Schermloze Avonden (80)

Muziek: Anthemoussa van het album Isabliss van Amethystium

16 Februari 2020

Versoepelen? Ambient en Arthurlegenden

Schermloze Avond Nummer Tachtig. Krijgen we nu de literatuur van de tachtigers uit de negentiende eeuw? Ik maakte kennis met schrijvers van deze generatie -Kloos, Van Eeden, Gorter. Kunstenaars van deze generatie gingen voor hun individuele kunstuiting en wilden hun werk niet langer in dienst stellen van een sociaal-moralistisch narratief. Actueel voor deze tijd.

Keek op de Week: Onrust genoeg. Oekraïne, Me-too schandalen en niet te vergeten de coronatoestanden.

Negatief reisadvies Oekraïne, ditmaal niet wegens code rood van corona. Het blijft een soort phoney war, waarbij diverse mogendheden van alles rond eventuele aanvallen lijken te verwachten. Of een Oekraïens flitslidmaatschap van de NAVO in geval van problemen gaat de-escaleren is zeer de vraag.

Er komen steeds meer aangiftes tegen fysiek grijpgrage mannen. Terecht, grens overschrijden richting vrouwen moet worden ingeperkt. Je staat ervan te kijken op hoeveel subtiele of juist weinig subtiele manieren dat blijkbaar gaat. Wat we wel moeten voorkomen is dat de definitie van grensoverschrijdend gedrag normaal sociaal contact onmogelijk maakt. Anders staat #metoo in dienst van de #anderhalvemetermaatschappij en die agenda moeten we zeker voorkomen.

De versoepelingen van de coronamaatregelen zien er goed uit. Het verbaast me steeds weer, dat ze allemaal op een termijn gaan. Ik denk dat een virus niet op de kalender kijkt. Dus als men op 15 Februari aankondigt dat de mondkapjes op 18 Februari af mogen, zou ik zeggen, gelijk die dingen af, het zit hem niet op drie dagen. Maar ik weet, het is wederom een gehoorzaamheidsoefening dat iedereen “netjes” wacht tot Anno Domini 2020, den achttienden Februari om 00:00 uur en tot die tijd de maskerade volhoudt.

Wat mij verontrust is dat het mechanisme van de QR-code in bedrijf blijft, ook al wordt het coronatoegangsbewijs verregaand afgeschaft. Over een half jaar zijn alle pre-booster QR-codes ongeldig, dus dan hebben ze komende winter weer een stok om mee te slaan, teneinde er weer twee nieuwe prikken in te drukken. Een slechte zaak, weg met de medicatie carrousel!

Muziek in de Luie Stoel: Vandaag wordt het Isabliss van de synthesizerformatie Amethystium. Ik zeg wel formatie, maar het is een eenmansband van de Noor Øystein Ramfjord. Grappig dat hij dezelfde voornaam heeft als een andere Noorse synthesizer bespeler Øystein Sevåg. Amethystium begon in 1999 en bracht sindsdien acht albums uit. Het genre muziek is ambient, wat dat ook zeggen mag. Wikipedia schrijft dat ambient toon en stemming boven structuur en ritme stelt. Ik denk dat sommigen het genre aanduiden als kabbelmuziek. Een algemene aanduiding die op allerlei subgenres past. Achtergrondmuziek wordt het nummer Anthemoessa. Dit zou volgens de Griekse mythologie het eiland van de Sirenen zijn, dames met verleidelijke stemmen die de schippers afleiden van het koers houden. Met bekend resultaat.

Boek op Schoot: Ik kom in mijn boekenkast een exemplaar tegen van The Legends of King Arthur and his Knights van Sir James Knowles (1831 – 1908), een Britse schrijver uit de negentiende eeuw. Het fysieke boek stamt minimaal uit de vorige eeuw, ik vermoed dat het van de Kringloop komt, je ruikt de karakteristieke geur van oud papier als je het openslaat.

Knowles’ versie is gebaseerd op Le Morte d’ Arthur van Thomas Malory (1415 – 1471). Ik heb een paar versies van de Arthurlegendes gelezen. Het valt me op dat deze versie veel meer krijgshandelingen beschrijft dan de geromantiseerde latere versies. Karakterontwikkeling ontbreekt. Tja, dan lees ik toch liever de versies van bijvoorbeeld Marion Zimmer Bradley.

De jonge Arthur onderneemt in het verhaal tal van expedities tegen de Saksen, de Denen, de Noren en de Ieren en komt zelfs nog in aanraking met Frankische warlords. Het zijn allemaal heidenen die in het verhaal van de Christelijke Arthur enorm op hun falie krijgen. De woorden slay (afslachten) en smite (verslaan) komen dan ook enorm vaak voor. Duidelijke culturele partijdigheid, dus.

Gitaar op Schoot: Ik merk dat ik gebrek aan focus krijg met al mijn nieuwe boeken. Daarom beperk ik me nu tot twee stukken per boek en neem me voor die stukken goed af te werken en op te nemen alvorens ik iets nieuws pak. Anders krijg je weinig van alles en komt er niets gereed voor op de planken van de microfoons. Die focus bevalt me.

Verhaal voor het slapen gaan: Dodelijke Conclusies krijgt een triest slot. Brunetti ontdekt dat de gestorven vrouw een man chanteerde met een onduidelijke transactie rond een erfenis, zodat diegene niet genoeg geld meer over zou hebben om het verzorgingstehuis van zijn vrouw te betalen. Hij probeerde haar op andere gedachten te brengen, maar slaagde daar niet in. Het hart van de vrouw dacht daar echter anders over en ze overleed van de schrik. Brunetti besluit daarop de man te laten gaan, zowel hijzelf als zijn vrouw hebben niet lang meer te leven.

In De Dood draagt rode Schoenen maakt Brunetti kennis met de schimmige wereld van betaalde liefde middels de dood van een travestiet die gevonden wordt met rode schoenen aan. De travestiet blijkt een bankdirecteur te zijn, men heeft hem verschrikkelijk toegetakeld voor hem te doden. Brunetti krijgt de zaak van zijn superieur die een persoonlijk probleem heeft, zijn vrouw is er vandoor gegaan met een pornomagnaat. Volgende week weten we hoe het zit!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven