Muziek: Goodbye Phoebe van het album Time to Fall van Karen Matheson

19 Maart 2025

Oorlogslokroep, Zonnepanelenmisère en Nagelverzorging

Aflevering 239. Ik kijk uit het raam. De schemering valt in met een wolkeloze avondhemel die ik lang niet gezien heb.  Langer licht, mooie kleuren en geen chemtrails die binnen de kortste keren een dampige deken over het land leggen. Een mooi begin van de lente, deze week. Dat werd tijd!

Opmerkelijk

In naam hebben we hier een parlementaire democratie. Dat wil zeggen dat een regering niet mag doorzetten waar het parlement tegen is.

Waar het de EU betreft, blijkt dat nogal tegen te vallen.

Eind 2022 negeerde het kabinet een motie om niet in te stemmen met de Europese digitale ID, de opmaat voor een globalistisch surveillancesysteem en een van de voorwaarden voor het “succes” van een Central Bank Digital Currency.

En nu beantwoordt het kabinet de oorlogslokroep voor de financiering van het opkrikken van de Europese defensie tegen Rusland van 800 miljard euro terwijl het parlement ertegen is. In 2030 zouden wapenaankopen en bemensingsaanwas gerealiseerd moeten zijn en kan men onder luid trompetgeschal optrekken tegen het Mordor van Rusland.

2030? Waarom komt me die datum toch bekend voor? Had dat niet iets met CO₂ te maken?

Is het gek dat mensen hun vertrouwen in de overheid en de democratie zijn kwijt geraakt als ze zich zo laten ringeloren door tante Ursula met haar EU-wereldmacht ambities?

***

De zonnepanelen-misère zet zich door nu de saldering in 2027 wordt afgeschaft en de energiemaatschappijen terugleverkosten in rekening brengen. Door woningcorporaties massaal geplaatste zonnepanelen op sociale huurwoningen zorgen tegen die tijd voor hogere lasten voor de huurders. Die betalen al servicekosten voor een dakje vol, en gaan nu veel minder tot minder dan niets terugzien van de opbrengst van de zonnestroom.

Alle hoop is gevestigd op de thuisbatterij, want dan hoef je (volgens de reclamefolders) niet terug te leveren. Tja, heb je daar in je huurwoning ruimte voor? Naast het bureautje van een andere ruimtevreter, de thuiswerkplek, wellicht? Merk op dat er opnieuw een verdienmodel verschijnt.

Verduurzaming, het kost je meer dan je lief is. Het wordt in ieder geval duur. 😉 Maar ja, je doet het voor een ander, hè?

***

“Biefstuk, hamburger en gehakt fors duurder door tekort aan runderen”, lees ik in de krant. Een juichmoment voor onze groen- en klimaat deugers wegens ogenschijnlijke veestapelvermindering? 😉 Of zouden bij het berekenen van het tekort al die runderen op twee benen vergeten zijn?

***

De astronauten Wilmore en Williams staan weer met beide benen op de grond. Ze zaten noodgedwongen negen maanden vast in het International Space Station omdat hun pendelbus van het merk Boeing Starliner kuren vertoonde. Ze moesten dus wachten op de volgende SpaceX ruimtebus van Elon Musk die de geplande aflossing van de ISS bemanning zou verzorgen.

Tja, en dan geldt dienstregeling is dienstregeling.

Voer voor politieke discussies, zeker nu omdat Elon Musk met het succes van de redding aan de haal gaat. De Teslaschaamte breidt zich blijkbaar uit tot banen rond de aarde.

😉 Ook de ruimtevaartontkenners roeren zich. Het zijn allemaal nepbeelden, roept men, want een vrouw kan nooit negen maanden zonder kapper. Tja, maar zo te zien was het gewichtsloze haar van Williams wel een stuk langer geworden.

Muziek in de Luie Stoel

Op de mp3-speler stuit ik op de soft-folk van Karen Mattheson (*1963), de lead-zangeres van de Schotse band Capercaillie, met haar solo-album Time to Fall uit 2002. Zij is redelijk bekend in de Gaelic folk-scene.

Achtergrondmuziek wordt Goodbye Phoebe, een liedje over hoe lastig het soms is het goede te blijven zien…

Boek op Schoot

Ik combineer vandaag het boek op schoot met het verhaal voor het slapen gaan. Het verhaal van De Terugkeer van de Koning uit In de Ban van de Ring van Tolkien is uit, maar er is nog een flink stuk aan appendices die achtergrondinformatie geven voor diverse namen en aangehaalde gebeurtenissen in de verhalen rond de Ring.

Toen In de Ban van de Ring tijdens Tolkiens leven uitkwam, was De Silmarillion nog niet uitgegeven. Dat boek was overigens gebaseerd op aantekeningen van Tolkien die zijn zoon na de dood van zijn vader samenbracht.

De appendices van In de Ban van de Ring zijn eveneens Tolkiens eigen aantekeningen rond de wereld en de geschiedenis van Midden Aarde. Zo lees ik wat details over Numenor (ook wel Westernisse genoemd), de Elfenrijken van de Tweede Era, de belevenissen van de Dwergen in die tijd, de geschiedenis van de koninkrijken Arnor en Gondor en de Rohirrim van Rohan en het verhaal van de Hobbits en De Gouw. Ik moet wel aantekenen dat sommige notities nogal beknopt zijn en nog meer vragen oproepen. Het is niet verbazingwekkend dat als je zelf zo in een wereld zit, je niet altijd ziet dat anderen dat niet hebben.

De appendices zijn niet uitputtend maar wekken wel nieuwsgierigheid op naar de wereld Arda erachter. En inderdaad, meer dan vijftig jaar na de dood van Tolkien hebben zijn aantekeningen naast De Silmarillion een heleboel Midden Aarde boeken opgeleverd, waaronder De Kinderen van Hurin, De Val van Gondolin en De Val van Numenor. En niet te vergeten talloze fansites op Internet.

Hieraan merk ik het belang van een historie, mythologie, geografie en biologie van een fantasiewereld om je er thuis te voelen. Historie en mythologie zijn bepalend voor de identiteit van landen en volkeren. Thuis voelen is ergens bij horen, of je er in ieder geval verwant mee voelen, anders identificeer je jezelf er niet mee. Iets dat in het huidige globalisme en wokisme ontbreekt, wat direct vervreemding wekt.

Dat belang merkte ik zelf als fantasyschrijver in de vorige eeuw ook. Vandaar dat mijn werelden Caethlya en Frandaal beiden historie, mythologie, geografie en biologie hebben. Iets dat “onder de motorkap” van de verhalen meespeelt, waarbij een namen- en begrippenregister heel behulpzaam kan zijn.

Gitaar op Schoot

Ik merk bij het spelen een laat effect van het winterseizoen: Een matige kwaliteit van de nagel van mijn rechter ringvinger, de bekende a(nular). Er zit een richeltje in dat een braam veroorzaakt die slecht is voor de klank. Daarbij komt dat de nagels niet zo hard groeien als in de lente en zomer. Bijvijlen helpt niet altijd en ondertussen wordt de nagel steeds kleiner.

Normaal gesproken verzorg ik mijn nagels dagelijks met nagelolie voor het slapen gaan. Opkwasten en inmasseren. Nu moet echter de nagelverharder erbij komen. Die werkt aardig goed, maar neemt wel de adem van de nagel weg. Dus smeer ik alleen de randjes in. Daar kan ik precies een sessie mee doen.

Je ziet, het wordt hoog tijd voor zon en zomer!