Gitaarfestival Nordhorn 2012
Schoolreisje
Je herinnert je het vast nog wel. Dat gevoel van gespannen verwachting voordat je als kind op de lagere school voor het eerst op schoolreisje gaat. Hoe zou het zijn, waar zouden we terechtkomen? Waar kun je het best zitten in de bus? Wordt het wel gezellig en niet zo pesterig als in de klas? Speeltuin? Dierentuin? Broodtrommeltje mee, met misschien iets lekkers als verrassing…
Jammer genoeg werd mijn allereerste schoolreisjeservaring verijdeld door de waterpokken. Domme pech! Gelukkig zijn er daarna vele schoolreisjesmomenten gevolgd.
Gitaarfestivals zijn ieder jaar ook weer schoolreisjesmomenten voor mij. Ik heb ze al vanaf 2006. En vanaf vorig jaar zelfs tweemaal per jaar. Met als special dit jaar dat ik voor het eerst aan het amateurconcours mee doe.
Zodoende reed ik op de ochtend van vrijdag 27 april met dat plezierig spannende schoolreisjesgevoel richting Nordhorn. Extra vroeg dit keer. Want ik zou meehelpen met de intake van de deelnemers.
De lente begon laat dit jaar, de meeste bomen hadden het blad nog in de knop. Toch zat de belofte van uitbundig groen overal op de takken. Het was rustig op de weg, ook al was het een vrijdag. Voorbereiding op de voorjaarsvakantie?
De aloude Scandinavië route lag er nog steeds, ook al is die nu gedegradeerd tot de onbeduidende N342. Bij de grens merk je echter, dat er nog steeds een geliefde vrachtrijders pleisterplaats is, hier kun je gratis staan om een tukje te doen. Het is opvallend druk bij de supermarkten aan weerszijden van de grens. Ueber der Grenze scheint die Sonne blijkt voor beide partijen te gelden!
Nordhorn lag kalm onder het waterige voorjaarszonnetje. Het kaalgeslagen Niehues imperium lag er nog net zoals vorig jaar. De huidige economische crisis moedigt het ook niet aan om grote bouwprojecten op te starten. De kale vlakte, waar eens de weefgetouwen in de hallen ratelden, is nu het domein van konijnen en veldmuizen.
Ik draaide de Marktstrasse in en vond warempel nog een plekje bij de school naast een auto met Nederlands nummerbord. Waar zou die voor komen?
Ik pakte mijn spullen uit. Gitaar, tas met water, brood en Ergoplay, en een tas met boeken van de DOS Amigos Homepage collectie. Die mocht ik op het festival te koop aanbieden. Wie weet! (Via Internet loopt het totaal niet, dat heb je met free downloadable content).
De Mittelstrasse met daaraan het Kulturhaus NIHZ is niet ver daar vandaan. Daar gaat het ook dit jaar weer gebeuren.
Gitaarfestival Nordhorn 2012!
Kulturhaus NIHZ
Het begrip Kulturhus is in Nederland betrekkelijk nieuw. Het kwam uit Scandinavië overgewaaid. Daar bouwde men multifunctionele buurtcentra die onder meer voor cultuurmanifestaties konden worden gebruikt.
“Dat is een aardig idee!” vond men in Nederland, en gemeentebesturen op het platteland begonnen massaal Kulturhuse te bouwen. Met onze hang naar vreemde Niet-Nederlandse benamingen voor van alles en nog wat, maakten we zelfs drie spelfouten in het woord! Kijk maar: (C)Kultu(u)rhu(i)s.
Toen kwam de bezuinigingswoede om de Europese schoolmeester Rompuy te bevredigen, waardoor er in de Kulturhuse eigenlijk nauwelijks cultuur meer wordt bedreven. Subsidies weg, cultuur op die plaatsen exit. En een groot aantal gemeentes die nog dertig jaar hypotheek kunnen opbrengen voor praktisch lege gebouwen.
Dit cultuurverval geldt echter geheel niet voor Kulturhaus NIHZ. Dit is met recht een Haus der Kultur!
Kulturhaus NIHZ is de onderneming van Bobby Rootveld en Sanna Rootveld-Van Elst. Samen vormen zij het gitaar/blokfluitduo Niet In Het Zwart (Duo NIHZ).
Aan de Mittelstrasse in Nordhorn vonden ze in een heerlijk rustige buurt een bedrijfspand met woonruimte en bouwden dat om tot cultuurcentrum met verblijfsgelegenheid en verwierven alle nodige vergunningen van de overheid om een gezellige kleinschalige concertzaal te exploiteren, inclusief het Wijntje en het Trijntje apres concert. Prima geschikt voor muziekfestivals en kleinschalige manifestaties zoals masterclassweekends. Vooral het feit dat er overnachtingsgelegenheid aanwezig is, trekt de nodige buitenlandse studenten.
Qua muziek is Kulturhaus NIHZ multicultureel. Je vindt er gitaarfestivals, blokfluitfestivals, dwarsfluitfestivals, warempel een accordeonfestival, open stage avonden en een veelheid aan concerten van klassieke gitaar tot blokfluitensemble.
Ik wist het afgelopen jaar regelmatig de weg naar Nordhorn te vinden en heb er al menig concert en open gitaaravond meegemaakt. Het is een huis met een gezellige sfeer en meer gitaarconcerten in een enkel jaar dan ik in deze regio in jaren heb meegemaakt.
Dus hou hun website (http://www.kulturhausnihz.de/) in de gaten!
Het Festival
Het Nordhorn Gitaarfestival 2012 is een evenement van drie dagen met daarin masterclasses, concerten en het concours in twee categorieën, het concours voor de professionals en conservatoriumstudenten en het amateurconcours. Workshops gingen dit jaar bij gebrek aan inschrijving niet door.
De medewerkende musici waren deze keer Thomas Mueller-Pering, Alberto Mesirca, Nutavut Ratanakarn uit Thailand, het Klemke Gitarrenduo (Samuel en Laura Klemke), het Anido Guitar Duo (Annette Kruisbrink en Arlette Ruelens) en last but not quite least Roland Dyens!
De eerste dag is gereserveerd voor masterclasses, de voorrondes voor het profi/studentenconcours en het concert van Thomas Müller -Pering. Dag twee zijn er weer masterclasses, het amateurconcours en concerten van Nutavut Ratanakarn, het Klemke Gitarrenduo en Alberto Mesirca. De laatste dag brengt masterclasses, de finale van het concours en het slotnummer, het concert van Roland Dyens.
Voor zo’n festival moet er heel wat geregeld worden, van public relations tot eten koken. Kulturhaus NIHZ heeft daarbij ontzettend veel hulp van de familie Rootveld (Fred, Angie en Sarah), Lyz Day uit Zwitserland en allerlei mensen die onder het festival een handje toesteken. Een kijkje achter de schermen leerde me dat dit vrijwilligerscontingent een belangrijke bijdrage levert aan het succes van het festival. Mensen, petje af!
