Muziek: Ballade Op. 28 van Carlos Salzédo, op harp gespeeld door Judy Loman
21 Augustus 2024
Liegbeesten, Harpspel en Zevensprong
Aflevering 209. Even rekenen 209 = 4×52 +1. Ja, we zitten ruim in jaargang 5. Toch apart, want mijn allereerste Schermloze Avond was op 5 Augustus 2020. Tja, we hebben wel een schrikkeljaar ertussen gehad. Hoe dan ook, we gaan ermee door.
Opmerkelijk
Afgelopen week was slecht voor het vertrouwen in de politiek, met name wat betreft de omgang met de waarheid. Twee zaken: De vermeende daders van de Nordstream aanslag en de onthullingen rond de coronamaatregelen in Duitsland.
***
Oekraïne zou achter de aanslag op de Nordstream gaspijpleiding zitten en daarmee in belangrijke mate verantwoordelijk zijn voor onze energieprijzenmisere van de afgelopen twee jaar. Destijds wezen al onze regeringsleiders hartstochtelijk naar de Russen als daders en pleitten heftig voor de kostbare ondersteuning met geld voor wapens en de vluchtelingenopvang. Nu lijkt dat heel anders. Zijn de Oekraïners nu de schuld van energiearmoede? Gaan wapens en geld nu naar een natie die de-facto een vijand blijkt te zijn?
De gebeurtenissen tonen aan dat onze regering een fors loopje neemt met de waarheid om hardnekkig het idee van “onze oorlog” te propageren. Om nu de Oekraïners alle schuld te geven, lijkt me ook bezijden de waarheid. Ik heb altijd gedacht dat de Amerikanen achter de Nordstream-sabotage zaten, die hadden groot belang bij ons aardgasgebrek voor hun eigen economie en konden daarnaast de Russen dwarszitten.
Uiteraard kwam deze energiecrisis de enthousiastelingen voor de energietransitie goed uit. Zo lang als het duurde, want ze kunnen op dit moment zonnepanelen en warmtepompen aan de straatstenen niet kwijt.
Hoe het ook zij, met “vrienden” met dat soort trucjes heb je geen vijanden meer nodig.
***
Er zijn documenten openbaar geworden van het Duitse Robert Koch Institut -een equivalent van ons RIVM- die op schokkende wijze aangeven hoe de wetenschappelijke basis voor de coronamaatregelen ontbrak. Mondkapjes, de sluiting van scholen, coronatoegangsbewijzen, vaccinaties, ze werden aan alle kanten betwijfeld. Toch drukte de politiek ze door. Net zoals in Nederland. Daarnaast bleken er afzwakkende wijzigingen te zijn aangebracht in RKI documenten die eerder op bevel van de rechter behoorlijk zwartgelakt ter beschikking waren gesteld. Een geval van fraude, dus.
De Nederlandse reguliere media houden zich opmerkelijk stil over deze onthullingen. Ook de duidelijke oversterfte de afgelopen jaren schoffelt men door tussentijdse aanpassing van definities onder het tapijt. Moet dat het nieuwe normaal voorstellen?
Dit verdient geen voordeel van de twijfel in een noodsituatie. Een stevige parlementaire enquête is het minste dat we zouden moeten doen. Anders raken regeerders hun moreel kompas helemaal kwijt.
Muziek in de Luie Stoel
Op de mp3-speler vind ik The Romantic Harp, een opname uit 2005 met als artieste Judy Loman. Het is een verzamelalbum met klassieke composities van onder meer De Falla en Fauré. Een deel bestaat uit composities voor harp, met name van Marcel Grandjany, Marcel Tournier and Carlos Salzédo, bij de rest gaat het om transcripties van bijvoorbeeld pianomuziek. Iets dat gezien het bereik van een klassieke harp goed gaat.
Judy Loman (*1936) is een bekende harpiste uit de laatste decennia van de vorige eeuw. Inmiddels is ze gepensioneerd, maar bleef actief in muziekonderwijs en stichtte daarnaast een zomerschool voor harpspelers.
Achtergrondmuziek wordt Ballade van Carlos Salzédo (1885 – 1961).
Telefoon aan het Oor
Vanavond geen boek op schoot, maar de oortjes in voor een telefoongesprek. Mijn jongste dochter is in Amsterdam naar een huis op de begane grond met tuintje verhuisd. Een ongekende luxe in Amsterdam als je iets nog redelijk betaalbaars zoekt.
Haar rondgang door Amsterdam toont iets van de opgefokte sfeer op de huizenmarkt aldaar en de woningnood van dit moment. Ze begon na haar studie met twee adressen met huisgenoten. Zo brengen veel particulieren in de hoofdstad de hoge huur op, ieder een kamer en de rest delen. Daarna kon ze een starters-appartementje betrekken in Noord. Een eigen plek op vijf-hoog. Ze bleef echter uitkijken naar haar grote wens, een ouderwets huis met een tuintje. Ja, ze zijn er nog in Amsterdam, vooral in de oude vooroorlogse tuinsteden in Amsterdam Noord.
Wel, dat is gelukt. Na een paar weken klussen is ze verhuisd. Ja, ze is handig! Ik ben trots op haar dat ze het allemaal heeft gefikst, 😉 ikzelf ben geen held met klussen.
Na een uurtje waren we helemaal bijgekletst.
Gitaar op Schoot
Verder met mijn uitdaginkjes. Electrico uit Diez Piezas Fugaces van Pujol. Electrico is een blues stukje in 12/8 genoteerd. Je komt er pas goed uit als je het in een vierkwartsmaat gaat denken. Ik bedenk een ezelsbruggetje voor het tellen: Na tel drie gebeuren er dingen in een aantal maten met een lange melodielijn. Na tel drie start de actie. 😉 Zo leer ik tot drie tellen binnen een vierkwartsmaat. Nu het bluesy tempo nog!
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik lees het jeugdboek Zevensprong van de kinderboekenschrijfster Tonke Dracht (1930 – 2024) uit. Een boek uit 1966.
Schoolmeester Frans raakt na wat verwikkelingen betrokken bij een samenzwering rond de schat van Grisenstein. Hiertoe laat hij zich aannemen als huisleraar voor Geert-Jan Grisenstein die volgens een oude profetie de schat zal vinden. Daarom zit zijn oom Gradus Grisenstein hem samen met zijn handlangers op de hielen in het oude familieslot Het Trappenhuis, een waar doolhof van ongebruikte en verborgen kamers.
Geert-Jan blijkt geen braaf en oplettend jongetje, maar Frans weet ondanks een strenge aanpak en strafregels zijn vertrouwen te winnen. Dat valt niet mee, omdat oom Gradus Grisenstein niet van gisteren is en overal bovenop zit.
De ontknoping vindt plaats op het verjaardagsfeestje van Geert-Jan als de binnengesmokkelde kinderen uit Frans’ klas met begeleiding van een van de zeven samenzweerders De Zevensprong zingen. De vloer zakt in en Geert-Jan vindt de schat, een middeleeuws manuscript met de avonturen van een voorouder tijdens de Kruistochten en wat oude munten. Graaf Gradus vist achter het net en vertrekt naar Den Haag, omdat daar nu eenmaal ook een graaf moet wonen.
Er zit spanning in de dialogen, er zijn tegenstellingen, zelfs onder de bondgenoten. Je vraagt je soms af, of het allemaal wel zal lukken met die schat. Jawel, dat lukt in een toch wat plotseling opduikende ontknoping. Die versnelling op het eind is opvallend. Zou de uitgever hebben gebeld?
Eind goed, al goed. Geert-Jan keert terug bij zijn pleegmoeder Mejuffer Rosmarijn en komt bij Frans in de klas. Deze kan onverdroten voortgaan met verhalen over zijn alter ego Frans de Rode. Of hij zijn aktes nog haalt, is onduidelijk…
Een leuk boek met een iets te plotseling einde.