Twents Gitaarfestival 2009
2009 is het jaar van de vierde editie van het Twents Gitaarfestival. Ook dit jaar werden de organisatoren aangespoord door het succes van de vorige aflevering en niet in de laatste plaats door hun passie voor de gitaar en een goed gitaarevenement.
Zoals gebruikelijk viel het Twents Gitaarfestival in de hemelvaartweek, die ten gevolge van de (paas)maanstand deze keer achter in Mei viel. Voor mij een prima oplossing met Hemelvaart als vrije dag en de vrijdag daarop als ATV dag: maximaal profijt van vrijde dagen en een minimale aanslag op het vakantiesaldo.
Never change a winning team is een veel gehoord parool, en zodoende stonden de trouwe organisatoren van de Stichting Twents Gitaarfestival (Bobby Rootveld, Jaap Majoor, Niels Ottink en Paul Driessen) en een grote achterban van familie, vrienden en sympathisanten wederom klaar om het evenement tot een succes te maken.
Hoe vaker je zo’n evenement meemaakt, hoe meer bewondering je krijgt voor de organisatie. Neem een paar kleine voor een bezoeker bijna onopvallende details.
De lunch voor de docenten en medewerkers was prima verzorgd (ik kan het weten, want ik ving als vliegende kraai een lekker broodje). Aan de EHBO was gedacht, minimaal een van de medewerkers was gecertificeerd Bedrijfshulpverlener. De hotelovernachtingen voor de deelnemers van ver waren geregeld. De informatiebalie was continu bemand (en ‘bevrouwd’) zodat je altijd aan informatie en niet te vergeten CDs en DVDs kon komen.
Het lijken kleine dingen, maar zonder eten kun je niet spelen, in geval van nood is het belangrijk dat iemand is opgeleid om het voortouw te nemen, en een slaapplaats is ook heel prettig als je fris op het concours wil verschijnen. En als je de weg niet weet in Concordia, is het fijn als iemand je die kan vertellen.
Kortom, klasse mensen! In die vier jaar is de organisatie een goed geoliede machine geworden, waarbij iedereen een groot improvisatievermogen laat zien. Ondanks de organisatiestress en de late uurtjes (die je uit de tijden van de e-mailing kunt afleiden). Chapeau!
Ik had me ingeschreven voor de masterclass bij Pavel Steidl en het improvisatiepakket erbij genomen. Bij dat laatste pakket zat zelfs nog een workshop Flamenco en fingerpicking, een mooie gelegenheid om eens kennis te maken met deze technieken.
Een verslag van mijn impressie van de muzikale en sociale gebeurtenissen is al bijna een traditie geworden. ;-) Als ik op de achterkant van het programmaboekje kijk, is de kans dat ik een lustrumuitgave van de verslagen kan maken erg groot!
De impressies die ik beschrijf zijn subjectief. Dat geef ik ruiterlijk toe. Dus wees niet kwaad of gepikeerd als ik voor jouw idee complete onzin opschrijf: mijn mening of impressie is slechts eentje van de velen.
Opzet van het Festival
Qua opzet was het festival een voortzetting van het concept van vorig jaar: drie dagen masterclasses een workshops in het Artez Conservatorium, concoursen en concerten in Theater Concordia. Het is een formule die werkt.
Normaal gesproken waren en ‘s morgens en ‘s middags masterclasses en workshops, met vrije ruimte voor het lunchconcert. Dit jaar was het Scharpach Concours Categorie 1 (de studenten en profi’s) helemaal vrijgepland, zodat je er ongestoord voor kon gaan zitten. Helaas was dit voor het amateurconcours niet mogelijk.
De bijzonderheden van dit jaar:
- Er was een lezing van een aantal gitaarbouwers over moderniteiten en tradities in de gitaarbouw. Onder meer Theo Scharpach en Bert Kwakkel gaven acte de préséance, waarbij je hun gitaren uit kon proberen.
- Annette Kruisbrink, een van de weinige Nederlandse componistes voor gitaar, stond er een middag met haar werk.
- (Wederom heel praktisch!) ook dit jaar was er de ‘gitaargarage’ hoog boven in Concordia. Als je nagaat wat voor kapitalen sommige spelers in hun koffer hebben is dat heel prettig en een hele zorg minder, ook al heb ik de afgelopen twee festivals geen verhalen van gestolen of beschadigde gitaren gehoord.
- De aansturing via email (stadskaartjes, lesplaats, lesschema en kandidatenlijst van het Scharpach Concours) was wederom goed geregeld. Dat gold ook voor de tijdige updateservice voor het doorgeven van roosterwijzigingen. Het lesschemadocument vereiste wat vergrootglaswerk, maar met een screendumpprogramma kwam dat ook in orde.
Het enige probleem dat ik zelf ondervond -maar dat ligt helemaal aan mezelf- was het volle programma: als je het hele pakket neemt, moet je de klok goed in de gaten houden. Hierdoor kon ik niet alle evenementen meemaken, of er op zijn hoogst even binnenlopen. Dus volgend jaar ga ik voor klassiek en een beetje meer rust in het programma.