Gerbe des Fleurs (Jose Ferrer)

Gerbe des Fleurs is een sympathieke kleine suite van de Spaanse componist Jose Ferrer (1835 - 1916) die bestaat uit vier delen: Cantilene Espagnole, Pavane, Mazurka en Berceuse. Aan de titels kun je zien dat hij ze voor het Franse publiek had gecomponeerd.

Ik speel dit stuk al vrij lang, ik herinner mijn eerste optreden daarmee in 1990. Sindsdien heb ik het een aantal malen opgepakt en verfijnd, ook in het openbaar gespeeld, maar nog nooit opgenomen. Bij deze doe ik dat, en wel in December 2014.

Opnemen bleek voor deze stukken deels een eyeopener. Je bent geneigd om materiaal dat je al jaren speelt een beetje te onderschatten. Na een aantal pogingen was ik eigenlijk nog niet helemaal tevreden. De dynamiek kan beter. Het bleek lastig om zo kort voor de microfoon een duidelijk verschil in volume te maken.

Daarnaast slopen er door opnamestress-gedreven haast toch onnauwkeurigheden binnen. Bij de Mazurka viel dat het meest op, het lukte me op gegeven moment onder stresscondities nauwelijks om een bepaalde akkoordovergang te maken. Frustrerend om steeds het Delete knopje te drukken! Daar moet ik dus een oplossing voor vinden. Verder bleek de haast ietsje te veel voor de versieringsnootjes. Dat blijft lastig, want ze moeten aan de ene kant licht en onnadrukkelijk zijn, maar aan de andere kant wel duidelijk hoorbaar.

Ik heb de vingerzettingen wat nauwkeuriger bekeken. Bij Cantilene Espagnole bleek een klein uitstapje naar de zesde positie en van daaruit naar beneden de oplossing voor te weinig kracht in de passage. Bij Mazurka ben ik gaan kijken hoe veel tijd ik eigenlijk heb voor die problematische overgang en kwam ik erachter dat ik uit gewoonte mijn tweede vinger te lang vastzette, op tijd loslaten gaf net iets meer zekerheid voor de volgende hand positie.

Een tweede punt werd mijn houding ten opzichte van de probleemplekken. Door blijven proberen en gokken dat je een keer treft is niet voldoende voor een goede opname. Dus zette ik de recorder uit en besteedde eerst aandacht aan de probleemplekken. Zoveel aandacht, dat ik het tijdens een opname vast kon houden.

Ondanks het extra werk bleef de invloed van al die jaren dat je zo’n stuk speelt merkbaar. De voornaamste omschakeling zit hem in het feit dat je het stuk niet voor jezelf speelt op een eenzaam zolderkamertje, maar voor de wereld. Dat geldt voor publiekelijk optreden, en ook voor opnames. Die mind set: “Ik deel mijn muziek” moet ik nog beter in mijn studie verwerken!

Dus deze opnames zijn een tussenresultaat!

***

Klik voor afspelen: