Muziek: Indifference van Tony Murano, gearrangeerd en gespeeld door Roland Dyens op klassieke gitaar
10 Juli 2024
Twitternijd, Vlagvertoon en Zure Citroenen
Avond Tweehonderd Drie in recreatie-mode. Ook nu heb ik een beetje gesmokkeld met het scherm.
Ik heb het notatieprogramma Steinberg Dorico Elements ook op de laptop gezet en ben gaan oefenen met wat bladmuziek. Een leuke ontdekkingsreis met handleiding en videootjes waarbij het me duidelijk wordt dat dit programma zeker voor gitaarpartijen een waardige en voordeliger vervanger voor Sibelius is. Ik denk dat ik overstap. Experimenten moeten uitwijzen of Elements genoeg is. Bij Wavelab, mijn audioprogramma, was dat wel het geval.
Er was wel stof genoeg voor de wekelijkse blog.
Opmerkelijk
Het debat over de regeringsverklaring werd een droevig drama waarin men louter woordenstrijd pleegde en nauwelijks toe kwam aan het inhoudelijke aspect. Kinderlijk gekissebis over omvolking, multiculti (zo langzamerhand wegens multipolaire uitsluiting een debacle naar mijn idee), racisme en een tweet met citaten van mevrouw Halsema over hoofddoekjes uit twee perioden uit haar leven.
Vooral de linkse oppositie maakte zich uitgebreid schuldig aan wokistisch deugmenschelijk kinderdagverblijfgedrag. Dat belerende toontje… Kun je nagaan wat er gebeurt als zij ooit weer in een regering komen. Pffff… Ik moet er niet aan denken.
***
Twitter is een belangrijk politiek “social” medium geworden dat door autoriteiten in de gaten wordt gehouden. Dat heeft Emiel Ratelband gemerkt. Men veroordeelde hem op basis van een tweet over het functioneren van regering en parlement tijdens de coronacrisis tot een boete van 1000 euro wegens opruiing. Ja, tsjakkaaa! Ik kon me de toon van zijn tweet levendig voorstellen. Het ruide me echter niet op tot moorddadig gedrag.
Vice premier Fleur Agema was de hypocrisie van ultralinks blijkbaar een beetje zat en verzamelde twee citaten van het linkse boegbeeld Femke Halsema en twitterde ze als illustratie. Eentje waarin Halsema vond dat hoofddoeken een teken van onderdrukking waren bij moslimvrouwen, en eentje waarin Halsema als een blad aan de boom was omgeturnd en het plots een in vrijheid aangenomen identiteit noemde. 😉 Ik denk dat Lale Gül daar anders over denkt.
Ik herinnerde me opeens waarom ik mijn donatie aan Amnesty International had opgezegd. Zij noemden de hoofddoek in Iran namelijk een teken van onderdrukking van de vrouw, terwijl het in Nederland voor hen plots een symbool van vrouwelijke identiteit zou zijn. Die inconsistente arrogantie schoot mij duidelijk in het verkeerde keelgat. Ik heb diezelfde dag actie genomen..
Diezelfde inconsistentie zat ook in de citaten van Halsema. Agema’s tweet veroorzaakte een rel, waarbij het wederom niet om de inhoud ging.
Zouden we dan toch mobieltjes in de Tweede Kamerdebatten moeten verbieden? Want de aasgieren zaten er blijkbaar direct bovenop.
***
Dagblad Trouw heeft een nieuw onderwerp van klimaathysterie. Vliegtuigen zouden met hun uitlaatgassen wolken maken en daarmee het klimaat beïnvloeden. Nee maar, een heel nieuwe toepassing van chemtrails? 😉 Een echte nieuwe links-gecertificeerde complottheorie!
Dat vliegtuigen wolken maken is vaak te zien in de ochtend: De dag begint stralend, dan komen de vliegtuigen met hun strepen en dan trekt het dicht. Al maanden achter elkaar. Is daarom Juni de warmste maand ooit geworden? Met al die kou en regen?
Dagblad Trouw maakt er een punt van: Welke vliegbestemming veroorzaakt de minste wolken en is daarmee het meest klimaatvriendelijk? 😉 Ik ben heel benieuwd naar de vliegroutes naar klimaatconferenties.
Ik zou eerder ten dienste van het leef-klimaat het aantal overbodige vliegbewegingen sterk verminderen.
***
In Baarn maakt een deel van de gemeenteraad bezwaar tegen ophangen van een Nederlandse vlag in de raadszaal. De nationale driekleur zou voor sommigen een teken van uitsluiting zijn. Ondertussen wappert op datzelfde gemeentehuis al maandenlang fier de Oekraiense vlag. Ik kan wel raden wie zich daarmee uitgesloten voelen.
Laten we Agent 327 eens op zijn bekende wijze incognito onderzoek laten doen: Hier zit vast Victor Baarn achter.
Dus nu is de Nederlandse vlag voor wokies plotseling een teken van onderdrukking in plaats van een symbool van nationale Nederlandse identiteit? Het laat zien waar het wokisme op uit is: De vernietiging van de nationale identiteit en onderwerping aan een identiteitsloze globalistische eenheidsworst waarbij iedereen uitwisselbaar is, met nadruk op de oorspronkelijke bewoners van dit land.
Ik vraag me dan wel af, of we Palestijnse vlaggen in Nederland nog wel moeten toestaan. Die vlag sluit toch een belangrijke groep bewoners van de Levant uit? Uitsluiten? Nee erger nog, als ik de statuten van Hamas bekijk.
Muziek in de Luie Stoel
In de mp3 verzameling op de laptop stuit ik op Citrons Doux van de gitarist/componist Roland Dyens (1955 – 2016). Het is een album uit 2001 dat naast eigen composities werken van Torroba, Murea, Sor, Barrios, Weiss en Chopin bevat.
Ik heb het voorrecht gehad Dyens een aantal malen live te horen spelen en hem een (schriftelijk) interview af te nemen voor het jubileumboek van Gitaarfestival Nordhorn, waar hij vlak voor zijn overlijden speelde.
Hij kwam over als een introvert man die echter op overtuigende wijze zijn gitaar liet spreken, waarbij muzikale humor hem niet vreemd was. In zijn composities verbindt hij traditionele technieken met jazz en exotische muzikale vormen. En dat op technisch en muzikaal geraffineerde wijze, wat bij veel gitaristen een verzuchting over de complexiteit en technische eisen van zijn composities oplevert.
Achtergrondmuziek wordt een arrangement door Dyens van Indifference van Tony Murena (1917 – 1970). Murena was een accordeonist die actief was in het Musette genre en daarnaast als jazz musicus optrad. Inderdaad, je hoort in dit nummer de accordeon terug. Loopjes a la Sous le Ciel de Paris!
Boek op Schoot
Nee, geen boek op schoot vandaag. Ik heb lekker nagenoten van een bezoek aan het Nationaal Grammofoonmuseum in het oude gemeentehuis van Nieuwleusen. Een interessante tentoonstelling van muziek bij u thuis. Van de wasrollen uit de negentiende eeuw tot de zilveren schijfjes van nu, dat alles voorzien van commentaar door een geanimeerde rondleider met een goed verhaal.
Een hoop nostalgie en voor een deel ook een herkenning van de koffergrammofoontjes en hippe oranje/beige hardware uit de zestiger en zeventiger jaren. Plus een kantine waar je zelf op ouderwetse wijze plaatjes kon draaien. Ik waande me terug bij Concerto aan de Utrechtsestraat in mijn tienerjaren in Amsterdam.
Aanbevelingswaardig!
Gitaar op Schoot
Het is vakantie op mijn gitaar. Bailongo uit Diez Piezas Fugaces van Pujol komt steeds beter in het ritme. Verder blader ik door in Guitar Works by Caroline V. Hayden, verzameld door Annette Kruisbrink. Het is soms lastig om deze salonmuziek op tempo te krijgen.
Ik heb in ieder geval genoeg materiaal bij me. Aan de traditionele popliedjes van Cees Hartog kom ik denk ik niet toe.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik lees in het tweede deel van de Magdalena trilogie van Kathleen Macgowan, getiteld Het Jezus Mysterie.
De trilogie behandelt in de detective-stijl van Dan Brown de belevenissen van de hoofdpersoon Maureen Paschal rond de geheime leringen van Jezus en Maria Magdalena en hun nazaten. Na de ontdekking van het evangelie van Maria Magdalena duikt ze in de geschriften van Jezus zelf, die zouden zijn overgeleverd door opstandige apostelen.
Zo komt zij in contact met de traditie van de Katharen en de rol van enige bekende figuren uit de historie zoals Mathilde van Toscane, Lorenzo de Medici en Anna Boleyn. Voor de spanning duiken er tegenstanders op zoals de conservatieven uit de Katholieke kerk en leden van diverse gemaskerde geheime genootschappen die er alles aan doen om de legendarische leringen te verbergen of te verdraaien voor eigen gewin.
Een exacte geschiedenis hoef je in deze verhalen niet te verwachten, de historische hoofdpersonen leiden vrolijk hun eigen leven. Het is echter wel leuk om te lezen.
Op magische wijze blijkt deze trilogie inmiddels een kwartet te zijn geworden. 😉 Succes jongt aan.