Een prettige Mix

In 2013 stond het opnemen een beetje stil. Ik was wel bezig, maar te resultaat was minimaal en in ieder geval niet goed genoeg voor presentatie. Opnemen is een stapje verder dan voor jezelf spelen, dus daar heb je ook meer last van ups en downs.

Klik voor lezen en afspelen:

Jaren geleden waren de Estudios Sencillos van Brouwer mijn eerste kennismaking met hedendaagse muziek. Brouwer heeft sindsdien niet stil gezeten en veel gecomponeerd dat mijn begrip te boven ging. Maar zijn Estudios Sencillos Nuevos waren een aangename kennismaking.

Ommagio a Caturla, de derde etude uit deze serie, is het onderwerp van deze opname. Doel van het stuk is de Afrikaanse ritmes naar buiten brengen. Ik speel dit stuk op mijn trouwe Kwakkel Merula en heb op de computer wat echo toegevoegd. Ik heb altijd een beetje geworsteld met het tempo in deze Etude. Brouwer laat je ook wel wat vrijheid, maar toch. Ik heb geprobeerd de relaxte swing te vinden. Wat de dynamiek betreft, ik merk bij het opnemen steeds meer dat je voor je idee moet overdrijven, wil het overkomen. Misschien moet ik de microfoons wat verder weg zetten, dan krijgt het geluid de gelegenheid om uit te sterven.

Matteo Carcassi (1792 - 1853) is vooral bekend om zijn Etudes Op. 60, maar hij schreef heel wat meer dan dat. Op. 10 L' Amusement is een kleine verzameling waar de beginner veel plezier mee kan beleven, met als grootste uitdaging het Thema en Variaties op een Russisch lied aan het eind.

De opname van Valse, nummer 10 uit deze serie, heb ik spontaan neergezet. Al in de audio editor kun je zien dat mijn Kwakkel Merula heel wat power heeft, ik kon een paar clipjes op 0 dB niet vermijden. In deze opname kun je horen dat spontaniteit bij mij het probleem veroorzaakt dat ik de accenten bij sommige opmaten niet helemaal goed leg. De volgende versie zal ik ook iets meer legato spelen. En natuurlijk de dynamiek echt overdrijven!

Hier ook een opname van een Frans Chanson, Les Feuilles Mortes op muziek van Joseph Kosma en tekst van Jacques Prevert. Deze uitvoering is een zetting van Cees Hartog uit het boek Chansons Françaises. Het stuk is al een evergreen sinds 1945, werd vooral bekend door Yves Montand en komt ook voor als jazz standard. De setting van Hartog is opmerkelijk, het begint met een variatie op het akkoordenschema en eindigt met het eigenlijke lied. Ik vond het een leuke combinatie. Het stuk past wel bij mijn stemming van dit moment, ik zwalk een beetje tussen vrede en verdriet na een sterfgeval.

Ik ben al een tijdje met deze Franse chansons bezig en heb ze ook voor publiek gespeeld. Dat maakte uit voor de opnamestress.

Mijn eerste opmerking bij deze opname is, dat ik de microfoons wat minder ver open moet zetten, juist bij mp3 wordt het hier en daar duidelijk dat ik overstuur. Ik ga ook een beetje experimenteren met de microfoonopstelling, want ik zit bijna "in de gitaar". Er valt me ook op dat ik sommige noten iets te veel power geef, er mag iets meer balans in de toon. Wat me weer meevalt is dat het F-akkoord op de vijfde fret er aardig uitkomt. Op zich is dit best een aardige opname voor een first try!