Schermloze Avonden (Intro)

Addicted van het album Atemlos van Schiller

Vooraf…

Ik krijg van tijd tot tijd mailtjes van SoChicken, een site waar je een broednest kunt opzetten voor de issues die je in je leven ervaart. Ik heb er enige tijd een cursus gevolgd om me minder druk te maken over wat anderen van je vinden. Ik moet zeggen, het helpt zo lang je niet om (levens)recensies vraagt met het doel meer geliked te worden, de evidente Facebook valkuil.

Dat mailtje stelde simpelweg voor om een schermloze avond te introduceren. Geen computer, geen Smartphone, geen tv. Een avondje vrij van de onafgebroken stroom informatie, Facebook checks en het afmaken van de nodige monsters met Witcher 3.

Geheel schermloos leven is voor mij op dit moment een illusie. Ik ben technisch broodschrijver en zit acht uur per dag achter het scherm. Zeker tegenwoordig met die telefoonvergaderingen met scherm delen voor de documenten. Dat is deels nu de vloek van het thuiswerken, te veel scherm-uren.

En de vrije tijd, dan? Tja, ik ben amateurschrijver, onderhoud een blog en een website over een andere passie van me, gitaarspelen, en ik doe graag regelmatig een spelletje in een andere wereld waarin je tegenstanders naar de andere wereld helpt. Nee, niet alleen grof geweld, er zit ook spelletjes voor sport (voetbal, rallyrijden), simulatie (ik ben gek op propsims), strategie en cafévermaak (flipperen) tussen. Dus komen er in de vrije tijd door de week dagelijks al snel vier uur schermtijd bij, met in het weekend nog wat meer. En soms komen daar in een onrustige bui nog wat extra uurtjes bovenop.

Ik heb het eens opgeteld en ik zal jullie het totaal besparen, en van het schaamrood op mijn kaken maak ik geen foto. Wat speelt dat scherm een ontzettende rol! En dan heb ik Smartphone loeren er nog niet bij gerekend. Ze zeggen dat de jonkies hun leven achter glas vergooien, maar dit redelijk oudje (63) kan er ook wat van. De tijd alleen al is een kenmerk van een verslaving die blijkbaar een belangrijk deel van de mensheid in zijn greep heeft.

Ik herinner me nog goed de sensatie van Internet, de verleiding van de link. Het was magisch om via hyperlinks door het informatie oerwoud te trekken, maar een tijd dat dat kost! En dan de lijkenjacht op de Social Media. Ik wil worden herkend, ik wil worden erkend en ga daarbij over likes. Ik ben een half jaar uit pure frustratie van Facebook weggegaan, wat heel leerzaam was. Nu ben ik weer terug, maar ik moet heel erg oppassen om niet terug te vallen in oude gewoontes. Maar ik weet wel, loopt het uit de hand, dan ben ik nu op tijd weg.

Kortom, een schermloze avond in mijn vrije tijd is een poging waard. Wat ga ik doen als ik geen computer, Smartphone of tv gebruik? Pak ik een boek (of de e-reader, die zie ik als uitzondering omdat het ding zo papier-achtig over komt en ik bijna geen papieren boeken meer heb). Ga ik meer gitaar spelen? Wordt het wandelingetje samen wat langer? Of neem ik nu gewoon de tijd om eens te praten zonder de druk van “nuttige vrijetijdsbesteding”?

We gaan het zien. Ik ga de uitdaging aan en ga proberen er een vaste gewoonte van te maken. De komende tijd wordt het:

Woensdag: Schermloze Avond.

Daar ga ik een tijdje een blog over schrijven, dat je hieronder kunt lezen. Uiteraard geschreven in de schermverslaafde rest van de week. 😉 Zal ik toch hier en daar weer met de hand notities moeten maken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven