Muziek: Safari on the Serengeti van het album African Skies van Diane en David Arkenstone
17 Juni 2021
Eindexamenfeestjes, Jubilea en een Spotgaai
Schermloze Avond Zeven en Veertig, nog vijf te gaan tot het eenjarig bestaan.
Keek op de Week: Afgelopen week is een beetje duffe week geweest. Het weer is aardig opgewarmd, dus de ventilator staat alweer in de slaapkamer. De warmte maakt me ’s avonds loom, ik schroef mijn activiteiten een beetje terug.
Er lopen geruchten over versnelde versoepelingen van de coronamaatregelen, maar tegelijkertijd zie ik dreigende en een beetje speculatieve berichten over jeugd die de deltavariant als vakantiesouvenir zou kunnen meebrengen als ze flink aan het feesten slaan in het buitenland. Vorig jaar ergerde ik me eraan dat in de media de jeugd door hun vakantieavonturen de schuld kreeg van de tweede en derde golf. En nu proberen ze het op de een of andere manier weer. Dat prikkelt mijn eerlijkheidsgevoel.
Hier en daar zie ik op straat tekenen van feestvreugde: De vlag met de schooltas. Geslaagd voor het eindexamen. Mijn gedachten gaan even vijfenveertig jaar terug naar mijn eindexamenfeestjes. Zouden ze het nu aandurven? Een beetje feesten in de buitenlucht? Ik hoop het, want zo’n overgang naar de volgende fase moet je bewust meemaken, liefst met mooie herinneringen.
Afgelopen week was ik druk met een jubileumverhaal voor een collega. In de veertig jaar dat ik nu werk, heb ik een traditie ontwikkeld om voor collegae waarmee ik een goede band heb (zodat ik iets over henzelf weet) een gelegenheidsverhaal te schrijven. De ene keer relatief kort, de andere keer bijna boekformaat. Mijn romans Dertig Cirkels van de Zonnen en De Zang van de Zonnewende zijn ontstaan uit gelegenheidsverhalen voor twee vrouwelijke collegae.
Steeds probeer ik een karakteristiek van die persoon in het verhaal te verwerken. Het allereerste verhaal ging over een ruimtehandelaar die in de toekomst de zonnebank herontdekte. De desbetreffende collega was een prettige ritselaar die zonnebanken verhuurde en daar de prachtigste verhalen over had. Een andere collega was gefascineerd door wiskundige algoritmen. Die kreeg een verhaal over Joseph Fourier (de bedenker van de Fourier frequentieanalyse) in de stijl van A Christmas Carol (de collega is Engelsman). En zo kwamen er verhalen voor collega’s met verschillende hobby’s, motorrijden, hardlopen, role playing games, gedichten, muziek van Bach, etcetera.
Op dit moment schrijf ik een verhaal voor een collega die 1 Juli met pensioen gaat. Hij is een fervent stamboomspeurder, dus het verhaal heet heel toepasselijk Het Geheim van de Stamboombouwer. Ik had het al klaar willen hebben, maar ja, de coronaproblematiek tastte regelmatig mijn inspiratie aan. Ik kom dus met een Deel Een. De rest volgt als ik volgend jaar zelf met pensioen ga. Nu zijn er de laatste loodjes om het verhaal afdrukgereed te krijgen voor het einde van de maand.
Dit verhaal is dan het laatste van de collegiale verhalen, ik ben de volgende die met pensioen gaat. Tijd voor memoires!
Muziek in de luie stoel: Ik begin in de achtertuin, maar het me wordt al snel te warm. Dus de luie stoel staat even binnen. Ik kies het album African Skies van Diane en David Arkenstone. Arkenstone was destijds een van de new-age muzikanten van de Narada-stal. Hij is een multi-instrumentalist met nadruk op keyboards en heeft inmiddels 76 albums uitgebracht in de new-age sfeer. African Skies heeft een aantal nummers van een kwartier om lekker bij weg te dromen. Safari on the Serengeti wordt de achtergrondmuziek. In dit geval duurt de muziek denk ik misschien wat langer dan de leestijd, dus relax.
Boek op schoot: Ik heb de Hongerspelen trilogie uit. In het laatste boek, De Spotgaai, vindt de eindstrijd plaats tussen rebellen en de suppressieve gevestigde orde. Dit gaat met behoorlijk wat geweld gepaard dat ook redelijk grafisch wordt beschreven. Dat werd me op gegeven moment te gek, het begon me tegen te staan. Uiteraard maakte de film van deze actiescenes dankbaar gebruik en toonde nog wat erger geweld dan het boek.
Het is wel interessant om in het verhaal te lezen hoe zowel vriend als vijand gebruik proberen te maken van de hoofdpersoon voor hun eigen mediacircus waarmee ze hun onderdanen willen beïnvloeden. Ze wordt achter de frontlinie gehouden terwijl ze zelf wil vechten. De ontwikkeling dat zij langzamerhand het vertrouwen in de intenties van de “goeden” verliest is interessant, dat geeft wat meer inhoud dan een goed versus kwaad verhaal. De tragiek in het boek is inderdaad de top van de rebellie, de “goeden”, feitelijk de positie van de tirannie willen overnemen en in staat zijn tot dezelfde methoden als de “kwaden”.
Daarbij ontdekt ze dat een paar van haar vrienden partij kiezen voor deze aanpak, waardoor de geschiedenis zich zal herhalen. De “goede afloop” wordt dan ook dat ze de leidster van de rebellen doodschiet tijdens een wraakritueel. Of dit goed uitpakt, is een open einde, zij wordt politiek geïsoleerd en kan hoogstens haar eigen kinderen nog haar verhaal vertellen.
Een voorbeeld uit de geschiedenis is de Russische Revolutie. Begonnen als een volksopstand tegen de upper-class van de tsaar, leverde diezelfde revolutie uiteindelijk de partijleider Stalin op met zijn zuiveringen en geprogrammeerde hongersnood om het volk te dwingen. Daarmee gingen de zaken voor het volk van de regen in de drup. Dit principe zien we bij meerdere revoluties.
Kortom, de Hongerspelen trilogie was leuk om te lezen, spannend ook, maar ik blijf wel achter met een beetje pessimistisch gevoel dat wordt versterkt door wat ik in de actualiteit ook tegenkom.
Gitaar op schoot: Vandaag niet. Het is zo warm boven dat ik mijn zweetvingers bijna niet van de snaren kan krijgen. Dus het blijft bij stemmen.
Lezen voor het slapen gaan: Na de young-adult trilogie ga ik lekker even terug naar de old-adult vertellingen in de Middeleeuwen. Broeder Cadfael vindt in Een Zijden Haar bij het omploegen van Potter’s Field, een nieuw stuk land voor het klooster, een lijk van een vrouw. Potter’s Field was het eigendom van een kloosterbroeder die was ingetreden en zijn vrouw daarbij had achtergelaten. Tja, daar moeten we meer van weten!
En zo begint een plaknacht met onweerskansen.