Vooraf…
Je hebt een bestemming nodig,
maar de weg is uiteindelijk het
doel.
Een Pelgrim op weg naar Santiago
In 2012 deed ik mee aan mijn eerste amateurconcours van het Gitaarfestival Nordhorn, waar ik ook het verslag voor schrijf. Omdat ik zelf te druk was met zweten voor de jury, nam Bobby Rootveld van Kulturhaus NIHZ, de organisator van het festival, de pen even over.
In zijn stukje over mijn concoursbijdrage en verdere gitaarleven vroeg hij zich af of ik niet ergens in mijn leven een afslag gemist had, of ik niet beter mijn passie beroepshalve aan de gitaar had moeten wijden.
Op zich een leuk what if scenario, waarover ik in deze Gitariteit mooi eens kan mijmeren. Heel soms heb je dat weleens: “Wat zou ik doen als ik mijn leven over kon doen?”
Ik maak er een stukje van over de geschiedenis en de betekenis van de gitaar en haar muziek in mijn leven. Of is het omgekeerd, de muziek en haar vertolker de gitaar? Een mooie bezigheid om een weekend mee te beginnen!
In eerste instantie lijkt het misschien een beetje apart om over mijzelf en de rol van (onder meer gitaar) muziek in mijn leven te schrijven. Maar zo vreemd is dat helemaal niet, heel wat musici hebben iets autobiografisch geschreven lang voordat het alleen nog maar postuum uitgegeven kon worden.
Pakkend voorbeeld van zo’n verhaal is het relaas van Yehudi Menuhin in zijn boek Unfinished Journey. Dit bleek na publicatie in 1976 (hij overleed in 1999) zo interessant, dat hij vlak voor zijn dood er nog een staartje bijschreef in Unfinished Journey: Twenty Years Later. Ik hoop dat ik dat ook in goede gezondheid haal en te zijner tijd ook nog iets nieuws over gitaar en muziek te vertellen heb!
“Nu al tijd voor memoires?” zou je kunnen opmerken, “je bent nog lang niet aan je pensioen toe!”
Dat klopt! En als de overheid de pensioenleeftijd maar blijft verhogen, duurt dat misschien zelfs langer dan je denkt… Maar desondanks is het gewoon leuk om te mijmeren over die gemiste afslag en dan te schrijven over dat het gewoon goed is zoals het is gegaan. Als een soort variatie op de Tractato Logico-Philosiphicus van Wittgenstein, De wereld is alles wat het geval is.
Doorgewinterde filosofen zouden nu toevoegen Waar men niet over spreken kan, daarover moet men zwijgen.
Maar dat doe ik lekker niet in dit bescheiden stukje autobiografie!