De pianist en componist Henri Herz (1803 – 1888) was een bekendheid in de negentiende eeuw, meer als pianovirtuoos dan als componist, maar dat weerhield hem er niet van om daarnaast een omvangrijk oeuvre te componeren voor piano solo, piano quatremains en ensemble. Zijn solowerk volgt voor een aardig deel de mode van de negentiende eeuw, operamelodieen zoals die uit Rigoletto en volksliedarrangementen zoals The Last Rose of Summer.
Henri Herz werd ook bekend vanwege zijn verhouding met Esther Lachmann (1819 – 1884), bijgenaamd La Paiva, een van de bekende courtisanes en femme fatales van de negentiende eeuw. Zij joeg voornamelijk op gefortuneerde mannen en had daarbij aanmerkelijk succes. Herz viel als een blok voor haar waardoor ze de beschikking kreeg over zijn bankrekening. Vlak voor zijn dreigende faillissement greep zijn familie echter in en gooide haar het huis uit. Zij vond al snel een ander rijk slachtoffer! De enige troost voor de cultuur was dat zij een salon oprichtte waar de kunstzinnige elite elkaar kon ontmoeten.
Mogelijk had Carcassi de roem van Herz in zijn achterhoofd toen hij arrangementen voor gitaar schreef op diens pianowerken in zijn Recreations Musicales.
Air Espagnol van Herz is nummer negentien uit Recreations Musicales. Een simpele inleiding en een eenvoudig thema leiden tot een enkele variatie waarin je echt stevig aan het werk moet, vooral in de triolenpassage. Toch is het de moeite waard, want het stuk geeft iets weer van de virtuositeitsmanie uit die tijd.
Tja, virtuositeit… Robert Schumann was het daarmee niet eens toen hij schreef dat Herz’ werk alle kwaliteit en virtuositeit miste, met als gevolg dat de arme Herz regelmatig tegen slechte recensies aan liep!