Muziek: Allegro uit Homenaje a Andres Segovia van Antón García Abril gespeeld door Francisco Bernier

18 Juni 2025

Geldverspilling, Lijntjes trekken en Nieuwsdieet

Na het jubileumnummer 250 wordt het even ademhalen en rondkijken. Schermloze Avond 251 wordt zodoende een moment van bezinning over het concept.

Opmerkelijk

De kamer stemde eensgezind in met een reservering van 5% van ons Bruto Nationaal Product (BNP) voor defensie- en weerbaarheidsdoeleinden. Dat komt neer op een bedrag van bijna 58 miljard dollar gebaseerd op gegevens uit 2023. Ruim vijftig miljard Euro tegen de huidige koers. Da’s zelfs nog tien miljard meer dan de waanzinnige “klimaatinvestering” die een verminderde temperatuurstijging van 0,000046 graad zou moeten opleveren.

Dit zijn bedragen die je jezelf moeilijk voor kunt stellen. Dat komt echter vanzelf, want dit geld moet worden opgebracht door Nederlandse belastingbetalers van alle leeftijden. Sterk verhoogde belastingen dus. Misschien is het nu een goed idee om asielzoekers maar entree te heffen als ze hier komen, een terechte bijdrage voor hun veiligheid hier ter plaatse.

50 miljard euro, waarvoor? Voor de aanschaf van een militair afschrikkingspotentieel dat door de technologische vooruitgang continu afkalft en nog meer geld opslokt? Een bodemloze put waarin al onze welvaart verdwijnt voor een vals gevoel van veiligheid.

Ik heb zo mijn bedenkingen. Zeker als blijkt dat voor de bediening van al dit moois op het slagveld ook minimaal 5% van de Nederlandse bevolking nodig is. 😉 Bijna 900.000 M/V… Leuk legertje. Echter, we hebben blijkbaar stikstofregeltjes die oefening onmogelijk maken. Toch maar pang-pang roepen?

Even serieus: Willen we dit?

***

Dit weekend werd er opnieuw een rode lijn in Den Haag getrokken. 😉 Rood, dat was toch links, of niet? De organisatie juichte, er zouden nu zelfs 150.000 demonstranten zijn die tegen Israël en haar Joden protesteerden.

Opvallend was  de aanwezigheid van pro-Iraanse demonstranten die ijverig met hun Ayatollah-vlaggen zwaaiden. Blijkbaar sluiten alle tegenstanders van Israël in het Midden-Oosten zich hier aaneen.

Aanhangers van een Islamistisch regime dat de wereldwijde Sharia beoogt, terroristen bewapent en van doctrine voorziet in de strijd tegen Israël. Dat vrouwen onderdrukt en vermoordt omdat het hoofddoekje niet goed zit, afvalligen martelt en de eigen bevolking dwars zit. Een tirannie die absoluut een eigen rode lijn verdient. En die mensen komen hier mee joelen met de wolven en een lijntje trekken terwijl hun maatjes vuurwerk afschieten in het Midden Oosten?

“Een prima geslaagde Nationale Antisemitismedag” las ik op X. Met Frans Timmermans in knickerbocker als attractie.

Muziek in de luie stoel

De mp3 speler biedt me vandaag een stukje gitaarmuziek: Antón García Abril Guitar music, gespeeld door Francisco Bernier.

Antón García Abril (1933 – 2021) was een zeer veelzijdig Spaanse componist en musicus. Hij componeerde een opera, balletten, orkestwerken, koor- en zangwerken, kamermuziek, stukken voor piano, gitaar en orgel plus een groot aantal soundtracks voor film en televisie. Zijn muziek is een mix van traditionele Spaanse vormen en een snufje avant-garde.

Abril’s repertoire voor gitaar is bescheiden, ik zie twaalf werken. Zijn mix tussen traditioneel en hedendaags komt goed over in de achtergrondmuziek: Het tweede deel uit Evocaciones: Homenaje a Andres Segovia.

😉 Voor de niet-gitaristen onder ons: Andres Segovia (1893 – 1987) wist als autodidact op de gitaar met zijn inspanningen en concerten de gitaar terug op de concertpodia te brengen. Dit zag hij als zijn levensmissie en als leraar droeg hij die uit, met als resultaat een nieuwe generatie klassieke gitaristen en componisten voor het instrument.

Boek op Schoot

Er zijn boeken die je aan het denken zetten. Voorbeeld van deze week is Het Nieuwsdieet van Rolf Dobelli (*1966), een boek uit 2019.

Menigeen ziet het als morele plicht om goedgeïnformeerd te blijven en verstouwt dagelijks een stevige portie wereldnieuws, op papier, vocaal ( 😉 de gong van acht uur) of digitaal. Dobelli weerspreekt dit nobele streven met de simpele stelling: Nieuws is Slecht voor Je. In dit boek verduidelijkt hij dit.

Hij stelt een eenvoudige vraag: Welk nieuwsitem heeft je echt geholpen om een betere beslissing te nemen voor je leven, familie, carrière, welzijn of bedrijf? Verder poneert hij een belangrijk postulaat: Het is een ernstige fout om te denken dat je overal een mening over moet vormen. Negentig procent van je meningen is overbodig… Daar zit wat in…

Het boek is lastig samen te vatten, maar een aantal hoofdstuktitels vormen een aardig handvat:

• Nieuws is irrelevant.
• Nieuws behoort niet tot je competentiecirkel (datgene waar je goed in bent en uit kunt bouwen)
• Nieuws beoordeelt risico’s verkeerd.
• Nieuws is tijdverspilling.
• Van nieuws krimpt het verstand.
• Nieuws is gif voor het lichaam.
• Nieuws versterkt onze misvattingen.
• Nieuws versterkt de hindsight bias (de illusie van de voorspelling achteraf)
• Nieuws versterkt de availability bias (mentale snelkoppeling die vaak verkeerd uitvalt)
• Nieuws laat de meningenvulkaan borrelen (Sic! Dat lijkt wel een verplichting!)
• Nieuws belemmert het denken en verandert ons brein.
• Nieuws produceert fake fame (het BNer en Influencer syndroom).
• Nieuws geeft ons de illusie van medeleven (het passief observeren van rampen)
• Nieuws stimuleert het terrorisme (inderdaad, Hamas heeft een zeer effectieve PR op dat vlak).
• Nieuws verstoort onze gemoedsrust.

Ik heb nog niet eens alle hoofdstuktitels genoemd. Nadelen genoeg om de nieuwsconsumptie kritisch onder de loep te nemen, denk ik. Overigens, de auteur bedoelt met nieuws niet alleen mainstream media, maar ook social media, die soms nog giftiger zijn.

Na het lezen van het boek dacht ik na over mijn ervaringen met nieuwsconsumptie. Mainstream media websites (met betaalmuren), Youtube en social media zoals Facebook en X. De vraag die de auteur stelt over de toegevoegde waarde van nieuwsitems is zeer terecht.

Vooral het veel geroemde en verguisde X bracht bij mij een aantal van bovengenoemde effecten boven. Ik betrapte mezelf op overmatig gebruik, maar realiseerde me na verloop van tijd dat ik persoonlijk helemaal niks aan de platte meningen heb die het algoritme me voorschotelt. Het brengt je niet verder, dat continue heen en weer gekanker.

Dobelli behandelt de nieuwsconsumptie als een drugsverslaving. Hij is zeer radicaal in zijn aanpak, je begint met een maand complete nieuwsonthouding. 😉 Alle piepjes van je Smartphone uitzetten behalve die voor telefoongesprekken dus. Hij beschrijft daarbij ook de ontwenningsverschijnselen.

Het boek leest lekker weg en moedigt aan om de witte ruis van het nieuws uit je leven te filteren en je te richten op wat je verder brengt. Ik vond er een bevestiging van de nadelige effecten van (social) media. Het boek bevat een bijlage met notities die tot mijn plezier heel goed zelfstandig leesbaar zijn.

Gitaar op Schoot

Ik pak mijn beide gitaren eens op. Door het lagere kambeentje zijn de Contreras en de Kwakkel in speelbaarheid dichter bij elkaar gekomen. Het contrast in volume en klank is echter heel groot, de Kwakkel wint daar met straatlengten voorsprong.

De Kwakkel gitaar heeft een zeer subtiele maar op punten ook kwetsbare bouw. Vooral het bovenblad is erg gevoelig en ook dun. Geweldig voor de klank, maar je moet wel voorzichtig zijn het niet te beschadigen. De Contreras is veel steviger en dikker gelakt, je kunt bijna een kop koffie bovenop het bovenblad zetten zonder dat er iets gebeurt.

Ik oriënteer me op vrijwilligerswerk met muziek en de gitaar in een verzorgingstehuis. Een omgeving waarin denk ik de stevigheid van de Contreras erg nuttig is. Vandaar dat ik nu beide gitaren onder de loep neem.

Verhaal voor het Slapen Gaan

Ik pak een nieuw boek in de Aardzee-serie van Ursula Leguin (1929 – 2018). Het is een verzamelbundel getiteld Verhalen van Aardzee uit 2001. Daarin staan vijf relatief korte verhalen die in de eilandenwereld van Aardzee spelen.

Het eerste verhaal De Vinder vertelt hoe de school voor magiërs op Roke ontstond in een tijd ver voordat Ged uit de Aardzee trilogie ten tonele verscheen. Het koningshuis van Havnor dat de wereld beheerste is in verval geraakt en het land is tot chaos vervallen. Oorlogsheren met hun magiërs maken de dienst uit en roeien iedere concurrentie uit. Als men mensen met magische kracht ontdekt, worden ze opgepakt en als het even kan tot slaaf gemaakt en anders misbruikt en vermoord.

In het verhaal volgen we magisch begaafde jongen Otter die als jongeman zijn kracht wil gebruiken voor het goede. Daardoor geeft hij zich bloot. Hij wordt gesnapt en te werk gesteld in de mijnen waar hij voor de machtsbeluste magiër Gelluk kwikzilver moet vinden. Door dit metaal op te drinken hoopt deze almachtig te worden. Otter is begaafd als vinder en Gelluk houdt hem gevangen in knellende magie.

De mijnen zijn een ware hel voor de slaven. Daar ontmoet hij de slavin Anieb die lid is van de Hand, een magisch genootschap van voornamelijk vrouwen. Zij helpt Gelluks bezweringen te verzwakken zodat Otter een strategie kan bedenken om hem te vernietigen. Hij maakt gebruik van Gelluks hebzucht naar kwikzilver om hem levend te begraven. Hij ontsnapt met Anieb, die sterft tijdens de vlucht maar hem wel naar haar genootschap verwijst.

Het Genootschap van de Hand is een beweging die probeert om de magie weer ten goede te keren. Daarom jagen de machthebbers op hen. De vrouwen vertellen hem van een beschermd eiland in het zuiden waar ze veilig zouden zijn. Otter onderneemt een lange en avontuurlijke reis en belandt uiteindelijk op Roke.

Daar treft hij enkele lotgenoten en samen besluiten ze een wijkplaats en een school op te richten. Dat gaat niet zonder slag of stoot, ze krijgen interne problemen waarbij het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke magie een twistpunt vormt. Ook moeten ze zich verweren tegen vijanden van buiten af.

Resultaat van al die inspanningen is uiteindelijk de school voor magiërs op Roke.

Het is een verhaal in een mooie beeldende en poëtische stijl, 😉 iets wat je niet zo maar samen kunt vatten. Het behandelt net zoals in Tehanu een aantal feministisch georiënteerde thema’s met een vleugje maatschappijkritiek.