solo-carulli-nl

Een kort maar charmant stukje met de sfeer van een Siciliano. Ik vond dit stuk in een scan van de bijlage van het Italiaanse gitaarblad La Chitarra uit Bologna. Het blad kende 94 afleveringen tussen 1934 en 1942. De bijlage hoort bij de 23e aflevering uit 1936. Na enig onderzoek bleek het stuk afkomstig te […]

Een stukje uit Carulli’s École de guitare op. 241 uit 1825. Polonaise heeft inderdaad de sfeer van een Poolse volksdans. Het middendeel met de arpeggios in zestiende noten vraagt oefening en bepaalt uiteindelijk het tempo waarop je het stuk kunt spelen.

Een stukje uit Carulli’s École de guitare op. 241 uit 1825. Andante Grazioso kabbelt lekker rustig voort, twee hoekdelen flankeren een middendeel met een iets andere stemming.

Een redelijk eenvoudig walsje, dat je met een flink tempo en iets van sprankeling moet spelen.

Siciliano’s, dansen en liederen uit Sicilië waren in Carulli’s tijd enigszins romantische stukjes in 6/8 maat. Rustig en romantisch, zo kun je ook dit stukje spelen. Speel ter contrast het middendeel iets steviger, dan kun je daarna in alle rust eindigen.

Scherzo heeft een rondo-achtige structuur van het thema (3x) en een aantal overbruggende frasen. Een leuk tweestemmig stukje, dat ondanks de simpelheid toch de nodige studie vraagt om het overtuigend uit te voeren.

Dit Rondo heeft een klassieke structuur: een herhalend thema met wat uitwerkingen en een mineur gedeelte. Het tempo is poco allegretto, maar het is leuk om te proberen een stevig tempo te spelen, maar wel zonder het beruchte naaimachine-effect! Ook hier verwijs ik graag naar de Mozart vertolkingen van Uchida op piano. Met die stijl

De uitdaging van dit Rondo is een ontspannen speelstijl met voldoende variatie om geen “naaimachinegeluid” te krijgen. Ook hier verwijs ik graag naar de Mozart vertolkingen van Uchida op piano. Met die stijl hou je dit stuk interessant.

Deze keer een wat langer stukje van Carulli, de Overture Op. 6 Nr. 1. Ik kwam het stukje bij toeval via Youtube op het spoor, door een leuke uitvoering van een onbekende Chinese gitarist(e?). De Overture heeft iets heel opera-achtigs en je kunt je er geruime tijd mee vermaken. Het gerucht gaat dat het een

Dit Andante komt uit de Méthode Complète van Fernando Carulli. Het is een populair beginnersstuk dat zeker als je pas gitaar speelt best lang is: twee bladzijden! Ik kwam het stuk tegen, toen ik als beginnend amateurgitarist uit The Classical Guitar van Frederick Noad begon te spelen.