Schermloze Avonden (55)

Muziek: Maria van het album New Land van Bernardo Rubaja

11 Augustus 2021

Jeugdvaccinatie, Italiaanse toestanden en gitaar-recreatie

Schermloze Avond Vijfmaal Elf. We zijn een eind op weg in jaargang 2. Een goede start van mijn vakantie die om drie uur na de thuiswerkdag net is begonnen.

Keek op de Week: Na een redelijk rustige vakantie begint het coronaseizoen op de media weer. GGDs gaan in gesprek met scholen om kinderen in de school zelf te gaan “vaccineren” teneinde de “achterblijvende” vaccinatiegraad onder jongeren te elimineren. “Kijk eens, mama, wat een leuk pleistertje.” Hallo, hebben ouders nog iets te vertellen? Of zitten we al vast in overheid geprogrammeerd gezondheidsstalinisme? En de kinderen, ziet de overheid hen nu alweer als gevaar?

Daarnaast, ik vind het uiterst discutabel om kinderen die weinig tot geen last hebben van corona alvast preventief te gaan inspuiten met middeltjes waarvan de lange-termijn effecten nog geenszins bekend zijn. Wat gaan ze nu krijgen? Waar zadelen we hun kinderen mee op? Weet je nog? Softenon, DES, Pandemrix? Ja, het zou de verspreiding van het virus vertragen en gunstig zijn voor de reproductiefactor. Alles leuk en aardig, maar ik vind deze gok met onze kinderen en hun nageslacht onethisch.

Fijner onderwerp: Mijn vakantie is begonnen. Ik ben eraan toe. Of we ergens heen gaan, weten we nog niet, alles in Nederland is vol en stervensduur. En we merken dat de spontaniteit beduidend minder is: Zelfs een pluktuin in de openlucht moet je al dagen van tevoren reserveren. Een echte plandemie, dus.

Toch hebben we even van een vakantiesfeer kunnen genieten met een bezoekje aan de camping waar kleindochter Iris en haar ouders verblijven. Lekker weer, vermakelijke taferelen (het was wisseldag, dus krijg je een gratis show van mensen die met moeite een tent proberen op te zetten) en normaal gedrag.

Muziek in de luie stoel: Ditmaal New Land van Bernardo Rubaja. Ik maakte kennis met deze Argentijnse componist/musicus via het Narada label. Er stonden een paar nummers op de Narada-verzamelaars en hij bleek een eigen album te hebben. New-age muziek met duidelijke invloeden van Zuid-Amerikaanse volksmuziek. Leuk om naar te luisteren. Als achtergrondmuziek hoor je het tedere nummer Maria.

Boek op schoot en Verhaal voor het slapen gaan: Wederom een combinatie, het is vakantie, nietwaar? Ik ben begonnen met de nieuwe serie detectives van de inmiddels overleden schrijver Andrea Camilleri en wel de avonturen van commissaris Montalbano. Het is grappig, hij begon die serie nadat hij gepensioneerd was. Dat geeft hoop voor mij, volgend jaar ga ik met pensioen.

De verhalen spelen op Sicilie, waar een zeker evenwicht heerst tussen de overheid en de Maffia, iets wat regelmatig in de verhalen opduikt. Als je andere politieseries ernaast legt, zoals bijvoorbeeld Baantje of Maigret, is het grappig om te zien dat er stereotypische overeenkomsten zijn. Waarbij Camilleri’s taalgebruik wel wat rauwer is dan dat van Appie en Georges.

In het eerste boek, De Vorm van Water, wordt een vooraanstaande politicus dood aangetroffen op een openluchtbordeel. Al snel blijkt het dat er partijpolitieke intriges spelen waarbij een onschuldige vrouw als hoofdverdachte wordt geframed. De zaak wordt officieel niet opgelost, maar het is op het einde duidelijk wie de dader is. Ik denk dat we de doofpot in Camilleri’s verhalen vaker zullen treffen, het is per slot van rekening Italië, nietwaar? Alhoewel, na zaken als de Toeslagenaffaire vermoed ik dat de Nederlandse en Italiaanse bestuurscultuur minder van elkaar verschillen dan wordt beweerd.

Gitaar op schoot: Ik ben begonnen met een klein opnameproject, stukken uit Recreation du Guitariste van Napoleon Coste (1805 – 1883). Ik weet niet of ik ze alle dertien opneem, maar ik heb de nodige kandidaten. Het is een hele tijd geleden dat ik ze heb doorgenomen, dus dat wordt oefenen. Uiteraard ga ik intussen door met Tisserand.