Muziek: Walking van Andrew Yourk op klassieke gitaar
Veldwijk 13-6
Een maandje geleden vroeg kleindochter Iris of ik wilde meelopen met de avondvierdaagse. Wel als pas-gepensioneerde opa wilde ik daar geen nee op zeggen. Ze zou met een groot aantal kinderen van haar klas van Basisschool De Rank de vijf kilometer lopen. Dat is te doen. Als premie kwam daar nog een fietstochtje naar de startplaatsen bij, aan beweging geen gebrek.
Omdat ik tegenwoordig een beetje stijf in de rug ben van het wennen aan de pensionering, besloot ik wel van tevoren een beetje te gaan trainen. Wandelschoenen aan en kuieren maar aan de rand van Hengelo. Dat hielp, maar overtuigde me er ook van dat ik iets meer zal moeten doen voor de fysieke soepelheid. Veertig jaar lang twintig kilometer fietsen en een stevig pauzerondje lopen laten zich niet zomaar vervangen.
De eerste dag start vanaf het Fanny Blankers-Koen stadion, vroeger bekend als Stadion Veldwijk. Ooit was dat tot 1967 de thuisbasis van de toen prof-voetbalclub Tubantia. Daarna werd het tot 1977 gebruikt als locatie voor Speedway-wedstrijden. Het tafereel van brullende motoren en overal modder en stof. Uiteindelijk werd het stadion een atletiekstadion en na een stevige modernisering de luxe 8-baans thuisbasis voor de FBK-games.
Het stadion zien we niet, maar de parkeerplaats wel. Ik moet onwillekeurig aan mijn oefenrondjes voor de rijles denken in de jaren tachtig. De kantine van Sporthal Veldwijk daar vlak naast was lange tijd het startpunt van rij-examens.
Een enorme file op de Kuipersdijk laat zien dat we er goed aan hadden gedaan om op de fiets te gaan. Mijn dochter krijgt extra training met kleindochter Iris achterop. Op de parkeerplaats wacht een vrolijk ratjetoe van kinderen en volwassenen op het startschot. Iris en haar vriendinnetjes beginnen gelijk een yell te oefenen. Daarna inspecteren ze hun wederzijdse snoepzakken, want je moet wel iets te knabbelen hebben onderweg.
De tocht leidt door de wijk, over de sluis in het Twentekanaal en vervolgens langs het kanaal richting Enschede. Het weer is mooi, de stemming zit erin en de kinderen lopen door al hun heen en weer geloop zeker tweemaal de afstand.
Onderweg maken we een staaltje mee van gerichte reclame. Supermarkt Jumbo deelt petten en donuts uit. Een pretpark in de buurt komt met kortingsbonnen. Okee, sponsors moeten ook leven, maar soms gaat merchandising wel ver.
Langs het kanaal zijn duidelijk de werkzaamheden te zien om het uit te diepen en de oevers meer natuurvriendelijk te maken. Als je vroeger in het Twentekanaal viel, had je klimijzers nodig om tegen de meterhoge damwand van de kades op te klimmen, nu kun je over een stenen beschoeiing waden.
Halverwege Enschede is een fiets- en voetgangersbrug gekomen. Een mooie plek om eens rustig te bekijken hoe lang de stoet van de vierdaagse nu eigenlijk is. Bij de IJsbaan aan de overkant krijgen we een kwartiertje rust met een flesje water en een koekje, met dank aan de ouderraad van de school. Voor eventualiteiten kun je ook hier een beroep doen op de EHBO.
De terugweg voert ons langs het retentiegebied Kristalbad. De naam is een stukje historie. Vlak achter de sluis van Hengelo is een zwaaikom waar in de vorige eeuw reeds voor de oorlog een openluchtzwembad werd gevestigd. Het Twentekanaal raakte echter vervuild, zodat het zwembad de kant op moest. Zo ontstond Het Kristalbad. Het restant daarvan is het pierenbadje van de camping De Zwaaikom.
Doel van het retentiegebied is wateropslag in geval van stevige regenval (zodat het niet in Hengelo en Enschede uit de riolen spuit) en waterverbetering van de output van de Enschedese waterzuivering. Tja, dat kun je aan het begin van het traject ook wel ruiken. Resultaat is wel een rustig en aangenaam recreatiegebied langs de fietssnelweg F35.
We komen Hengelo weer binnen bij de tropische plantenkwekerij van Balk. Ja, met de beloofde opwarming van de Aarde moet je tijdig je bakens verzetten, nietwaar? Je merkt dat de kinderen de kilometers in de benen krijgen, want het tempo zakt wat af. Een luid gezongen We zijn er Bijna houdt echter de stemming erin.
Even klappen bij de finish en dan op naar de fiets. Een salamiworstje zorgt voor wat hartigheid en de daaropvolgende fietstocht helpt mijn loopspieren weer wat op weg.
Eerlijk is eerlijk, opa is toch een beetje stijf bij zijn thuiskomst.