Muziek: La Mulata Chancletera van Ernesto Lecuona, gespeeld door Enrique Chia
22 Juni 2022
Stikstof, Latin, Lego-jet en Wiegeliedje
Schermloze Avond Zeven en Negentig. Oplettende lezers zullen hebben gemerkt dat ik een weekje afwezig was. Dat was voor een goed doel, ik liep de Avondvierdaagse samen met kleindochter Iris. Een verhaal daarover vind je hier.
Keek op de Week
Deze week stond in het teken van de stikstof, je weet wel dat spul dat 78 procent van de aardatmosfeer uitmaakt. In werkelijkheid gaat het over stikstofverbindingen, allerlei nitraten en ammoniak. Het kabinet heeft zich op vage wijze tot doel gesteld die tot een niveau te verminderen dat honderd keer zo laag is als elders in Europa wordt geprobeerd te bereiken. Ik begrijp niet waar die ziekelijke neiging om het beste jongetje van de Brussel-klas te spelen vandaan komt. Dat is werkelijk uit de hand gelopen waanzinnige Eurofilie. Een nogal kostbare kwestie voor ons.
De boeren komen in verzet. Hoog tijd, want zij krijgen van Rutte en de “Stikstofminister” de zwarte Piet toegespeeld en er komt geen Kick Out Zwarte Piet om hen te verdedigen. Stop dat geplande onteigeningsgeld in hulp om de biodiversiteit op het land te herstellen in plaats van er Vinex-zandvlakten van te willen maken voor woningen die toch geen mens kan betalen.
Een opmerkelijke uitspraak van Rutte: “De oorlog in Oekraïne is onze oorlog”. Nee dit is bepaald geen schuldbekentenis dat de EU een duidelijke mede-veroorzaker van die ellende is. Dit is louter rechtvaardiging voor de offers (inflatie, prijsstijgingen, wapenleveranties, gedwongen energietransitie, etc.) die “wij” zouden moeten brengen.
Weer een typisch politieke uitspraak, iets zeggen waar hij zelf geen last van zal krijgen, maar de rest van het volk wel. Wel, het staat hem vrij om zich aan te melden bij het Azov-regiment. Zie je het al voor je? Hij kan de trekker van die Stinger niet eens vinden.
Ik voel dat niet zo, dat “onze oorlog”. Velen met mij, denk ik.
Oekraïne blijkt trouwens niet het democratisch Walhalla dat de EU denkt te moeten verdedigen. De voornaamste oppositie is daar inmiddels verboden en diverse vertegenwoordigers daarvan zijn gevangen gezet en wie weet wat daarmee gebeurt. Moet je zo’n bananenrepubliek als “soevereine Europese staat” gaan verdedigen?
Tijd voor de goede Keek: Wat gaat er goed in Twente? De vernieuwing van de Hengelose binnenstad krijgt steeds meer vorm. We zien ook bloembakken met zitjes verschijnen. Als iedereen de bloemetjes laat staan, komt er wellicht motivatie om de “gaten” in de winkelstraat weer op te vullen. Tot nog toe is dat een droevig teken van economische achteruitgang.
Muziek in de Luie Stoel
Vandaag stuit ik op pianomuziek van Ernesto Lecuona (1895 – 1963) gespeeld door Enrique Chia met zijn ensemble. Lecuona was een Cubaans componist die nadat Fidel Castro aan de macht kwam in 1960 haastig naar het buitenland vertrok. Blijkbaar swingde het Cubaans communisme niet zo.
In zijn composities komen Cubaanse populaire ritmes en thema’s duidelijk terug. Hij schreef meer dan 600 composities voor piano en allerlei ensembles.
Een aantal daarvan werd wereldberoemd, zoals Canto Siboney, Malagueña, Andalucia en Siempre en mi Corazón. Onderhoudende muziek met Zuid-Amerikaanse vrolijkheid, maar ook drama en romantiek. Eerlijk is eerlijk, ik heb een zwak voor deze muziek, ook al zal ik als stijve Hollander nooit zo kunnen swingen.
Achtergrondmuziek wordt La Mulata Chancletera, een aanstekelijke melodie waar je een dansje op kunt maken.
Boek op Schoot
Ik lees In de Muziek van Wieke Karsten uit. Een werkelijk uitgebreid concept van “Breinbreed” muziek studeren om op het podium tot je recht te komen, de muziek recht te doen en het publiek te trakteren op een aanstekelijk muzikaal verhaal. Ik voel wel een valkuil. Doordat het zo uitgebreid is, weet ik niet waar ik het beste kan beginnen. Als je alle opmerkingen en oefeningen wilt doen, heb je een dagtaak. Ook refereert ze aan een aantal vaardigheden die je als professioneel musicus aangeleerd krijgt, maar als amateur ontbeert. Meezingen, bijvoorbeeld, dat wordt soms lastig zonder bijvoorbeeld solfège technieken.
Goede tips betreffen het bewust studeren afgewisseld met de vrije teugel. Ik merk dat ik sommige sessies wat doelgerichter kan doen, vooral om te voorkomen dat ik alle kanten op zwalk. Dat zal mijn opnamen goed doen, denk ik.
Achter in het boek staat een lijst van dingen die je juist niet moet doen. Ik kan daarin meegaan. Uren studeren alleen om uren te maken is zinloos. Eindeloos herhalen zonder uit te zoeken waarom je dat nodig vindt, idem dito.
Ik raad het boek zeker aan. Het is toegankelijk geschreven en is overzichtelijk van structuur. Dit huis van de muziek heeft zeker een fundament. Verwacht echter niet dat je na een keer lezen het hele concept overziet.
Knutselen met Blokjes
Vandaag krijg ik een Marktplaats aankoop binnen, de Lego-Creator 4953 straaljager die een beetje op een Tomcat F14 lijkt. Het is even zoeken, maar je kunt vaak de oudere Lego-sets vrij voordelig opkopen. Het is altijd even spannend wat “zo goed als nieuw” inhoudt.
In dit geval blijkt dat een paar Technic pennetjes voor de verbindingen een beetje slap zijn geworden en dat niet alle steentjes even schoon zijn. Pinnetjes kun je nabestellen en Lego kun je in de was doen.
Het is een leuk pakket. De zwenkvleugels van het vliegtuig werken. Ditmaal voeg ik geen foto’s toe, want ik heb in de blog inmiddels de rubriek Legolandelijk opgericht. Daar komen nu de gedetailleerde verhaaltjes over mijn blokjesknutselarij.
Gitaar op Schoot
Ik breng de tips uit In de Muziek in praktijk met bestuderen en op uitvoering richten van de Wiegenlied Etude van Tatiana Stachak uit haar eerste boek etudes. Deze etude gaat over vibrato op melodienoten. Ik bedenk mezelf van tevoren waar ik me op ga richten en stel me in op voorspelen. Na een paar keer doorspelen heb ik een idee over tempo en puls die ik wil. Het blijkt dat dit idee nog niet helemaal reproduceerbaar is.
Dan neem ik het stuk een aantal malen op. Morgen beluister ik het resultaat. Wie weet zit er weer een stukje bij voor mijn Youtube kanaal.
Verhaal voor het Slapen Gaan
Ik ga verder met de Lied van IJs en Vuur serie van George Martin, ook wel bekend als Game of Thrones. Ik zit nu in het tweede deel De Strijd der Koningen. Een bloedrode komeet voorspelt onheil en de diverse facties proberen dat ieder op hun eigen wijze te realiseren teneinde de wereldheerschappij te veroveren.
Never waste a good crisis, waarom komt me dit zo bekend voor?
Ook in dit tweede deel zitten veel geweld en intriges, je zou het haast Realistic gaan noemen in plaats van Fantasy. De kijk op seks is een beetje eenzijdig, tot aan misbruik van vrouwen toe. Daarnaast voert George Martin een ratjetoe aan conflicterende religies op die zonder uitzondering in dienst staan van de machthebbers. Ook realistisch.
Zo zie je maar, kijk naar de wereld, maak er een andere planeet van, schrap technologie en maak er magie van, en je komt aardig richting van High Fantasy. Een kreet die naar het schijnt met het epische karakter te maken heeft.
Ik ben er overigens nog niet achter of deze boeken de motor achter de populariteit van Game of Thrones zijn geweest.