen. Gelukkig, het boek heeft een uitgebreide verklarende woordenlijst. Er zit een CD bij met een aantal illustratieve luisterfragmenten. Via Ars Antiqua en Ars Nova kom ik aan bij de Renaissance.

De geschiedenis intrigeert me. De kerk is dominant in de overlevering van de muziek uit de Middeleeuwen. In eerste instantie dient de muziek louter het Woord, maar gaandeweg ontsnapt de muziek daaraan en gaat heel subtiel eigen wegen. Dat is niet verbazingwekkend omdat met name zang een heel belangrijke plaats innam in het religieuze (klooster)leven.

De opkomst van de wereldse muziek met de troubadours met hun minnezangen is interessant. Wat het gewone volk zong en danste is echter onbekend, daarvan werd domweg niets overgeleverd. Heel soms schemert de volksmuziek echter door in de cultuurmuziek.

Gitaar op Schoot

Ik maak een paar opnames van de Milonga Querencia van Hector Ayala (1914 – 1990). Het gaat bijna goed, maar hier en daar verstoren hoestprikkels de zaak. Daarom maak ik de sessie af zonder microfoon.

Knutselen met Blokjes

De Lego-doos is weer helemaal terug op de woensdagavond. Ik knutsel aan een oud pakketje, het futuristische vliegtuigje 31068. Ik merk dat ik wat slordig ben geweest met verdelen van de blokjes over de dozen. Zodoende gooi ik er twee bij elkaar en ga welgemoed aan het werk.

Na enig zoeken ben ik compleet.

Verhaal voor het Slapen Gaan

Nou, ik heb duidelijk een vette pil aan Moby Dick van Herman Melville (1819 – 1891). De auteur gaat nu uitgebreid in op de staart van de walvis. Daarna komt het traan koken uitgebreid aan de orde. Dat is wel een interessant stuk, hoe zo’n oven aan dek is geïnstalleerd van een houten schip zonder brand te veroorzaken.

De Pequod zeilt door de straat van Malakka en ontsnapt aan de piraten aldaar. Daarop ontmoeten ze een enorme kudde Potvissen, maar slagen er niet in om er veel te vangen. Melville maakt hiervan handig gebruik met een uitgebreide beschrijving van het sociale walvisleven in deze scholen en besteedt daarnaast aandacht aan het zeerecht: Van wie is de walvis?

We zien een stukje drama in het verhaal. De zwarte dekknecht Pippin moet invallen bij de jacht en slaat overboord. Het duurt geruime tijd voordat hij wordt opgepikt en daardoor raakt hij waanzinnig.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven