Schermloze Avonden (54)

Muziek: Tristango en Vos uit Cinco Preludios van Maximo Diego Pujol, gespeeld door Jason Vieaux

4 Augustus 2021

Mediagefluister, Huisdierenoppas en LuiLezen

Schermloze Avond 54, de tweede van de tweede jaargang. Ja, ik ga er zeker mee door. Voordeel is dat ik op zo’n avond redelijk op tijd in bed kom. De verleiding van de hyperlink is geheel afwezig.

Keek op de Week: Je merkt dat het vakantie is, het is ’s morgens bijna rustiger op straat dan tijdens de eerste lockdown vorig jaar. Voor mij is het ook bijna zo ver, die vakantie, ik kijk er naar uit. We hebben nog niks besproken en misschien blijft dat zo, want zeker in Nederland is alles stervensduur geworden. Misschien wordt het weer eens tijd voor zolder opruimen, in 2007 was dat voor het laatst. Met een vakantietempo zullen we ons best vermaken.

De media hebben ook een beetje vakantie. Er wordt voorzichtig gemompeld over vaccinweigeraars die gevaarlijk en asociaal zijn en als enigen in het ziekenhuis liggen. Prikje nummer drie schijnt in de pijplijn te zitten, maar tevens het verschil met de derde wereld te vergroten, en dat is blijkbaar niet woke, verontwaardiging alom. De angst bestaat dat China de derde wereld gaat inpalmen met vaccins. Handig als je zeldzame grondstoffen nodig hebt.

Daarnaast duiken er berichten op over menstruatiestoornissen bij vrouwen na vaccinatie. Enig verband wordt desondanks door de officials heftig ontkend. Het mocht de vaccinatiebereidheid eens beïnvloeden.

Demonstraties tegen coronamaatregelen worden door overheden niet echt gewaardeerd, zo te zien. Als je reportages van het politieoptreden bij de “verboden” demonstratie in Berlijn van afgelopen zondag bekijkt, zie je dat er een fysieke en psychologische oorlog wordt gevoerd. Pak de zwakken om indruk te maken op de rest. Zo werd een oud vrouwtje door vijf man tegen de grond gedrukt en nog eens met het gezicht over de stenen geschuurd. Schandalig! Is deze politie je beste vriend? Dacht ik niet.

De Olympische Spelen zijn nog steeds aan de gang. Het is ver weg en het lijkt ver weg. Nu ben ik geen sportkijker, maar je hoort er verder ook nauwelijks over.

We kregen vorige week wat extra beweging. We zijn vakantie-oppas voor twee cavia’s, Kloer en Raps, we zorgen voor water, voer, hooi en verse groenten. Ze beginnen ons al te herkennen als etensproviders, te horen aan hun enthousiaste gepiep als we binnenkomen. Dat tochtje levert ons een lekker stukje fietsen op.

Muziek in de Luie Stoel: Guitar Recital door Jason Vieaux uit de Laureate serie van Naxos die voor een belangrijk is gewijd deel aan winnaars van het Guitar Foundation of America concours. Wel, om dat te winnen, moet je wel iets in je mars hebben. Het Naxos label heeft al heel wat interessante gitaarmuziek uitgebracht voor een bescheiden prijs. Ooit kostten de cd’s 6,95, nu zitten ze op 9,99. Een zeer goede prijs-kwaliteitsverhouding, dus ik heb er al een heel rijtje gescoord.

Deze cd is een mix met muziek van Latijns-Amerikaanse oorsprong met werken van onder meer Merlin, Pujol, Morel en Barrios. Lekker energetisch maar ook lyrisch gespeeld. Heerlijk luisteren en ook een beetje dommelen. Als achtergrondmuziek krijg je een trieste tango, Tristango en Vos, de derde Prelude uit Cinco Preludios van Maximo Diego Pujol.

Boek op Schoot: Vanavond heb ik geen zin in moelijke literatuur. Ik besteed het hele leesdeel van de avond aan het laatste Cadfael deel: De Verloren Zoon.  Cadfael blijkt een zoon te hebben uit de tijd dat hij als kruisvaarder een relatie had met een Syrische weduwe.

De zoon vocht in Engeland op gegeven moment aan de kant waar de klappen vallen en raakte door verraad gevangen. Broeder Cadfael gaat op zoek en loopt daarbij gevaar zijn kloostergeloften van gehoorzaamheid te breken. Bloed kruipt waar het niet gaan kan. Zodoende raakt hij betrokken bij een belegering van het kasteel waar zijn zoon in de kerker zit omdat hij en de kasteelheer, ooit vrienden, op dit moment een grief hebben. De belegering loopt slecht af, de zoon komt vrij en dan blijkt de waarde van vriendschap.

Dit laatste deel van de serie heeft wat minder actie en wat meer mijmering. Ik kreeg het net niet uit tijdens Verhaal voor het slapen gaan, maar een ding is duidelijk: Ik moet op zoek naar een nieuwe serie detectives!

Tot slot Gitaar op Schoot: Ik ben begonnen met het instuderen voor wat opnames uit Napoleon Coste’s Recreation du Guitariste, een leuke verzameling behapbare en charmante stukken uit de negentiende eeuw. Het is weer even wennen met opnemen van klassiek materiaal als je een tijd bent bezig geweest met de lichte muze. Wellicht kom ik een heel eind in de vakantie.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven