Muziek: Ramses Shaffy Medley door Louis van DIjk en Cor Bakker
18 Mei
Klimaatdwang, Ramses Shaffy, Unificatietheorie en Lego
Schermloze Avond Drie en Negentig. In het jaar 93 van de vorige eeuw werd de eerste Nederlandse internetprovider XS4ALL (Access for All) opgericht. Het pioniersimago van deze firma was zeer populair getuige de rel die ontstond toen de KPN na opkopen van het merk en de sticker KPN op wilde plakken.
Keek op de Week
Het Euro (visie??) Songfestival bleek opnieuw een politiek handjeklap. Oekraïne won met een muzikaal matig liedje. Bookmakers hadden een slecht jaar met een uitslag die van tevoren bekend was. Wat mij betreft kunnen ze deze show afschaffen, het heeft met kwalitatieve muziek weinig te maken.
Minister De Jonge blijft acteren als een schoolmeestertje uit de vijftiger jaren die qua kennis niet verder komt dan wat hij uit de Winkler Prins voorleest. Eerst zouden de gemeenten al van hem de vrijheid krijgen om mensen gedwongen van het gas af te sluiten, nu begint hij met de verplichting tot warmtepomp en het verbod op nieuwe gasgestookte cv-ketels als je na 2026 een nieuwe warmtebron nodig hebt.
Waar halen we het geld daarvoor nu weer vandaan? Het is heel apart, hoe harder ze roepen dat we zuinig moeten zijn met energie, hoe duurder het wordt als we ook werkelijk minder verbruiken.
Dit miezerige mannetje is gek op dwang. Dat begon al bij zijn vaccinatie-credo. Opstand vereist, zeker nu “van het gas af” voornamelijk Poetin dwarszitten blijkt in te houden.
En dan de SMS-affaire. Alweer eentje. Mark Rutte blijkt een pathologische leugenaar met de duidelijke neiging tot jeugd-dementie (geen actieve herinneringen, weet je wel?) die er op de een of andere manier altijd tussenuit glibbert. Het is niet te geloven dat deze vogel en zijn kabinet er nog steeds zitten.
We hebben niet eens een complottheorie nodig, hier zit een duidelijke complotpraktijk. Het volk mag belazerd worden om de neoliberals in staat te stellen ons stommelingen er beter onder te houden. Het wordt tijd om die Rutte-bastille te slopen.
Als contrast iets dat goed is gegaan in Twente. Tussen de rijkeluiswijkjes Muiderslot en Dalmeden in Hengelo is een mooi fietspad aangelegd in een brede groenstrook die een beetje lijkt op het drasland van vroeger. De vraag is wel of dat zo blijft, want de prijzen voor bouwgrond zijn verleidelijk. Opvallend is het grote aantal vrijstaande huizen onder architectuur dat daar in de omgeving verrijst. Waar halen die lui het geld vandaan? En waar hebben mensen met een wat smallere beurs nu een plek?
Muziek in de Luie Stoel
Vanavond pak ik Windmills of your Mind, een samenwerkingsproject van Louis van Dijk (1941 – 2020) en zijn leerling Cor Bakker, beiden actief in de jazz en lichte muze. Het album stamt uit 2002.
Louis van Dijk was een van de favorieten van dit jaar (2022) wijlen mijn moeder. Ze draaide zijn platen meestal op een stevig volume, veel harder dan het geluidsniveau dat ze mij toestond voor mijn eigen pop-elpees. Samengevat, het schalde bij tijd en wijle door de hele flat. Daar kon mijn kleine versterkertje van 2,5 Watt stereo niet tegenop.
Zo maakte ik, weliswaar enigszins geïrriteerd over haar gezags-privilege, kennis met de eigen wijze waarop Van Dijk jazz en lichte muze speelde. Als volwassene kon ik dat spel later waarderen en kocht zelfs enige platen van hem. Nu de elpees lang verleden tijd zijn, is mijn mp3 verzameling wat rest.
Dit album toont een leraar en een leerling die aan elkaar gewaagd zijn. Ze spelen een paar jazz medleys van George Shearing, Quincy Jones en Leroy Anderson, parafraseren Windmills of your Mind van Michel Legrand, knipogen naar het Wilhelmus en bewerken liedjes van Ramses Shaffy. Al met al lekkere luistermuziek.
Louis van Dijk werkte jarenlang samen met Ramses Shaffy en Liesbeth List in Shaffy Chantant. Daarom vormt de Ramses Shaffy Medley de achtergrondmuziek van dit blog. Uiteraard ontbreken Sammy, We zullen Doorgaan en Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder niet.
Boek op Schoot
Vanavond lees ik De Antwoorden op Grote Vragen van Stephen Hawkwing (1942 – 2018) uit. Tja, wie kent hem niet, de natuurkundige die door ALS in een rolstoel terechtkwam en via hulpmiddelen kon spreken, maar desondanks met een aantal revolutionaire concepten kwam voor de theoretische Natuurkunde.
Hij schrijft in het boek onder meer over de vraag of God bestaat in combinatie met de vraag hoe alles is begonnen, of we nog wel een toekomst hebben op Aarde en of Kunstmatige Intelligentie een zegen of een vloek wordt.
Uiteraard is het belangrijk om vast te stellen dat het zijn antwoorden zijn, als wetenschapper en als mens. Dat leest al een stuk gemakkelijker. Hij doet in dit boek een poging om ingewikkelde zaken relatief eenvoudig uit te leggen, zonder moeilijke formules. Op een aantal punten slaagt hij daar goed in, ook al zijn bepaalde concepten wel erg ver van mijn bed. Hier en daar valt hij in herhalingen, wat begrijpelijk is omdat het boek losse artikelen van hem bundelt.
Ik vind de vraag over hoe alles is begonnen en of er wel een God bestaat interessant. De Big Bang is al jaren een aanvaarde ontstaanstheorie voor het heelal. Hawking beweert dat voor en op het moment van de Big Bang de tijd niet bestond, zodat een God ook geen tijd had om de schepping te bedenken. Voor zowel oorzaak als gevolg heb je toch tijd nodig, nietwaar?
En passant verwijst Hawking zaken als een hiernamaals en een gene zijde hiermee naar het rijk der fabelen. We hebben een enkel leven en daarna en daarvoor niks meer. Toch, een wereld zonder metafysica die hij hier beschrijft, lijkt me nogal deprimerend. Er is toch meer dan het theoretisch natuurkundig model alleen. Iets als liefde lijkt me lastig met een Unificatietheorie te omschrijven.
Maar ja, stel dat zijn conclusie die theoretisch correct lijkt niet klopt? Dat we (toch) te maken hebben met een tijdloze entiteit? Ja, hier zitten we op een spanningsveld tussen fysica en metafysica.
Causaliteit is heilig bij Hawking. Daarom betwijfelt hij de mogelijkheid tot tijdreizen, zowel naar het verleden als naar de toekomst.
Kunstmatige intelligentie is een interessant onderwerp, zeker als KI zichzelf kan herontwerpen tot een toestand waarbij menselijk belang opeens onbelangrijk wordt voor het systeem. Inderdaad, er bestaat gevaar dat een zelf-aanpassend systeem onstabiel wordt en ons als lastige vliegen elimineert. Reden temeer om grondige kennis van zaken te onderhouden en vooral de vinger aan de pols te houden.
Knutselen met Blokjes
We besluiten een oude legodoos uit de tachtiger jaren te reconstrueren: De Paardenstal, Lego-set 6397-1. Dit was een van de eerste Legosets die we aan onze kinderen cadeau deden.
Ja, sindsdien hebben we alle Lego gewoon in een paar grote dozen gestopt. Dat werd dus stukjes zoeken in de grote bakken. Pfff… er zaten een paar zeldzame exemplaren bij die steentjes! Uiteindelijk staat de paardenstal met enige moeite en toch wat missende steentjes overeind. Morgen kopen we er een grondplaat voor, dan kunnen we de hekjes, paarden, hindernissen en attributen plaatsen.
Leuk om zo nostalgisch bezig te zijn.
We zijn er wel achter dat we meer structuur moeten aanbrengen in de Lego-verzameling. We gaan wat opbergboxen kopen bij de Blokker om het zoeken te vergemakkelijken.
Gitaar op Schoot
Morgen heb ik weer een online Gitaar voor Mekaar. Ik neem twee stukken van Linnemann op, J’Aime en Satie’s Umbrella’s, om te zien of ik focus blijf houden. Dat lukt. Een goede generale repetitie, dus. Nee, nu niet bijgelovig worden!
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik blader door mij e-reader en stuit op De herontdekking van het leven van Anthony de Mello. De Mello (1931 – 1987) was een Indiase Jezuïet die een eigen instituut in Poona begon. Ja de Baghwan zat daar ook. De Katholieke kerk was duidelijk minder gecharmeerd van zijn filosofie waarin ook Boeddhistische elementen zaten.
Het is een verhaal in spreektaal. Het gaat over onthechting en loslaten van je afhankelijkheden voor geluk. Een heel simpel maar wel actueel voorbeeld: Dat je niet meer van streek raakt als je geen likes krijgt op Facebook. Een van de stellingen is: Volwassenheid is niemand de schuld geven. 😉 Da’s wel een goeie. Ik betrap me daar zelf ook wel op, dat je anderen verantwoordelijk stelt voor wat je zelf kunt doen.
Een heel apart boek. Ik lees door omdat het me nieuwsgierig maakt.