Muziek: Night van het album Elements van Ludovico Eunaudi

4 December 2024

Haast, Duiden, Hittekracht en Methaanuitstoot

Tweehonderd Vier en Twintig Schermloze Avonden telt dit blog inmiddels. Wat een haast hebben mensen tegenwoordig! De Sint is nog niet weg, maar de chocoladeletters zijn al in de opruiming om plaats te maken voor Kerstattributen. De kijk mij eens voortuin-kerstlampjes gekte grijpt om zich heen in soms waanzinnig vloekende kleuren. In sommige straten is dat overigens een welkome aanvulling op de “groene” straatlantarens die je de meeste tijd in het duister laten.

Een beklemmende sfeer van Snel! Voor het te laat is! Voordat de duisternis valt!

Ergens snap ik die stemming als ik de reclame van “NATO-Rutte” bekijk. Dan is de angst dat de sfeerverlichting in een nucleaire flits eindigt niet geheel ondenkbeeldig. Een Advent waar we niet op zitten te wachten.

Opmerkelijk

In de laatste decennia van de vorige eeuw brachten Koot en Bie met hun Simplistisch Verbond heerlijke typetjes op TV die op geheel eigen wijze een aantal actuele en soms controversiële onderwerpen verbeeldden. Een mooi voorbeeld van de Nederlandse humorcultuur uit die tijd. Daarnaast was het een pareltje van Nederlandse taalkunst met letterlijk, figuurlijk en tussen de regels. Goede taalbeheersing is vereist!

De VPRO brengt in overeenstemming met haar huidige culturele agenda de serie Vijftig Jaar Simplisties Verbond Toen werd Nu. Om de tere zieltjes van het kijkersvolk van nu niet te veel in culturele verwarring te brengen laat deze omroep de opgevoerde sketches van Koot & Bie door specialisten in de huidige agenda duiden. Want ja, Koot & Bie waren de VPRO van vroeger, dat kan nu echt niet meer in het kader van de Nationale Excuus en Spijt Beweging. De NESB denkt met u mee!

De Dikke Van Dale geeft een interessante oorspronkelijke verklaring voor het werkwoord duiden: Het Volk Uitleggen. Herken daarin vooral de arrogantie van een elite!

Ja, de VPRO sluit naadloos aan op hun perceptie van intelligentieniveau en taalbeheersing van huidige kijkerscontingenten. Al te intelligente humor moet je wel duiden, anders snappen ze het niet. Stel dat ze dan hun ongenoegen communiceren! Net zoals bij Charlie Hebdo!

Zo was in de eerste aflevering Onderbuikgevoel de duiding voor Islamieten aan de beurt. Een strak gesluierde dame in Hijab legde met een belerend toontje precies uit hoe men de humor van Koot & Bie diende te interpreteren in het licht van de abjecte discriminatie van nu. Zij was stemmig gekleed in paarstinten, de liturgische kleur van de verootmoediging.

Uiteraard was Populistisch Rechts weer de schuld van het toen dat nu geworden is. Opmerkelijk genoeg kwam er op de hilarische sketch van VVDers in Laren met de partij-inburgerings-quiz geen reactie van de gesluierde dame. Raad eens waarom!

Tenenkrommend. De VPRO denkt blijkbaar dat de mensen zelf geen hersens meer hebben. Tja, en die heb je voor het waarderen van Koot & Bie nou net nodig.

Gelukkig kun je de sketches van het Simplisties Verbond  op Youtube zonder duiding kijken.

***

Weersvoorspellers krijgen extra faciliteiten om betere klimaatdoemprofeten te worden.

Naast de algemene paniekcodes geel, oranje en rood voor weersomstandigheden, heeft het puikje van de weer-elite een nieuwe alarm-index bedacht. De Hittekracht. Deze index moet een bijdrage leveren aan de beklemmende gedachte dat de aarde werkelijk zwaar opwarmt. Dit ter afleiding van de afkoeling van de aarde die zal ontstaan zodra oorlogszuchtige idioten de knopjes van kernbommen indrukken.

Ze denken echt dat we niet meer zelfstandig kunnen beoordelen of we naar buiten gaan of niet…

Daarnaast komt er een nieuw getalletje Hittefit dat aangeeft hoe je in staat bent om de hittekracht te weerstaan. Het zal ongetwijfeld opduiken als prijsverhogend labeltje op kleding, tuinmeubilair, auto’s, thermo-glas en airco’s.

De zoveelste index om paniek te zaaien.

***

Onze veestapel is regelmatig onderwerp van stigmatisering door klimaatactivisten. Niet alleen door het vlees dat de dieren produceren, maar ook door hun leefwijze. Al die koeien zouden te veel broeikasgassen opwekken door het eten van gras. Ze laten te veel scheten en daardoor zou te veel Methaan in de atmosfeer komen, een nog “giftiger” goedje dan CO₂.

Er is een oplossing! Bovaer, een stofje dat het vee minder scheten laat laten. Een kwart theelepeltje per dag bij het voer en je reduceert methaanuitstoot tot bijna de helft. Dan krijgen deze dieren een kleinere klimaatpootafdruk, een groot goed in Activisteneldorado.

Uiteraard komt dit stofje in de melkproducten terecht. Daarmee krijgen ze een interessante bijwerking die wordt vermeld op het veiligheidsblad van Bovaer: Onvruchtbaarheid bij mannelijke kaaskoppen. Zo wordt ook automatisch de klimaatvoetafdruk van de mensheid minder en komt er meer ruimte voor eerlijke verdeling van het aardoppervlak.

Goed bedacht, jongens! Joris Driepinter als omvolker.

Uiteraard krijgen geiten geen Bovaer te slikken… Quod licet Iovi non licet bovi…

Muziek in de Luie Stoel

Blader, blader, daar is ie dan. Elements van Ludovico Einaudi. Een interessant voorbeeld van minimal music.

Ludovico Einaudi (*1955) maakte al vroeg kennis met de piano, zijn moeder speelde liedjes voor hem in zijn kindertijd. Hij begon als tiener te componeren op een gitaar en studeerde verder op het conservatorium waarbij hij kennismaakte met minimal music.

Na een traditioneel begin van zijn carrière als componist legde hij zich toe op filmmuziek en manoeuvreerde tussen achtergrondmuziek, New Age en de “klassieke” minimal music met dito elitaire discussies of zijn composities wel echt klassiek zijn. 😉 Naar verluidt, draagt Elements de goedkeuring van de klassiek-puristen.

Het is lekkere muziek om in de stoel te dommelen, zelfs bij de wat drukkere passages aan het eind. Achtergrondmuziek wordt Night.

Boek op Schoot

Ik blader op de e-reader op zoek naar achterstallig serieus leesvoer. Er staat nog wat open.

Ah, Stefan Denaerde, met De Universele Schepping, het Draagveldparadigma. Ik lees nog een paar pagina’s waarin hij God beschrijft als tegelijkertijd liefdevol altruïstisch en satanisch egoïstisch. Ja, dat moest zo zijn omdat anders het absolute niets geen niets kon blijven en dat is tegen de natuurwet die geen partij kiest voor goed of kwaad. Ik haak definitief af bij de quasi-logische woordenbrij. Deze epub is rijp voor de prullenbak.

Ik stuit op een andere oude onvoltooide: Spirituele Oorlogvoering uit de Verlichtingstrilogie van Jed McKenna. Kernzin uit dit deel is Elke vorm van geloof is onwaar, totdat het tegendeel is bewezen.

😉 Dit lijkt zeer wetenschappelijk. Ware het niet, dat wetenschap tegenwoordig voor velen een geloof is in dingen die ze niet snappen.

Ik stuit op een opmerkelijke zin: Voor zover alle godsdiensten en spirituele leringen één kernwaarheid bevatten, dan is het deze: overgave is overwinning. Bij verlichting dient het ego buiten spel gezet te worden. Strijd tegen het ego maakt het sterker, dus overgave, de strijd staken, zou verlichting brengen.

Ik zie als contrast op X filmpjes van blije Syrische rebellen bij de verovering van Aleppo. Ze roepen hun god aan als de allergrootste. Ze martelen en executeren gevangen genomen tegenstanders, mishandelen vrouwen en blijven hun god daarbij aanroepen. Is dit de praktische uitvoering van de betekenis van de naam van hun religie? Dit is geen overgave of onderwerping aan god, dit is slechts onderwerping van anderen aan hun perfide heerszucht. Het ego regeert.

Daar is bepaald wat verlichting nodig. Vandaar die spirituele oorlogvoering?

Gitaar op Schoot

Onderwerp voor vanavond: A Sweet Song for Bella en When Evening Comes van Maria Linnemann. Beiden afkomstig uit Songs from the Heart, een bundel uit 2021, typisch een tijd waarin muziek hard nodig was bij al die opsluiting.

Dat werd opletten bij het positiespel en in de melodie de juiste nadruk op de goede plek.

Verhaal voor het Slapen Gaan

Ik lees het derde deel uit de Thule trilogie van Thea Beckman (1923 – 2004) uit: Het Gulden Vlies van Thule. Nee, de titel heeft niks m et de Argonauten te maken. Het speelt enkele decennia na Het Helse Paradijs. Het valt niet mee om een verhaal drie boeken lang levend te houden en dat merk je vooral in dit boek.

De Badeners zijn erin geslaagd de voornaamste kustplaatsen van Thule te veroveren en voeren druk campagne om kolonisten te trekken die de door hen geëlimineerde bevolking moeten vervangen. De guerrilla van mens en dier van de Thulenen hindert de voortgang echter zeer. Daardoor ontstaat voedselgebrek en komen er volksopstanden die wreed worden onderdrukt.

Hoofdrol is ditmaal voor een viertal Badense dames die opstaan tegen de mannelijke hegemonie en zich willen inzetten voor vrede. Ze zijn allemaal kolonisten. Elvira is de dochter van een plaatselijke magistraat die wordt vermoord voordat hij malversaties van de plaatselijke elite aan de grote klok kan hangen. Shasita, Hajo en Reni zijn de dochters van de gouverneur Baron von Birken die meer zien in handel drijven en samenwerken dan in militaire overheersing en hun vader weten te overtuigen. Allemaal hebben ze de Thuleense taal geleerd, iets dat de meeste kolonisten hardnekkig weigeren.

De dames trekken met veel avonturen richting de tijdelijke Thuleense hoofdstad en beginnen onderhandelingen. Als later de onderhandelingen officieel worden gevoerd, blijkt de Badense elite maar al te bereid hun eigen mensen op te offeren voor goud, vertegenwoordigd door een gulden vlies.

Hoe het allemaal exact afloopt, is niet duidelijk, het boek eindigt nogal plotseling. Er blijkt duidelijk wat slijtage in het concept, ook al is het leuk lezen hoe de dames door de wildernis trekken en tegen alle intriges in hun doel bereiken.