Schermloze Avonden (90)

Muziek: Dotze Cavaller van Federico Mompou, gespeeld op piano door Alicia De Larrocha

20 April 2022

#me-too-d66, Koopman en Dominee

De Negentigste Schermloze Avond. In 1990 onderging het bedrijf waarvan ik net met pensioen ben gegaan de eerste reorganisatie in lange jaren. Een traumatische gebeurtenis die daarna een aantal malen is herhaald.

Keek op de Week

De excuus-persconferentie van Mevrouw Kaag voor het grensoverschrijdende gedrag bij D’66 wekte mijn ergernis. Kaag noemde in een ingewikkelde woordenbrij het woord veiligheid zo vaak dat het een farce begon te lijken. In een politieke partij ben je niet veilig. Probeer maar eens een andere mening te hebben. Dan maakt de partijdiscipline je bestaan direct onveilig. Die discipline zorgt dan ook voor het onbeschaamde kartelgedrag waarmee de motie van wantrouwen tegen De Jonge werd weggestemd. Een slechte zaak.

Door het me-too geval een casus te noemen en zorgvuldigheid te gebruiken als smoes voor het ellenlang voortwoekeren van die onveiligheid, vraag ik me af of ze er niet een geweldige show van maakt in plaats van de koe bij de hoorns te vatten en daarmee de dader te dekken. Haar woordenbrij liet het slachtoffer verzuipen en maakte haar nog abstract ook. Nee, ik ben geen grote fan van Mevrouw Kaag. Zeker niet nu ze aan onze portemonnees zit te morrelen.

Dat woord veiligheid viel ook te pas en te onpas bij de berichtgeving en de reclame rond de Digital Services Act van de Europese Unie. De DSA poogt bijvoorbeeld zaken als nepnieuws te verhinderen en daardoor dito “officieel” nepnieuws op de voorgrond te trekken en de Agenda 2030 te ondersteunen. Het wordt dan een censuurwet: Tegenspraak op het EU narratief wordt niet geduld.

Het geeft mij geen veilig gevoel dat Zuster Ursula (Von der Leyen) mijn bescheiden meningen gaat zitten afkatten door mij van social media of zelfs Internet uit te sluiten door het onder druk zetten van mijn provider. Dit initiatief tot een mainstream fuik moet getorpedeerd worden. Is er nog een server op de Maagdeneilanden? Daar hebben die top-EU-jongens en meisjes hun geld ook staan. Dat is vast veilig.

In diverse Europese steden wordt een social creditsysteem opgezet. Nu nog in de beloningensfeer, net zoals met de supermarktzegeltjes van vroeger. Het zit er echter dik in dat die “beloningen” in de nabije toekomst onze persoonlijke vrijheden worden, net zoals in China. Die kunnen je door de staat worden ontzegd als je “krediet” volgens een onduidelijke norm te laag is. Ik ben niet gerust op deze opgefokte controledrang. Kijk maar eens hoe het bij de Toeslagenaffaire is gegaan. De overheid zit fout, maar de slachtoffers blijven de slachtoffers. Dat is met een social creditsysteem nog gemakkelijker.

Als contrast een melding mijnerzijds over iets dat goed is gegaan in Twente. Ik maakte vorige Zondag een fietstochtje langs de Gammelker Beek. Deze meandert door een reconstructie-actie weer door het landschap als voor de ruilverkaveling en kanalisering, met daar omheen een aantal moerassige gebieden en broekbosjes waarin je allerlei vogels ziet. Een fietspad stelt je in staat om er rustig langsheen te peddelen. Een oase van rust en volgens de beschrijving van het plan is de waterafvoer toch gewaarborgd. Het ziet er goed uit.

Muziek in de Luie Stoel

Vandaag pak ik Spanish Songs and Dances van Federico Mompou, gespeeld door Alicia De Larrocha.

Federico Mompou (1893 – 1987) schreef veel pianomuziek in kleine intieme vormen met een licht moderne kleuring. De muziek heeft raakvlakken met het impressionisme van Debussy en De Falla. De CD Spanish Songs and Dances bevat een aantal arrangementen vanCatalaanse volksliedjes. Diversen van die liedjes zijn door Miguel Llobet ook gearrangeerd voor klassieke gitaar, ik vind het leuk om de verschillen en overeenkomsten te beluisteren.

Net zoals bij de opnamen van Albeniz en Granados, interpreteert Alicia De Larrocha (1923 – 2009) Mompou op eigen en onnavolgbare wijze. De intimiteit van de muziek komt zeer goed tot zijn recht. Achtergrondmuziek wordt Mompou’s versie van het Catalaanse volksliedje Dotze Cavallers.

Boek op Schoot

Ik doe een greep in mijn nachtkastje en stuit op Koopman, Dominee, Kunstenaar van Jan Roelofs. Het boek behandelt de drie archetypes die volgens hem belangrijke componenten zijn voor de ziel van de Nederlandse man. Die zouden de volksaard ook verklaren. De schrijver doet dit met een korte humoristische gang door de geschiedenis.

Zo wordt in de Gouden Eeuw slavernij door zowel Koopman als Dominee goedgekeurd. Voor de Koopman is het Zaken zijn Zaken op een winstgevende markt en de Dominee vindt in de Bijbel de grondslag om kleurlingen, de nazaten van Cham, in slavernij te drijven. Tja, had Cham zijn vader Noach maar niet moeten bespotten toen deze poedelnaakt zijn roes lag uit te slapen. Inmiddels zijn de maatschappelijke inzichten gelukkig iets veranderd, ook al is de loonslavernij met dito belastingen ervoor in de plaats gekomen.

Ik heb de Koopman (commercieel, realistisch, praktisch, soms gewetenloos) en de Dominee (duurzaam, sociaal, maatschappelijk verantwoord en soms dogmatisch) inmiddels gelezen, zeer herkenbaar. Volgende week volgt de kunstenaar.

Het boek lijkt te zijn geschreven als een begeleidend boekwerk voor bedrijfscursussen van de auteur. Vaak zorgen koopmansgeest en domineesbewustzijn binnen bedrijven voor spanningen. De koopman vindt de prijs van een product bijvoorbeeld te hoog als er een duurzaamheidsideaal van de dominee wordt ingebouwd. De kunstenaar zou op creatieve wijze een brug kunnen slaan. Zo ver heb ik echter nog niet gelezen, ik ben benieuwd!

Gitaar op Schoot

Ik sla een blik in de Karakteristieke Etudes van Tatiana Stachak. Leuke stukken die gerichte aandacht vragen als je ze wilt spelen zoals ze genoteerd staan (wat vooral voor de vingerzettingen geldt). We hebben een verschil van mening over rechterhandvingerzettingen. Waar zij een middelvinger noteert, zet ik vaak een wijsvinger neer. Het is interessant om de beide alternatieven te voelen.

Verhaal voor het Slapen Gaan

Ik lees nog even door in Koopman, Dominee, Kunstenaar, maar leg algauw het boek weg. Ik ben nog moe van de emoties van mijn moeders uitvaart afgelopen Dinsdag.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven